ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Αρθρα

Δελτια Τυπου

Ανακοινωσεις

Εκδηλωσεις

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Το Κυπριακό Ζήτημα


Αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω αυτό το άρθρο ήταν όταν άκουσα πως οι συνομιλίες με σκοπό την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος θα ξεκινήσουν και πάλι. Όπως βλέπουμε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης θα συνεχίσει ακόμη μία φορά να υποβαθμίσει τον ρόλο του και να κάθεται στο τραπέζι των συνομιλιών με τον δήθεν ομόλογό του Ντερβίς Έρογλου , τον ψευδοπροθυπουργό των κατεχομένων εδαφών μας , που οι τούρκοι τα ονόμασαν ως «ΤΔΒΚ»  που όμως δεν αναγνωρίζονται από κανέναν εκτός από την τουρκία.

Έτσι μία περιληπτική ιστορική αναδρομή πάνω σε αυτό το πολυσυζητημένο πρόβλημα επιβάλλεται ούτος ώστε να γίνει πιο σαφές το άρθρο.

Α) Το Κυπριακό ζήτημα στα αρχικά του στάδια ήταν ένα αποικιακό πρόβλημα και η πρώτη φορά που ήρθε στην επιφάνεια του, ήταν όταν οι Βρετανοί αποικιοκράτες κήρυξαν την Κύπρο στις 5 Νοεμβρίου του 1914 ως «αποικία του Στέμματος».  Έτσι οι Ελληνοκύπριοι έχοντας μεγάλο πόθο για την απελευθέρωση και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και μέσα από τις συνεχείς πιέσεις της Εκκλησίας της Κύπρου, όπου τον τότε καιρό ήταν ο εκπρόσωπος του Ελληνοκυπριακού λαού, φτάνουν στο αποκορύφωμα τους με τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955-59. Ο αγώνας ξεκινά με μόνο σκοπό να  επιτευχθεί η ελευθερία του νησιού από τους δυνάστες- αποικιοκράτες Βρετανούς και να  Ενωθεί η Κύπρος μας,  με την Μάνα Ελλάδα.

Β) Φεβρουάριος 1959 συγκεκριμένα 11 και 19 Φεβρουαρίου πραγματοποιούνται οι γνωστές σε όλους μας συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, όπου υπογράφεται από τους πρωθυπουργούς Ελλάδας και Τουρκίας Καραμανλή και Μεντερές αντίστοιχα και από τους Μακάριο Γ’ και Φαζίλ Κιουτσούκ ηγέτες της «Ελληνοκυπριακής κοινότητας και της Τουρκοκυπριακής» αντίστοιχα, η ανεξαρτησία της Κύπρου και η δημιουργία προσύμφωνου, που δεν έδινε την δυνατότητα στον Ελληνοκυπριακό  λαό να διαπραγματευτεί την πολυπόθητη Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά και βάζει ξανά στο προσκήνιο την τουρκία ως «εγγυήτρια» δύναμη. Οι συμφωνίες αυτές αθετούν τον όρκο και το αίμα των αγωνιστών που έδωσαν την ζωή τους για ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΩΣΗ.

Έτσι με το καλοστημένο σύνταγμα του 1960 που οι Βρετανοί εφάρμοσαν με επιτυχία το γνωστό «διαίρει και βασίλευε», έρχεται μετά την αλλαγή των 13 σημείων από τον Μακάριο ΦεβρουΓ το 1963, και τα γεγονότα στην Κοφίνου το 1967 να πυροδοτεδφοσ﷽﷽﷽﷽﷽Φεβρουήσουν τις σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
 Στην συνέχεια φτάνουμε στο αιματηρό καλοκαίρι του 1974, όταν στις 20 Ιουλίου ο Αττίλας πατά τα χώματα της Κύπρου και αρπάζει με την βία  τις περιουσίες αθώων ανθρώπων και τα εδάφη της τάξεως του 37%. Επίσης ο βάρβαρος αυτός λαός δολοφονεί 4000 ανθρώπους και αιχμαλωτίζει άλλους 1619 άτομα που μέχρι και σήμερα θεωρούνται αγνοούμενοι.

Μετά από αυτή την ιστορική αναδρομή, γύρω από το Κυπριακό ζήτημα ερχόμαστε στο παρών. Στα διάφορα επαναπροσεγγιστικά τραπεζώματα και καφεδάκια στις συνομιλίες που θα μας φέρουν την ντε και καλά  στην «βιώσιμη» λύση. Αλλά αυτό που δεν μας έχουν πει οι κυβερνώντες του τόπου, που έχουν αναλάβει αυτό το πολύ λεπτό και σημαντικό ζήτημα, για το μέλλον του κυπριακού Ελληνισμού, γιατί αφού αυτή η λύση θεωρείτε βιώσιμη, δεν μπορεί να βρεθεί εδώ και  30 τόσα χρόνια;;

Εγώ το μόνο που έχω να παρουσιάσω σε αυτούς τους ανθρώπους είναι δύο αναφορές, η μία είναι απ’ τον ΟΗΕ και η άλλη απ’ τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.
- Η αναφορά του ΟΗΕ λέει τα εξής: Το Κυπριακό πρόβλημα σήμερα είναι πρόβλημα διεθνούς δικαίου που προκαλούν η παράνομη στρατιωτική κατοχή του βόρειου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία (καταδικάστηκε με το Ψήφισμα 1974/360 του Συμβουλίου
Ασφαλείας
[8] του ΟΗΕ)

- Από την άλλη πλευρά ο Αχμέτ Νταβούτογλου λέει σε μία αναφορά του τα εξής: το κυπριακό ζήτημα είναι για την Τουρκία, ζωτικής σημασίας από γεωστρατηγική άποψη. Ενδεικτικά αναφέρει πως ακόμη και εάν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία οφείλει να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα.

Εγώ σαν ένας ανήσυχος νέος που ενδιαφέρετε για το μέλλον του τόπου του, θέλω να θέσω αυτό το ερώτημα στους κυβερνώντες. Πώς μπορείτε κύριοι μετά από τόσες ενδείξεις πως η «Τουρκοκυπριακή» πλευρά έχει ως απώτερο σκοπό να τουρκοποιήσει την Κύπρο μας, εσείς συνεχίζετε να δέχεστε να καθίσετε στο ίδιο τραπέζι μαζί τους;; Πώς γίνεται να αρνείστε πως το πρόβλημα είναι εισβολής, παράνομης κατοχής εδαφών και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των προσφύγων;;

Σταματήστε επιτέλους αυτή την κοροϊδία και προχωρήστε στα σωστά διαβήματα για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!!!

Κωνσταντίνος Σαββίδης

1ο Έτος Οικονομικό Νομικής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αντικατοχική Πορεία Καταδίκης του Ψευδοκράτους 15/11/2019

Ένωση Κυπρίων Φοιτητών Αθήνας-Πειραιά ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.