ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Αρθρα

Δελτια Τυπου

Ανακοινωσεις

Εκδηλωσεις

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Το χρονικό της κρίσης στα Ίμια



25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και ότι οι μόνες αρμόδιες είναι οι αρχές της χώρας του.

26 Δεκεμβρίου 1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.



27 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε θέμα γενικότερα.

28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Το πρωί της ίδιας μέρας ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην περιοχή της Λέσβου, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Με ελληνική βοήθεια, ο τούρκος πιλότος διασώζεται.

29 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εκμεταλλεύεται την κατάσταση και επιδίδει ρηματική διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.

9 Ιανουαρίου 1996: Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, απορρίπτοντας τη διακοίνωση. 

15 Ιανουαρίου 1996: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλεύεται στο «Ωνάσειο».

16 Ιανουαρίου 1996: Το Υπουργείο Εξωτερικών αντιλαμβανόμενο το παιγνίδι των Τούρκων και ζητά αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στην περιοχή των Ιμίων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

19 Ιανουαρίου 1996: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εκλέγει νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη. 

26 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των Ιμίων, υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από τα δύο νησιά, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού. Θα κατηγορηθεί αργότερα από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ ότι ήταν αυτός που έριξε λάδι στη φωτιά.

27 Ιανουαρίου 1996: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» στη Σμύρνη μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της «Χουριέτ».

28 Ιανουαρίου 1996: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της έντασης.

29 Ιανουαρίου 1996: Ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς τη Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ ζητά διαπραγματεύσεις για το καθεστώς των βραχονησίδων του Αιγαίου. Τουρκικά πολεμικά παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ.

30 Ιανουαρίου 1996: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του εκφράζει την ελληνική θέση ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά. Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής». Ο τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι υπάρχουν και άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς και δεν αποδέχεται την ελληνική πρόταση (αποχώρηση του αγήματος, όχι και της σημαίας).

31 Ιανουαρίου 1996

– 00:00 Συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο Υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, φθάνει καθυστερημένα, επειδή παίρνει μέρος σε τηλεοπτική εκπομπή.

– 01:40 Στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια.

– 04:30 Ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απογειώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες.

– 04:50 Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 τούρκους κομάντος με τη σημαία τους. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του κι ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος αναφέρει βλάβη και χάνεται από τα ραντάρ. Αργότερα θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. Σχετικά με τις αιτίες πτώσης του ελικοπτέρου έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου. Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί και ότι το γεγονός αποκρύφθηκε, προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.

– 06:00 Οι αμερικανοί διά του Υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ επιβάλλουν και στις δύο πλευρές τη θέληση τους. «No ships, no troops, no flags» διαμηνύουν ή σε πιο κομψή διπλωματική γλώσσα να ισχύσει το status quo ante. Μέχρι το μεσημέρι της 31ης Ιανουαρίου 1996 τα πλοία, οι στρατιώτες και οι σημαίες είχαν αποσυρθεί από τα Ίμια.

Η Κρίση των Ιμίων δεν είχε συνέπειες ως προς το καθεστώς των νησιών. Ωστόσο, έδωσε αφορμή στην Τουρκία να θέσει ζήτημα «Γκρίζων Ζωνών» στο Αιγαίο, αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ελλάδας σε αρκετά νησιά και να θέσει ένα ακόμη θέμα στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών. Παρόλα αυτά, η ελληνική πλευρά δεν αποδέχτηκε ποτέ την ύπαρξη τέτοιου θέματος, επικαλούμενη τις διεθνείς συνθήκες.

Τα γεγονότα στα Ίμια κλόνισαν την αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης, ειδικά όταν ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαρίστησε από το βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς για τον καταλυτικό τους ρόλο στην αποκλιμάκωση της έντασης.


Περισσότερα ...

"Νικάς όταν κατεβάζεις τα σύμβολα και φεύγεις; "



19 χρόνια μετά από την εθνική ταπείνωση στα Ίμια.
19 χρόνια από τα θλιβερά γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατο τριών αξιωματικών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
19 χρόνια μετά την ντροπιαστική, διαχείριση της κρίσης από την Ελληνική πλευρά.

"Θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών…"

Με αυτή την δήλωση από τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδος, Κώστα Σημίτη, ολοκληρώθηκε με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο η "κρίση στα Ίμια". Η ιστορία του Ελληνικού Έθνους επαναλαμβάνεται. Από την μία, τρία νέα παλληκάρια πέφτουν ηρωικός μαχόμενοι για την πατρίδα και από την άλλη καταγράφεται άλλη μια νέα προδοσία. 

«No ships, no troops, no flags» Η αμερικάνικη εντολή.
«Πείτε ότι την πήρε ο άνεμος...» Η ελληνική εκτέλεση δια στόματος του ΥΠΕΞ Θεόδωρου Πάγκαλου.

19 χρόνια μετά και η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο ακόμα συνεχίζεται με την ανοχή της Ελληνικής κυβέρνησης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τότε ήταν η αμφισβήτηση της τουρκικής κυβέρνησης για τη κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο. Σήμερα, ακόμα, συνεχίζεται αυτή η αμφισβήτηση, από τουρκικής πλευράς, που οι ορέξεις της δεν περιορίζονται μόνο στο Αιγαίο, αλλά έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια. Με τη κρίση στα Ίμια, η Ελληνική κυβέρνηση έδωσε τα δικαιώματα στη τουρκική πλευρά να μιλά ακόμη και σήμερα για «γκρίζες ζώνες».

Επί καθημερινής βάσης γινόμαστε μάρτυρες, τις τουρκικής προκλητικότητας τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην ανατολική μεσόγειο ανοικτά της Κύπρου. Πλέον αφού έχουν μυριστεί τον πλούτο που είναι έτοιμη να εκμεταλλευτεί η Κυπριακή Δημοκρατία, προσπαθούν με κάθε τρόπο να στήσουν ένα νέο σκηνικό Ιμίων για την αμφισβητήσιμη και των ελληνικών εδαφών της Κύπρου.

Μπροστά στην Τουρκική προκλητικότητα, οι Ελληνικές κυβερνήσεις (αν μπορούμε να τις ονομάσουμε Ελληνικές), σε Ελλάδα και Κύπρο, αδυνατούν να αντισταθούν, και συνεχώς υποκύπτουν σε νέες υποχωρήσεις. Ας ξυπνήσουν λοιπόν οι πολιτικοί μας ηγέτες, πριν να είναι αργά και να δώσουν ένα τέλος στη τουρκική προκλητικότητα. Άμεση είναι η ανάγκη για ενίσχυση του ενιαίου αμυντικού δόγματος (Θράκη-Αιγαίο-Κύπρος), αλλά και η άσκηση πραγματικής πίεσης προς την Άγκυρα, για τα ελληνοτουρκικά θέματα, με αντίκτυπο στην ενταξιακή τους πορεία στην Ε.Ε.

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ των ΗΡΩΩΝ που έφυγαν για την υπεράσπιση των Ελληνικών εδαφών.

Υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης , ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Αρχικελευστής Έκτωρ Γιαλοψός, ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι υπέρ πίστεως και πατρίδος!

"...Γέμισαν τάφοι με κορμιά πιλοτών… γιατί έχουμε ειρήνη!!!!
Γέμισε και η βουλή ελληνόφωνους απ’ την ελληνοτουρκική φιλία…"
Χαρά Νικοπούλου


Γραφειο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Γεώργιος Γρίβας "Διγενής" - Το Άξιον Τέκνον της Πατρίδος


Γεννήθηκε στη Χρυσαλινιώτισσα, στη Λευκωσία της Κύπρου, στις 5 Ιουλίου 1897 και μεγάλωσε στο χωριό Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Αφού τελείωσε το σχολείο του Τρικώμου, πήγε στη Λευκωσία όπου φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (1909-1915), διαμένοντας στην οικία της γιαγιάς του. Έπειτα ο ΔΙΓΕΝΗΣ της Κύπρου παίρνει θέση στην Στρατιωτική σχολή Ευελπίδων από την οποία και αποφοιτεί το 1919.


Ο Γεώργιος Γρίβας από τις αρχές της Στρατιωτικής του Καριέρας είχε δείξει και αποδείξει ότι δεν ήταν ένας τυχαίος στρατιωτικός, αλλά ένας απαράμιλλου σθένους σπουδαίος πατριώτης και μαχητής. Έτσι όταν τον καλεί η πατρίδα να πολεμήσει στην μικρασιατική εκστρατεία αυτός δίνει τα άπαντα των δυνάμεων του, όπου και παρασημοφορείται και προάγεται σε υπολοχαγό. Λίγα χρόνια μετά επιλέγετε να φοιτήσει στην Γαλλική ακαδημία πολέμου. Το 1925 προάγεται σε λοχαγό, και το 1935 σε ταγματάρχη. Το 1937 παντρεύεται στην Αθήνα, την Βορειοηπειρώτισσα Βασιλική Ντέκα.

Με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μετατέθηκε στη διεύθυνση επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού, όπου και αναλαμβάνει διοικητής της ΙΙ μεραρχίας πεζικού. Η επόμενη του αποστολή είναι να πολεμήσει τον Άξονα στα βουνά της Ηπείρου και μαζί με τα άλλα παλικάρια να γράψουν μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας του Νεότερου Ελληνισμού.

Ο αντισυνταγματάρχης Γρίβας μετά την ήττα των ελληνικών στρατευμάτων και την επέλαση των Γερμανών στην ηπειρωτική Ελλάδα δημιουργεί την αντιστασιακή οργάνωση «Χ». Ο αγώνας της οργάνωσης του εναντίον της κομουνιστικής ανταρσίας τον Δεκέμβριο του 1944 στο Θησείο και στου Μακρυγιάννη, έγινε η αφορμή ώστε τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και τα μέλη της οργάνωσης του να δεχτούν πόλεμο λάσπης από τους ηττημένους συμμορίτες, στους οποίους θρυμμάτισε το όνειρα για μετατροπή της Ελλάδας σε λαϊκή Δημοκρατία

Στο μεταξύ ως Κύπριος, ο Γεώργιος Γρίβας παρακολουθούσε τα γεγονότα στην ιδιαίτερή του πατρίδα. Μετά το Ενωτικό Δημοψήφισμα τον Ιανουάριο του 1950 και την άρνηση των Άγγλων να παραχωρήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στον Κυπριακό λαό ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή στους Κυπρίους παρά ο ένοπλος αγώνας.

Το 1951 επισκέπτεται την Κύπρο και μελετά επί τόπου την όλη κατάσταση. Στις 3 Οκτωβρίου 1952 επισκέπτεται ξανά την Κύπρο, κάνει αρκετές επαφές και θέτει τα θεμέλια της οργάνωσης της ΕΟΚΑ με βάση την οργάνωση Νεολαίας Π.Ε.Ο.Ν. (Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) και την Ο.Χ.Ε.Ν. (Ορθόδοξος Χριστιανική Ένωση Νέων). Στις 7 Μαρτίου 1953, στην Αθήνα, μαζί με τα άλλα 11 μέλη της Δωδεκαμελούς Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, δίνει τον όρκο για αγώνα απελευθέρωσης της Κύπρου, που είναι γνωστός ως ο «Όρκος των Δώδεκα».

Στις 10 Νοεμβρίου 1954, το ιστιοφόρο «Σειρήν», ύστερα από ένα περιπετειώδες ταξίδι φτάνει στην Κύπρο μεταφέροντας τον Γρίβα. Από τούτη τη στιγμή ο Γεώργιος Γρίβας αναλαμβάνει Αρχηγός της μυστικής Οργάνωσης Ε.Ο.Κ.Α., με το ψευδώνυμο «Διγενής».

Ο αρχηγός Διγενής κινήθηκε συνωμοτικά εφαρμόζοντας τακτική που ζήλευαν και οι εχθροί του. Ο Γεώργιος Γρίβας θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες ανταρτικών αγώνων όλων των εποχών.

Η ΕΟΚΑ δυστυχώς, δεν ολοκληρώνει το στόχο της, τον οποίο επιτυγχάνει κατά ήμισυ. Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄ αθετεί τον όρκο του για Ένωση και μόνο Ένωση, υποκύπτει και καταλήγει στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, οι οποίες βάζουν οριστικό τέλος στον επικό αγώνα των Κυπρίων Αγωνιστών, και καταλήγουν στην ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Γρίβας, αναγκάζεται να φύγει από την Κύπρο. Στις 17 Μαρτίου 1959 φτάνει στην Αθήνα όπου τον περιμένει πλήθος επισήμων και λαού. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Θεόκλητος στεφανώνει τον Διγενή με χρυσό στεφάνι. Την επομένη η Βουλή των Ελλήνων τιμά τον Γρίβα. Η Βουλή των Ελλήνων κηρύσσει τον ένδοξο και ηρωικό αξιωματικό του Ελληνικού στρατού Γεώργιο Γρίβα (Διγενή), ΑΞΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ"

Στις 12 Ιουνίου 1964 ο Διγενής φθάνει στην Κύπρο και αναλαμβάνει Αρχηγός της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Αμύνης Κύπρου (Α.Σ.Δ.Α.Κ.), η οποία είχε δημιουργηθεί τότε. Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967, και την κατάληψη της εξουσίας από το στρατό, οι τούρκοι στη Κύπρο αποθρασύνονται. Το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών και η Κυπριακή Κυβέρνηση, αναγκάζουν τον Διγενή να κτυπήσει τουρκικές θέσεις. Η τουρκία αντιδρά με τελεσίγραφο, και αξιώνει από τις κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας, να αποσύρουν από το νησί την Ελληνική μεραρχία, και να απομακρυνθεί ο Διγενής. Με την αποχώρηση της Μεραρχίας από το νησί η Κύπρος απογυμνώνεται αμυντικά και διευκολύνεται η επίτευξη των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων σε βάρος της Κύπρου. Ο Διγενής επιστρέφει στην Αθήνα και τίθεται από το Στρατιωτικό Καθεστώς υπό παρακολούθηση και περιορισμό στο σπίτι του στο Χαλάνδρι.

Οι κίνδυνοι για το μέλλον της Κύπρου είναι εμφανείς. Η Ελληνική Χούντα είχε διαβουλεύσεις με την Τουρκία στη Λισσαβόνα, τον Απρίλιο του 1971, και από τις πληροφορίες που υπήρχαν τότε προδιαγραφόταν απαράδεκτη λύση για το Κυπριακό. Παράλληλα οι σχέσεις των Κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου βρίσκονταν σε ένταση. Οι πληροφορίες αυτές ανησυχούν τον Διγενή, ο οποίος νιώθει την ανάγκη να αντιδράσει. Έτσι, την 1η Σεπτεμβρίου 1971 ο Διγενής έφθασε μυστικά στην Κύπρο, διαφεύγοντας από την επιτήρηση της Χούντας. Στην Κύπρο ο Διγενής ίδρυσε την ΕΟΚΑ Β΄.

Στις 25 Μαρτίου 1972 είχε συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, στην οποία, σε πνεύμα κατανόησης, κατέληξαν σε κάποιες συμφωνίες. Δυστυχώς, όμως, δεν προχώρησε η υλοποίηση των συμφωνηθέντων και τα γεγονότα οδήγησαν σε μια μετωπική σύγκρουση των δύο. Η Κύπρος μπήκε στη δίνη μιας εμφύλιας διαμάχης με πράξεις βίας και αντιβίας, με ανατινάξεις Αστυνομικών Σταθμών και αυτοκινήτων.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Διγενής εξαντλημένος και ταλαιπωρημένος απεβίωσε στο κρησφύγετο του στη Λεμεσό στις 27 Ιανουαρίου 1974. Τάφηκε στην αυλή του σπιτιού που ήταν το κρησφύγετο του. Στην κηδεία του Αρχηγού της ΕΟΚΑ παρέστησαν χιλιάδες πρόσωπα.

Η Βουλή των Αντιπροσώπων, σε ειδική συνεδρία της στις 31 Ιανουαρίου 1974, ανακήρυξε τον Διγενή «άξιον τέκνον της Κύπρου διά τας εξαιρέτους υπηρεσίας τας οποίας προσέφερε προς την ιδιαιτέραν του Πατρίδα», ενώ η Ακαδημία Αθηνών απέδωσε τις οφειλόμενες τιμές.

Μπορεί, ο μεγάλος αυτός ηγέτης, για πολλούς ιστορικούς να αποτελεί μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, αλλά για μας όχι, όπως και οι πλείστες ηρωικές μορφές της χιλιετούς ιστορίας του ελληνισμού. Έτσι και ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής υποσκάφτηκε, προδόθηκε, πολεμήθηκε αλλά παρέμεινε πιστός στον όρκο του και στο έργο που κλήθηκε να επιτελέσει. Θα παραμείνει πάντα στις καρδιές μας, ως ο μοναδικός μας Αρχηγός.

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Χρώματα μανδύα ανάλογα με τις περιστάσεις....


Ως Ε.Κ.Φ ΔΡΑΣΙΣ Κ.Ε.Σ. καταδικάζουμε τη στάση της Συμμαχίας Πολιτών και την απαράδεκτη ανακοίνωση της που σκοπό είχε να μας ενημερώσει ότι δεν παρευρέθηκε στο μνημόσυνο του Αρχηγού Γεώργιου Γρίβα Διγενή. Θα θέλαμε να εξηγήσει στον κόσμο και όχι σε εμάς γιατί έσπευσε διακαώς να διαψεύσει και γιατί ίδρωσε όταν τα Μ.Μ.Ε αναφέρθηκαν στην παρουσία τους εκεί.


Και λέμε να εξηγήσει στον κόσμο και όχι σε εμάς γιατί εμείς προειδοποιήσαμε πολλές φορές για τον ανεμόμυλο που φέρει το όνομα Γιώργος Λιλλήκας. Άλλωστε το ποιόν του εν λόγω "κυρίου" είναι γνωστό τοις πάσι και το εθνικό του μητρώο κάθε άλλο παρά λευκό. Εμάς, δεν μας ξεγέλασε ποτέ ο εθνικόφρονα κακοβαμμένος μανδύας με τον οποίο παρουσιαζόταν αυτός και οι υποστηρικτές του για ψηφοθηρικούς σκοπούς .


Ταυτόχρονα με την αηδία που μας προκαλεί η πιο πάνω ανακοίνωση δεν κρύβουμε και την ευχαρίστηση μας για το γεγονός ότι ξεπουλημένοι πολιτικάντηδες δεν παρευρέθηκαν εκεί για να ατιμάσουν με την παρουσία τους το μνημόσυνο. Τέτοιες παρουσίες αποτελούν όνειδο για τη ζωή και τις ιδέες του Αρχηγού. Ευχής έργον θα ήταν να ακολουθήσει και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος την κίνηση της Συμμαχίας Πολιτών.



Υ.Γ. Το έχουμε πει πολλάκις και δυστυχώς επαληθευόμαστε καθημερινώς πως δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για μεγάλους αγώνες

Νικόλας Κούννου
ΤΕΙ Αθήνας - Ακτινολογία/Ραδιολογία 
3ο έτος
Περισσότερα ...

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Να πάρεις το δρόμο σου "κύριε" Έρογλου...



“Τα όσα λέγει η ελληνοκυπριακή πλευρά για το Μπαρμπαρός είναι λανθασμένα, και είναι προκλητικές οι  προσπάθειες της ελληνοκυπριακής πλευράς να στερήσει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.”

“Η αναστολή των διαπραγματεύσεων ήταν “μια προσχεδιασμένη κίνηση και απόφαση των ελληνοκυπριακών Αρχών και της ελληνικής κυβέρνησης. ”

“Αυτή ενδεχομένως είναι η τελευταία ευκαιρία για μια συνολική λύση του Κυπριακού. ”

Διερωτούμαι πού θα μείνουμε εμείς αν δώσουμε τα εδάφη που ζητούν. Τα εδάφη που θέλουν είναι πολλά. ”

Αυτές ήταν κάποιες από τις πρόσφατες δηλώσεις του “κύριου” Έρογλου μέσα από τις επιστολές του.
Και φθάνουμε στο αποκορύφωμα της γελοιοποίησης του Ελληνισμού με τον τ/κ "ηγέτη" στην τελευταία του δήλωση να αναφέρει:
"Αν η ε/κ πλευρά δεν καταλήξει σε συμφωνία, τότε ο καθένας μπορεί να πάρει το δρόμο του. Η ύπαρξη του ψευδοκράτους δυναμώνει την θέση μου στις διαπραγματεύσεις."

Αυτά είναι τα αποτελέσματα των συνομιλιών και διαπραγματεύσεων που τρανά πραγματοποιούν και υποστηρίζουν ο "κύριος" Νίκος Ανα(ν)στασιάδης αλλά και τα δησακελικά κομματόσκυλα που τον ακολουθούν πιστά. "Κύριε" Ανα(ν)στασιάδη, πώς δέχεστε ΑΥΤΟΙ που εισέβαλαν στο σπίτι μας και το βεβήλωσαν, ΑΥΤΟΙ που ΠΑΡΑΝΟΜΑ κατέχουν το βόρειο τμήμα της πατρίδας μας, ΑΥΤΟΙ που σκότωσαν τα αδέρφια μας Ισαάκ και Σολωμού, ΑΥΤΟΙ που ευθύνονται για την ύπαρξη ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ και ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ αλλά και αυτοί που έφεραν το κλάμα της ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥ, να έρχονται και να μας απειλούν; Αυτή είναι η τρανή απόδειξη για το πόσο δειλές ήταν και είναι οι κυβερνήσεις μας που εδώ και 41 χρόνια προσπαθούν να βρουν μια λύση και παίζουν με τα ποσοστά της γης. ΠΟΙΑΣ ΓΗΣ; Αυτής που δικαιωματικά μας ανήκει...Αυτής που δεν πρέπει να συζητούμε σε δερμάτινες καρέκλες και τεράστια τραπέζια...Αλλά αυτής που θα έπρεπε ο κάθε Έλληνας της Κύπρου να παλεύει για να πάρει πίσω. Είσαστε γελοίοι "κύριοι", και δεν απευθύνομαι μόνο στο Νίκο Ανα(ν)στασιάδη, αλλά σε όλους εσάς που τον υποστηρίζετε, αυτόν αλλά και όλους τους ομοίους του, και είσαστε έτοιμοι να πείτε το ναι σε οποιαδήποτε επαναπροσεγγιστική και ομοσπονδιακή λύση που θα μας φέρουν.

Δυστυχώς για εσάς ήμασταν, είμαστε και θα παραμείνουμε το ΜΟΝΟ ΑΝΤΙΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ κίνημα και ως Ε.Κ.Φ ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ. δεν θα δεχτούμε σε καμία περίπτωση να έρχεται ο κάθε ψευδοπρωθυπουργός και να μας απειλεί όσον αφορά αυτά που μας ανήκουν. Τέτοιου είδους λύσεις, παρόμοιες με το σχέδιο Ανάν, να τις κρατήσετε στα τραπέζια σας. Εμείς δεν τις θέλουμε. Εμείς θέλουμε πίσω την Αμμόχωστο, τη Μόρφου, την Κερύνεια το σπίτι μας. Και θα μας βρίσκεις μπροστά σου "κύριε" Έρογλου μέχρι να τα πάρουμε ΟΛΑ πίσω. Ακόμα και το τελευταίο κομμάτι γης. Και αν δεν σου αρέσει...Όπως είπες και ο ίδιος, ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ!!!

Ρεβέκκα Καλλή
ΕΜΠ - ΗΜΜΥ
2ο Έτος


Περισσότερα ...

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Μάρκος Δράκος



Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 24 Σεπτεμβρίου 1932. Ήταν γιος του Κυριάκου και της Δέσποινας Δράκου από τη Λεύκα. Είχε ακόμα δύο αδερφές την Μεγαλήνη και την Μαρία. Έπεσε τα μεσάνυχτα της 18ης Ιανουαρίου 1957 κοντά στην Ευρύχου, σε σύγκρουση με τους Άγγλους.


Ο Μάρκος Δράκος φοίτησε στο δημοτικό σχολείο των χωριών Καλοπαναγιώτη, Βατιλής και Λεύκας και αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή Σαμουήλ. Ήταν λογιστής στην Ελληνική Εταιρεία. Διετέλεσε μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΣΕΚ. Το 1952, ως μέλος της επιτροπής της οργάνωσης ΠΕΟΝ, εργάστηκε στην οργάνωση της νεολαίας, συμβάλλοντας αποτελεσματικά στην καλλιέργεια των εθνικοθρησκευτικών ιδεωδών.

Την πρώτη Απριλίου 1955 ηγήθηκε της ομάδας του στην επίθεση εναντίον της τότε Κυπριακής Ραδιοφωνικής Υπηρεσίας και στις 19 Ιουνίου 1955 οργάνωσε βομβιστική επίθεση εναντίον του αστυνομικού σταθμού της Πύλης Κερύνειας στη Λευκωσία. Στις 25 Μαΐου 1955 ηγήθηκε απόπειρας εναντίον του Άγγλου Κυβερνήτη Άρμιτεϊτζ στο κινηματοθέατρο Παλλάς. Συνελήφθη από τους Άγγλους στις 30 Ιουνίου 1955 και κρατήθηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας μέχρι τις 15 Ιουλίου, οπότε μεταφέρθηκε στο Φρούριο της Κερύνειας με βάση το νέο νόμο περί κρατήσεως προσώπων άνευ δίκης. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1955 δραπέτευσε μαζί με άλλους αγωνιστές και επικηρύχθηκε με το ποσό των 5.000 λιρών. Κατέφυγε στα βουνά του Κύκκου, όπου σχημάτισε την πρώτη ανταρτική ομάδα της περιοχής με την επωνυμία "Ουρανός" και διηύθυνε πολλές επιχειρήσεις εναντίον του εχθρού, μεταξύ των οποίων και την ενέδρα στις 15 Δεκεμβρίου 1955 στο Μερσινάκι, όπου έπεσε ο ήρωας Χαράλαμπος Μούσκος και συνελήφθηκαν οι ήρωες Χαρίλαος Μιχαήλ και Ανδρέας Ζάκος. Ο Δράκος κατόρθωσε να διαφύγει τραυματισμένος στο κεφάλι. Στις 12 Νοεμβρίου 1956 μαζί με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη ηγήθηκαν επίθεσης στην Ξεραρκάκα εναντίον φάλαγγας στρατιωτικών οχημάτων στο δρόμο Λεύκας - Καλοπαναγιώτη.

Στις 15 με 16 Ιανουαρίου 1957 ο Μάρκος Δράκος και τέσσερις αντάρτες του είχαν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν το κρησφύγετο τους στην περιοχή Τρουλινός του χωριού Καλοπαναγιώτης, κατόπιν εκτεταμένων ερευνών που άρχισαν εκεί οι Άγγλοι, μετά από προδοσία, και να καταφύγουν στον τομέα Σολέας. Τη νύχτα της 18ης Ιανουαρίου 1957, ενώ προσπαθούσε, επικεφαλής της ομάδας του, να διασπάσει τον κλοιό των Άγγλων, που επεκτείνοντας τις έρευνές τους είχαν ασφυκτικά περικυκλώσει ολόκληρη την περιοχή Σολέας και να οδηγήσει τους άνδρες του σε ασφαλέστερο μέρος, ενέπεσε σε ενεδρεύοντες Άγγλους στρατιώτες. "Στην προσπάθειά μας αυτή", αφηγείται ο συναγωνιστής του Τεύκρος Λοΐζου, "πέσαμε τρεις κατά συνέχεια φορές πάνω σε Άγγλους στρατιώτες. Την πρώτη ανταλλάξαμε πυροβολισμούς, τη δεύτερη όχι. Επικρατούσε σφοδρή κακοκαιρία. Στη λάμψη μιας αστραπής ο Μάρκος Δράκος και ένας Άγγλος στρατιώτης αλληλοεπισημάνθηκαν και αλληλοπυροβολήθηκαν. Ήμουν δίπλα του. Τον είδα να πέφτει και άκουσα το βρόγχο στο λαιμό του. Μου φάνηκε σαν να ήθελε να πει κάτι. Οι υπόλοιποι αλλάξαμε πορεία και καταφέραμε να διαφύγουμε".

Ο Διγενής έπλεξε το εγκώμιο του Μάρκου Δράκου με αυτά τα λόγια:
«Υπήρξεν αγνός, τίμιος, ανιδιοτελής και γενναίος μαχητής. Εκ των πρώτων προσέτρεξεν εις τας τάξεις της Οργανώσεως. Ο θάνατός του με απεστέρησε ενός αρίστου συμπολεμιστού, την δε Κύπρον ενός τέκνου της, το οποίον θα της ήτο λίαν χρήσιμον, όχι μόνον εις τον απελευθερωτικόν αγώνα, αλλά και εις την μετ’ αυτόν δημιουργικήν εργασίαν διά την πρόοδον και ευημερίαν της. Η θλίψις μου διά τούτο ήτο μέγιστη. Αλλά και όλη η Κύπρος εθλίβη και τον εθρήνησε δικαίως. Ήρωες, ως ο Δράκος, και θνήσκοντες δεν παύουν να ζουν. Παραμένουν φωτεινοί οδηγοί των επιζώντων, διά την εκπλήρωσιν της αποστολής των εις ωραίους ευγενείς αγώνας».

Σήμερα, το άγαλμα του Μάρκου Δράκου βρίσκεται σε ένα πολύ σημαδιακό σημείο της Λευκωσίας. Στον δρόμο που οδηγεί στο Λήδρα Πάλας, όπου κυματίζει η εμετική ημισέληνος. Ο Μάρκος Δράκος, με το χέρι υψωμένο δείχνει το δρόμο του αγώνα για την τελική δικαίωση των πόθων του λαού μας. Αυτό ζητά σήμερα το νεκρό παλληκάρι από όλους εμάς. Να αγωνιστούμε ενωμένοι για να απαλλάξουμε τα Ελληνικά χώματα της Κύπρου μας από κάθε ξένο κατακτητή. Για να ανατείλει και πάλι ο Ελληνικός ήλιος σε μια ελεύθερη πατρίδα. Στη βάση του ανδριάντα γράφει: "Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία".  Στον Δράκο όμως υπήρχαν και περίσσευαν και τα δύο. 

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Η αποικιοκρατία δεν τέλειωσε ποτέ - 17/1/1975




Η αποικιοκρατία δεν τέλειωσε ποτέ στο νησί μας και με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται μας το αποδεικνύουν. Τι και αν η Κύπρος μετά το 1960 είναι "ανεξάρτητη", οι αποικιοκράτες μετονομάστηκαν σε κυρίαρχες βάσεις και κατέχουν μέχρι και σήμερα Ελληνικό έδαφος.

Τον Ιανουάριο του 1975, μόλις πέντε μήνες μετά την ολοκλήρωση της τουρκικής εισβολής, ο Κυπριακός Ελληνισμός βρίσκεται σε αναβρασμό. Τούρκοι κάτοικοι της Κύπρου, μεταφέρονται μέσω της βρετανικής βάσης Ακρωτηρίου στην Τουρκία και από εκεί στα κατεχόμενα εδάφη μας. Τότε ολόκληρη η Κύπρος ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ την άμεση διάλυση και απομάκρυνση των παράνομων βάσεων από το νησί.

Στις 16/1/1975, η Ολομέλεια της Βουλής της Κύπρου, αποφάσισε ομόφωνο ψήφισμα ότι «η Βρετανία πλέον δεν είναι νοητό να διατηρεί και να νέμεται βάσεις και διευκολύνσεις εν Κύπρω». Την επόμενη μέρα όλες οι Κυπριακές εφημερίδες προβάλουν στην πρώτη τους σελίδα την απόφαση της Βουλής. Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε στην Κύπρο εκείνη την εποχή, το κύριο άρθρο της εφημερίδας "Χαραυγή", του "προοδευτικού" ΑΚΕΛ.

«Έξω ΑΜΕΣΩΣ οι Βρετανοί από την Κύπρο. Να φύγουν και αυτών αμέσως τα στρατεύματα. Να διαλυθούν οι βάσεις τους και να επιστρέψουν στον δικαιούχο λαό τα κυπριακά εδάφη, που διά της βίας κατακράτησαν και τα ονόμασαν κυρίαρχα...».

Την ίδια μέρα 17/1/1975, η μαχητική ακόμα τότε, νεολαία πρωτοστατεί σε δυναμική εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από την βάση των βρετανών στο Ακρωτήρι. Μαθητές 16-17 χρονών παιδιά, άοπλοι μπροστά στην πύλη της στρατιωτικής βάσης, απαιτούσαν το αυτονόητο. ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Τότε οι υπηρέτες του στέμματος μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν την λαϊκή οργή του Κυπριακού Ελληνισμού, έσυραν στην "μάχη" τεθωρακισμένο άρμα μάχης κατά των μαθητών.

Στην προέλαση του το βρετανικό τεθωρακισμένο, παρέσυρε στο πέρασμα του, και σκότωσε έναν διαδηλωτή. Τον Πανίκο Δημητρίου*. Έναν 17χρονο μαθητή, πρόσφυγα από τον σκλαβωμένο Άγιο Μέμνωνα Αμμοχώστου. Ένα νέο, που το μόνο που ζητούσε ήταν το δίκιο του. Το βάρβαρο βρετανικό καθεστώς παρέμεινε πιστό στις παραδώσεις του, σκοτώνοντας νέα αμούστακα παιδιά που το μόνο τους "όπλο" ήταν η γαλανόλευκη που υπηρετούσαν.

Σήμερα 40 χρόνια μετά την θυσία του ήρωα πλέον Πανίκου Δημητρίου, το θέμα των βάσεων έχει ξεχαστεί. Η πολιτική ηγεσία του τόπου, συμβιβασμένη με τις βρετανικές ορέξεις, παραμένει απαθής σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα. Το προσπάθησαν το 2004, με το σχέδιο Ανάν, να μετατρέψουν την Κύπρο μας σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο με τις βάσεις να χαρίζονταν για πάντα στου Βρετανούς.

Οι προσπάθειες τους συνεχίζονται και σήμερα, με τον ίδιο τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας – ο οποίος πριν 11 χρόνια στηρίζοντας το σχέδιο ΑΝΑΝ έλεγε ΝΑΙ  στο τσιμέντωμα του καθεστώτος των Βάσεων στην Κύπρο - να υπογράφει δήθεν ιστορικές συμφωνίες με την Βρετανία για εκμετάλλευση των εδαφών των βάσεων από τους ιδιοκτήτες τους. Αγνοώντας πως η θέληση και το δίκαιο του λαού είναι η αποχώρηση των Βρετανικών Βάσεων και όχι οι υπογραφές “ιστορικών” συμφωνιών ή αλλιώς συμβιβασμών με ένα από τους μεγαλύτερους εχθρούς της πατρίδας μας.

Δυστυχώς βλέπουμε πόσο εύκολα αλλάζουν οι καιροί χάριν του χρήματος. Τι και αν αυτός ο τόπος, "βιάστηκε" από άγγλους και τούρκους. Οι ξεπουλημένοι πολιτικοί ηγέτες του τόπου τους έχουν ανάγει σε καλύτερους τους φίλους, εις βάρος του κυπριακού Ελληνισμού.

Πάγια θέση μας στην Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. είναι η άμεση αποχώρηση των βρετανικών βάσεων από το νησί. Δεν ξεχνάμε τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξαν το 1974 και τον μαύρο Ιούλη οι βρετανοί, όπου βοηθούσαν τους τούρκους εισβολής, προδίνοντας τις θέσεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Δεν ξεχνάμε τα 80 χρόνια αγγλικής σκλαβιάς που πέρασε ο τόπος, με εκατοντάδες Έλληνες της Κύπρου, να σκοτώνονται από αγγλικό χέρι.

Πώς να ξεχάσουμε τις εκτελέσεις και τα βασανιστήρια αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Τα ολοκαυτώματα. Τους απαγχονισμούς. Που ποτέ η Βρετανία δεν ζήτησε, έστω ένα συγνώμη. Αν 'τα αυτού, η βασίλισσα Ελισάβετ, είναι κάτοχος του χρυσού κλειδιού της πρωτεύουσας μας. Η πλήρης ταπείνωση για τις ψυχές των ηρώων μας. Ντρέπονται για το χάλι μας σήμερα κι από τα μνήματα μας φωνάζουν: "ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ". Κι αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι βρετανοί, πιο απλά "BRITISH GO HOME".

*Πανίκος Δημητρίου.
Ο Πανίκος Δημητρίου γεννήθηκε στην Αμμόχωστο στις 10 Φεβρουαρίου 1957. Οι γονείς του Γιώργος και Κωσταντία Δημητρίου κατοικούσαν, πριν από την τουρκική εισβολή και κατοχή, στον τον Άγιο Μέμνωνα Αμμοχώστου. Ο Πανίκος ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας και είχε άλλα 4 αδέλφια. Το σπίτι που πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του και τα πρώτα μαθητικά του χρόνια ήταν στην οδό Εσπερίδων 193 στον Άγιο Μέμνωνα.

Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο της ενορίας του με άριστα και μετά φοίτησε για 5 χρόνια στο Α' Γυμνάσιο Αρρένων Αμμοχώστου, στο πρακτικό τμήμα, γιατί το όνειρό του ήταν να σπουδάσει αρχιτέκτονας. Ήταν ένα ήσυχο παιδί που δεν δημιουργούσε ποτέ προβλήματα στην οικογένειά του και στο σχολείο του. Μόνη του έγνοια ήταν να είναι καλός μαθητής και να γίνει ένας έντιμος πολίτης και ένας καλός επιστήμονας.

Τα όνειρά του όμως σταμάτησαν με την Τουρκική εισβολή. Όπως όλοι οι άλλοι συμπολίτες Αμμοχωστιανοί έτσι και ο Πανίκος με την οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγαπημένο του Άγιο Μέμνωνα και την αγαπημένη του Αμμόχωστο και να εγκατασταθεί στην πόλη της Λεμεσού μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά του. Στη Λεμεσό φοίτησε στην έκτη τάξη στο Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμεσού μέχρι της 17/1/1975, ημέρα του Θανάτου του.

Το έθνος πια δεν παίζει, έξω από την Κύπρο τούρκοι και εγγλέζοι.

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Ενωτικό Δημοψήφισμα 1950



Το 1949 θα παραμείνει στην ιστορία σαν ένα έτος στο οποίο η κυπριακή 'δεξιά' και 'αριστερά' επιτυγχάνουν μια πλήρη ταύτιση απόψεων όσο αφορά το Εθνικό θέμα στο οποίο βούληση και διεκδίκηση και των δυο δυνάμεων του τόπου είναι η απαίτηση του αιτήματος για άμεση ΕΝΩΣΗ με την ΜΗΤΕΡΑ Πατρίδα των κυπρίων, την Ελλάδα, Έτσι ένα χρόνο μετά στις 15 Ιανουαρίου του 1950, λαμβάνει χώρα το ενωτικό Δημοψήφισμα.

Τον Δεκέμβριο του 1949 η Εθναρχία αποστέλλει πρόσκληση στην αποικιακή κυβέρνηση να αναλάβει αυτή την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και η δεύτερη αρνείται. Έτσι η Εθναρχούσα Εκκλησία αναλαμβάνει την διοργάνωση του τον επόμενο μήνα. Μεταξύ ο άλλων αναφέρει η εγκύκλιος που κυκλοφόρησε από την Εθναρχία:

«Εμπρός Κύπριοι! Όλοι εις τας επάλξεις διά την μάχην του Δημοψηφίσματος διά την εθνικήν αποκατάστασίν μας. Δια την ένωσιν με την αθάνατον Μητέρα Ελλάδα. Ο δίκαιος Θεός, οστίς εδημιουργησε τον άνθρωπον διά να ζη ελεύθερος, είναι βοηθός και παραστάτης του αγώνος μας.
Ζήτω η Ένωσις»

Το πρωί της ιστορικής εκείνης μέρας η Κύπρος έπλεε στα εθνικά της χρώματα. Είχεν όψη γιορταστική. Και η υπογραφή του συνθήματος: ΑΞΙΟΥΜΕΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ άρχισε. Η 15η Ιανουαρίου 1950 ήταν η μεγαλειώδεστέρα εξόρμηση των Κυπρίων, ένα αληθινό ξεχείλισμα πατριωτισμού και αγάπης προς τη λευτεριά. Σύσσωμη η ύπαιθρος δονείται από πατριωτικό ενθουσιασμό. Άντρες και γυναίκες, νέοι και γέροι κατακλύζουν τους ναούς για την υπογραφή του Δημοψηφίσματος που ήταν για όλους έγγραφο τιμής.



Το ενωτικό δημοψήφισμα στέφετε με μεγάλη επιτυχία. Από τους 224,757 χιλιάδες εγγεγραμμένους ψηφοφόρους συλλέγονται 215, 108 υπογραφές με το εκπληκτικό ποσοστό του 95.7 % το οποίο δεν δίνει περιθώρια αμφισβήτησης του πόθου των κυπρίων, που διατράνωσαν για ακόμη μια φορά την απαίτηση τους να απολαύουν του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης. Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος αποστέλλονται με αντιπροσωπία στην βρετανική κυβέρνηση και στην βουλή των Ελλήνων χωρίς να βρίσκουν ιδιαίτερο αντίκρισμα.

Δυστυχώς το δημοκρατικό δικαίωμα του κυπριακού ελληνισμού, για αυτοδιάθεση, δεν σεβάστηκε ούτε μετά το ενωτικό δημοψήφισμα, αλλά ούτε μετά τον απελευθερωτικό ενωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-59 που ακολούθησε του δημοψηφίσματος. Αντί αυτού μας σερβιρίστηκε η «ανεξαρτησία», με την Τουρκία ξαφνικά στο παιχνίδι της διακυβέρνησης. Τα αποτελέσματα, γνωστά σε όλους μας, τα βιώνουμε ακόμη σήμερα, 41 χρόνια μετά από την βάρβαρη τούρκικη εισβολή του 1974, το βόρειο τμήμα του νησιού μας, παραμένει υπό κατοχή.

Η ιστορία μας αποδεικνύει ότι τα συμφέροντα αλλάζουν ριζικά συμπεριφορές, ιδανικά και αξίες, πρωτεργάτες και υπέρμαχοι της Ένωσης μετεξελίσσονται σε επίορκους. Οι πάλαι ποτέ μπροστάρηδες των διεκδικήσεων και της λαϊκής βούλησης έχουν καταντήσει οι πλέον ανίκανοι. Οι άνευρες μαριονέτες του ενδοτισμού και της ματαιοδοξίας. Η δεξιά' και η 'αριστερά' συστρατεύονται ξανά, μόνο που τώρα δεν εκφράζουν πλέον την λαϊκή κυριαρχία ούτε τις αξίες και τα ιδανικά των πατεράδων τους, δεν σέβονται την λαϊκή ετυμηγορία του 2004 αλλά προωθούν με τα πλέον ξεδιάντροπα μέσα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ξένων κέντρων αποφάσεων.

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.



Περισσότερα ...

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Το πλοίο σάλπαρε για λιμάνια ξένα


H E.K.Φ. ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ. καταδικάζει για ακόμη μία φορά τα όσα συμβαίνουν εντός της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τούρκικη προκλητικότητα δεν έχει τελειωμό αφού όπως νωρίτερα ανακοινώθηκε το ερευνητικό σκάφος «Μπάρμπαρος» θα συνεχίσει ανενόχλητο να βολτάρει στα ελληνικά ύδατα μας.

Οι προκλήσεις από την Τουρκία δεν έχουν τελειωμό!, Όπως έγινε γνωστό εξέδωσαν νέα Navtex δεσμεύοντας περιοχές εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Η Navtex περιλαμβάνει περιοχές των τεμαχίων 1, 8, 9 και 12, εντός της περιοχής που οι Τούρκοι θεωρούν ότι ανήκει στους Τουρκοκύπριους και αφορά το Barbaros καθώς και δύο συνοδευτικά πλοία. Η νέα οδηγία προς ναυτιλομένους ισχύει από τις 6 Ιανουαρίου μέχρι τις 15 Απριλίου 2015.

Νωρίτερα, με ανακοίνωσή του το λεγόμενο «ΥΠΕΞ» των κατεχομένων, σημείωνε ότι οι εργασίες θα συνεχιστούν στο πλαίσιο της εξουσιοδότησης που έχει δοθεί στην τουρκική ανώνυμη εταιρεία πετρελαίου (ΤΡΑΟ). Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι μετά τον τερματισμό της οδηγίας για τις εργασίες του Μπαρμπαρός αναμενόταν ότι η ε/κ πλευρά θα τερμάτιζε τις γεωτρήσεις. “Ωστόσο, παρά τις καλής πρόθεσης προσπάθειές μας στο θέμα των πόρων φυσικού αερίου, βλέπουμε ότι η ε/κ διοίκηση επιμένει να συνεχίζει τις δραστηριότητες που άρχισε μονόπλευρα”.

Δεν φτάνουν όλα αυτά ο Νίκος Αναστασιάδης αντί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ενεργήσει με γνώμονα το καλό του κυπριακού ελληνισμού τρίζοντας τα δόντια στον τούρκο βάρβαρο, αποδέχεται να τεθεί το φυσικό αέριο ως θέμα συζήτησης στο τραπέζι των συνομιλιών. Μια προδοτική ενέργεια την οποία τόσο ο ΠτΔ όσο και το κυβερνών κόμμα δησύ προσπάθησαν να δικαιολογήσουν με τον όρο "διπλωματικός ελιγμός".


Ως Ε.Κ.Φ ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ. καλούμε τον ΠτΔ επιτέλους να χαράξει μια νέα πολιτική στρατηγική με γνώμονα το καλό του ελληνισμού που θα επιφέρει την απελευθέρωση του τόπου μας. Είναι καιρός να διεκδικήσει ότι δικαιωματικά μας ανήκει και να φερθεί επιτέλους ως ηγέτης αυτού του τόπου. Οι Δεσμεύσεις και τα μεγάλα λόγια που έδινε στους ανυποψίαστους ψηφοφόρους του προεκλογικά ας πραγματοποιηθούν έστω και τώρα. Από λόγια μπουχτίσαμε! Ας γίνει κάτι επιτέλους! Επίσης καλούμε κάθε οργανωμένο σύνολο αυτού του τόπου όπως προβεί σε άμεσο διάλογο με τον πρόεδρο και καταδικάσει τα κωμικοτραγικά γεγονότα που συμβαίνουν...

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Κρατική χορηγία “λύκων”; Μην αγγίζετε!


6,860,451 ευρώ! Όταν αντίκρισα αυτό του νούμερο, ναι και μένα το μυαλό μου εκεί πήγε! Αλλά δυστυχώς δεν είναι το ποσό που χαρίζει το λόττο σε κάποιους υπερτυχερούς! Είναι εν μέσο οικονομικής κρίσης η χορηγία που θα πάρουν και αυτή την χρονιά τα κοινοβουλευτικά κόμματα!

Στους κύκλους τους οι κύριοι πολιτικάντηδες φαίνεται όχι απλώς δεν αισθάνονται την κρίση αλλά ούτε καν την αντικρίζουν στα πρόσωπα κάποιων, έστω συνανθρώπων τους. Φαίνεται δεν έχουν κάποιον γνωστό, συγγενή, φίλο που να τον έχει αγγίξει η οικονομική ύφεση ή έστω κάποιον που να πλήγηκε από μειώσεις επιδομάτων, μισθών ή κουρέματα τραπεζικών λογαριασμών! (Και πώς άλλωστε να γνωρίζουν κάποιον που να τον “κούρεψαν” όταν τον προειδοποιούσαν οι ίδιοι τα χρήματά του να τα βγάλει στο εξωτερικό;)

Το ποσό αυτό εγκρίθηκε χωρίς ενστάσεις (όπως αναμενόταν) κατά την διάρκεια συνεδρίασης της βουλής την ίδια ώρα που η αντιπολίτευση για τα μάτια του κόσμου αντιδρούσε υπερήφανα και θαρραλέα για το ύψος του κρατικού προϋπολογισμού. Όμως για το υπέρογκο και υπέροχο συνάμα για αυτούς που θα το εισέπρατταν ποσό των 6,860,451 ευρώ δεν αντέδρασε κανένας φιλολαϊκός, κανένας “δεσμεύομαι για την ευημερία του λαού”, κανένας σοσιαλιστής, κανένας δημοκρατικός! Κανένας από αυτούς που αντιδρούσαν στην μείωση χορηγίας που αφορούσε την στήριξη ευάλωτων ομάδων!

Λογικά αυτή η είδηση που αφορά την χορηγία των κομματικών μαντριών, δεν έχει φτάσει ακόμη στα αυτιά του υπουργού οικονομίας. Αφού αυτός άλλωστε το έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως για να επιβιώσουμε πρέπει να παρά-σφίξουμε τα ζωνάρια μας… κάποιοι..! Κύριε υπουργέ αν με ακούτε μάθετε πως σχεδόν 7 εκατομμύρια θα βγουν από τις τσέπες του φορολογούμενου πολίτη αυτής της μπανανίας! Ή αυτό εννοούσατε να σφίξουμε τα ζωνάρια; Να τα σφίξουμε εμείς, για να επιβιώσουν αυτοί που μας ανάγκασαν να το κάνουμε, αυτοί που μας κατέστρεψαν, αυτοί που μας έφεραν εδώ που είμαστε!

Κανένας σεβασμός ούτε στους ανέργους, ούτε στους χαμηλόμισθους, ούτε στους συνταξιούχους που τους κοροϊδεύουν σε προεκλογικές και εκλογικές περιόδους για χριστουγεννιάτικα και πασχαλινά δώρα - ψίχουλα! Το θράσος τους και υποκρισία τους θα τους κάνουν στο τέλος να φανούν και αδικημένοι που η εν λόγω χορηγία δεν αυξήθηκε, όπως ο αρχηγός των μπλε αρνιών προσπαθούσε να μας πείσει πως θα έπρεπε!

Με τέτοια ποσά που μοιράζονται τα κόμματα απορώ αν όντως υπάρχει κρίση και πρόβλημα οικονομικό στα ταμεία του κράτους ή αν μας κοροϊδεύουν απλώς τις ώρες που τους ζητάμε αύξηση της φοιτητικής, για παράδειγμα, χορηγίας.

Αλλά κύριοι κουστουμάτοι λύκοι να το ξέρετε πως όσον και να φάτε από μας, στο τέλος θα μείνει και μαγιά όπως ένας τρανός αγωνιστής (Ιωάννης Μακρυγιάννης) κάποτε πρωτοείπε! Ποτέ δεν θα σωπάσουμε! Ποτέ δεν θα σταματήσουμε να αντιδρούμε και να  αντιστεκόμαστε στις προκλητικές σας ενέργειες! Η Ένωση Κυπρίων Φοιτητών ΔΡΑΣΙΣ- Κ.Ε.Σ. θα είναι πάντοτε στην πρώτη την γραμμή και θα καιροφυλακτεί για το καλό του λαού προσπαθώντας να αποκαλύπτει ανά πάσα στιγμή τα πραγματικά σας πρόσωπα!

Κωνσταντίνος Χατζηκώστας
ΕΜΠ-ΗΜΜΥ
2ο έτος

ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ!

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ
Περισσότερα ...

Αντικατοχική Πορεία Καταδίκης του Ψευδοκράτους 15/11/2019

Ένωση Κυπρίων Φοιτητών Αθήνας-Πειραιά ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.