ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Αρθρα

Δελτια Τυπου

Ανακοινωσεις

Εκδηλωσεις

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

29η OKTΩΒΡΙΟΥ – ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ



Η 29η Οκτωβρίου είναι ημέρα τιμής στους αγνοούμενους της βάρβαρης εισβολής όπως κηρύχτηκε από την βουλή το 2010. Είναι ημέρα μνήμης απέναντι στους εκατοντάδες (1619 πρίν τις ταυτοποιήσεις) συμπατριώτες μας που κατατάχθηκαν στον μακάβριο εκείνο κατάλογο των ανθρώπων που η τύχη τους δεν εξακριβώθηκε μετά το καλοκαίρι του 1974. Άλλοι ήταν στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν, άλλοι ήταν άντρες άμαχοι, γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά… Ότι και να ήταν όμως ο καθένας, κάποιοι τους περίμεναν να γυρίσουν, κάποιοι τους περιμένουν ακόμη!

Με βάση διάφορες μαρτυρίες στον κατάλογο των αγνοουμένων υπήρχαν και 611 άτομα που ήταν άοπλοι πολίτες που είχαν συλληφθεί ενώ βρίσκονταν στα σπίτια τους ή σε μέρη όπου είχαν καταφύγει για να προφυλαχθούν από τις μάχες. Οι υπόλοιποι ήταν αιχμάλωτοι αγνοούμενοι που είτε συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι πολέμου και έστω και εάν περιλήφθησαν στον κατάλογο των απελευθερωθέντων δεν ελευθερώθηκαν ποτέ, είτε άτομα που αναγνωρίστηκαν σε φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στον τούρκικο τύπο αλλά οι κατοχικές αρχές δεν είχαν δώσει καμία πληροφορία για την τύχη τους, είτε πρόσωπα που αναγνωρίστηκαν από άλλα πρόσωπα που είχαν ελευθερωθεί αργότερα.

Τόσα χρόνια έχουν περάσει και η τύχη των περισσότερων από αυτούς δεν έχει εξακριβωθεί. Παρόλο που υπάρχουν πολλές αδιάσειστες μαρτυρίες και αποδείξεις ότι αρκετοί αγνοούμενοι βρίσκονταν στην ζωή και κρατούνταν από τον τουρκικό στρατό μετά το τέλος του πολέμου, η Τουρκία αρνήθηκε να συνεργαστεί για να εξακριβωθεί η τύχη αυτών των προσώπων. Έστω και εάν έγιναν εκκλήσεις από πολλούς διεθνείς οργανισμούς τίποτα δεν ήταν ικανό να ευαισθητοποιήσει τους αδιάλλακτους και απάνθρωπους βαρβάρους. Οι τούρκοι είναι λαός με ποινικό μητρώο και οι φωτογραφίες των αγνοουμένων θα είναι εκεί να το αποδεικνύουν για πάντα.

Μετά από τόσα χρόνια όλοι έχουμε υποχρέωση να θυμόμαστε! Οι βάρβαροι ασιάτες  δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, δεν καταλαβαίνουν από ανθρώπινο πόνο και ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι χρέος όλων μας να είμαστε δίπλα από τις οικογένειες των αγνοουμένων και να καταδικάζουμε τον Αττίλα μέχρι να εξακριβωθεί η τύχη και του τελευταίου ανθρώπου από αυτό τον καταλόγου.

Ως Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ. ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των αγωνιστών και των αγνοούμενων που δεν ζουν. Ταυτόχρονα δεν θα σταματήσουμε να απαιτούμε να καταδικαστεί η απάνθρωπη τουρκία για τις πράξεις της αυτές, που είναι ενάντια στην οικουμενική διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ας γίνει επιτέλους μια ολοκληρωμένη διαδικασία για να εξακριβωθούν οι έρευνες που θέλουν κάποιους αγνοούμενους να είναι ζωντανοί. Ας διατηρεί την μνήμη των αγνοουμένων, η Ελληνική και κυπριακή πολιτεία σε εγρήγορση. Ίσως κάποιος από αυτούς να ΖΕΙ, ΙΣΩΣ!



Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Το ΟΧΙ, ο Κατσίφας και οι ηρωομάρτυρες του Ελληνισμού



Θυμούμενοι τη σημερινή ημέρα έρχονται στο μυαλό μας ένδοξες εικόνες της Ιστορίας του Ελληνισμού. Το 1940, ο Εθνικός Κυβερνήτης της Ελλάδος, Ιωάννης Μεταξάς, όρθωσε το ανάστημα του απέναντι στις βλέψεις του Μπενίτο Μουσολίνι και αναφώνησε το ιστορικό ΟΧΙ. Έτσι, η Ελλάδα αντιστάθηκε και δοξάστηκε στα βουνά της Πίνδου εκδιώχνοντας τους βαρβάρους.

78 χρόνια μετά, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δολοφονείται άνανδρα από τις αλβανικές αρχές επειδή υψώνει στο χωριό του τη Γαλανόλευκη του σημαία για την επέτειο του ΟΧΙ. Μια θυσία που θύμησε σε όλους μας ότι "τον Έλληνα μόνο μια σφαίρα μπορεί να τον κάνει να λυγίσει". Κι ας σπιλώθηκε η μνήμη του Ήρωα από νενέκια σαν την Προοδευτική Αθήνας που σε συνεδρίες τον χαρακτήριζε ακραίο λόγω κάποιων φωτογραφιών του, χωρίς να φέρει αποδείξεις όταν της το ζητήσαμε.

Και με αφορμή αυτά, ζωντανεύουν μπροστά μας κι άλλοι μεγάλοι ηρωομάρτυρες του Ελληνισμού. Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Γρηγόρης Αυξεντίου, Σολωμός Σολωμού, Τάσος Ισαάκ και τόσοι άλλοι. Χύθηκε τόσο αίμα για να περπατάμε ελεύθεροι και υπερήφανοι. Υπερήφανοι που ανήκουμε σε αυτό το Έθνος και ορκισμένοι να πολεμήσουμε όποιον βάλλει εναντίον του.

Συγκρίνοντας τα σύμβολα του Έθνους μας με όσους κυβερνούν τις τελευταίες δεκαετίες δεν μας μένει άλλη επιλογή από την αντίσταση. Αντίσταση σε κάθετι ανθελληνικό. Αντίσταση σε κάθε προδότη που ξεπουλά τη Γη μας. Αντίσταση και στο τέλος θα επικρατήσουμε.

«Μάνα, όταν δεις τα παιδιά μου…Να τους πεις ότι τελευταία φορά με είδες να φιλάω την εικόνα της Παναγίας…Μην κλαις ρε μάνα. Είσαι η Ελλάδα ρε μάνα. Για αυτήν πάω να πολεμήσω. Και θα νικήσω ρε μάνα. Ναι ,θα νικήσω..»




Γραφείο Τύπου      
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Γεώργιος Κάρυος - 28/10/1958



Σαν σήμερα, πριν 61 χρόνια, περνά στο πάνθεον των Ηρώων ο Γεώργιος Κάρυος.

Γεννήθηκε στο Αυγόρου, όπου και μεγάλωσε. Αν και ανάπηρος στο ένα του πόδι, υπήρξε ενεργό μέλος του Αγώνα, από τότε που ήταν στην Αθήνα και διακήρυττε τον πόθο του Ελληνισμού της Κύπρου για Ένωση με τη Μάνα Ελλάδα.

Συνελήφθη από τους Βρετανούς 2 φορές. Τη δεύτερη φορά, με αφορμή τον θάνατο του αδερφού του Αντρέα, στον Αχυρώνα Λιοπετρίου, δραπέτευσε και εντάχθηκε στον τομέα Μόρφου.

Δεκαπέντε ημέρες μετά, όταν περικυκλώθηκε το σπίτι του από Βρετανούς στρατιώτες, η ομάδα επιχείρησε έξοδο θανάτου. Εκεί, επιτέθηκε στους εχθρούς με το περίστροφό του κι αυτοί τον τραυμάτισαν και τον συνέλαβαν. Ξεψύχησε εννιά ημέρες μετά.

Τιμάμε τη μνήμη του ήρωα και στέλνουμε το μήνυμα πως ο Αγώνας του συνεχίζεται. Ας αντιχήσει στα αυτιά του κάθε ξεπουλημένου το μήνυμα της μητέρας των αδερφών Κάρυων, μετά και το θάνατο του Γεώργιου: "Κάθε σαράντα τζι έναν γιον, διώ εις την Πατρίδα τζι ελπίζω ότι σύντομα θα'ρθει Ελευθερία."




Γραφείο Τύπου      
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Ακυρώθηκαν οι παρελάσεις στην Κύπρο λόγω... νενεκισμού!


Βρήκαν τον καιρό ως δικαιολογία αυτοί που θέλουν να "πνίξουν" κάθε φωνή ιστορικής μνήμης και εθνικής περηφάνιας για να μην τιμηθεί το επικό ΟΧΙ και ο ένδοξος αγώνας των Ελλήνων για λευτεριά.

Τους πειράζει η λέξη Απελευθέρωση και φαίνεται να έχουν αλλεργία σε ό,τι θυμίζει Ελλάδα και αξιοπρέπεια! Είμαστε βέβαιοι πως αν βρίσκονταν στη θέση του Μεταξά θα πρότειναν οι ίδιοι την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την χώρα.

Να είναι σίγουροι οι μηδίσαντες πολιτικοί ότι οι εθνικοί αγώνες για Ελευθερία θα τιμώνται εσαεί στο μυαλό και στην καρδιά των Ελλήνων και δεν θα τους εμποδίσει καμία γελοία δικαιολογία!

Ζήτω το Έθνος μας!




Γραφείο Τύπου      
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019

Η ένδοξη, του Έθνους, επέτειος της 28ης Οκτωβρίου


«Άρματ’ αν σου λείπουν και κανόνια, σου περσεύει η πίστη κι η καρδιά.
Τρεις χιλιάδες ένδοξα όλα χρόνια, τη χρυσή σου αγιάζουν λευτεριά.
Μα, γλυκιά μου Ελλάδα, δεν πεθαίνεις, όπως δεν επέθανες ποτέ.
Ζεις αιώνια κι όλους ανασταίνεις, όταν ξαναλές Μολών λαβέ...»

Τιμούμε σήμερα μια από τις ενδοξότερες επετείους της Ελληνικής μας ιστορίας, το Έπος του 1940 και του μεγαλειώδους ΟΧΙ των Ελλήνων εναντίον των Ιταλών του Μπενίτο Μουσολίνι. Η ημέρα αυτή συγκαταλέγεται στις δοξασμένες σελίδες του Έθνους μας, όχι μόνο επειδή οι Έλληνες υπήρξαν συνεπείς μπροστά στις απειλητικές διαθέσεις του φασιστικού καθεστώτος της Ιταλίας, αλλά κυρίως διότι η 28η Οκτωβρίου προσθέτει έναν ακόμα πολύτιμο κρίκο στην μαρτυρική μας ιστορία και παράδοση. Στις βουνοκορφές της Πίνδου, από το Αργυρόκαστρο και τους Αγίους Σαράντα, μέχρι το Τεπελένι και την Κορυτσά, επαναλήφθηκε το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα, η άρνηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου να παραδοθεί το 1453 και το «Ελευθερία ή Θάνατος» των αγωνιστών του 1821. Αναμφίβολο γεγονός, λοιπόν, και αιτία υψίστης Εθνικής υπερηφάνειας πρέπει να θεωρείται σήμερα η μακραίωνη και αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού.

Ως Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ, τιμούμε, επίσης, σήμερα τους νεκρούς του αλβανικού μετώπου και κλίνουμε το γόνυ ευλαβικά μπροστά στη συνεισφορά και των Ελληνίδων γυναικών του ελληνοϊταλικού πολέμου. Αποτίνουμε φόρο τιμής στους θυσιασθέντες Κύπριους τελειόφοιτους της Ιατρικής Σχολής, εθελοντές πολεμιστές, Λουκή Λιασίδη και Βαρνάβα Σιερίφη, καθώς και σε όσα παλικάρια έπεσαν ηρωικώς μαχόμενα για την ελευθερία της Ελλάδος. Οι νεκροί του αλβανικού μετώπου και η Ελλάδα του 1940, στο σύνολό της, θύμισαν στο παγκόσμιο ότι ο λαός αυτός γέννησε και ανέθρεψε όντως Μαραθωνομάχους, Σαλαμινομάχους και Διάκους. Μπορεί την ντροπιαστική ήττα που επέφερε στον Μουσολίνι η Ελλάδα να ακολούθησε η εισβολή των ναζιστικών δυνάμεων του Χίτλερ, ωστόσο, στα βουνά της Πίνδου γράφτηκε με ανεξίτηλα γράμματα το έπος του ’40.

Το μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου, σήμερα περισσότερο από ποτέ, αποτελεί διδακτικό και διαχρονικό αγαθό για τις ψυχές μας. Οφείλουμε πέραν των λόγων και των καθιερωμένων εορτασμών να ενσταλάξουμε στο νου μας το πραγματικό νόημα και την ιερά παρακαταθήκη που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας. Πλάι στις θυσίες και στο υπερήφανο ΟΧΙ του ’40 δεν χωρούν ούτε τα ΝΑΙ των πολιτικάντηδων σε Κύπρο και Ελλάδα, ούτε οι συμβιβασμοί σε θέματα εθνικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής αξιοπρέπειας. Όσοι υπερασπίστηκαν μαχόμενοι την ποτισμένη από κόκκαλα γη της πατρίδας μας και ύψωσαν την Ελλάδα στο κορυφαίο βάθρο της δόξης και του θαυμασμού, θα αποτελούν εσαεί τον εθνικό μας πλούτο. Όσοι γονυπετείς συμβιβάζονται με τους εχθρούς του τόπου, ξεχνώντας τα πάμπολλα ιστορικά μαρτύρια σύμπαντος του Ελληνισμού και οδηγώντας έναν ολόκληρο λαό στην καταστροφή, είτε αυτή ονομάζεται εθνική, είτε οικονομική, ας παραμείνουν ανδρείκελα των ξένων αρπακτικών.


«Ἀνδρεῖοι ἐσεῖς πού πολεμήσατε καί πέσατε εὐκλεῶς·
τούς πανταχοῦ νικήσαντας μή φοβηθέντες...»



Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Επέτειος μνήμης για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης


Έπειτα από την επιτυχή προέλαση του Ελληνικού Στρατού στην Ελασσόνα (11 Οκτωβρίου 1912) ανέκυψε ένας μείζον προβληματισμός σχετικά με την πορεία που θα έπρεπε να ακολουθήσει ο Ελληνικός Στρατός. Το Ελληνικό Στρατηγείο με αρχηγό τον Διάδοχο Κωνσταντίνο, θεωρούσε ότι η πορεία του Ελληνικού στρατού θα έπρεπε να καθοριστεί ανάλογα με τις κινήσεις του οθωμανικού στρατού, με τη σκέψη ότι βασικός στρατιωτικός στόχος σε ένα πόλεμο είναι η νίκη του αντίπαλου στρατού και όχι η κατάληψη θέσεων. Η πολιτική ηγεσία θορυβημένη από την νικηφόρα πορεία του βουλγαρικού στρατού και την πορεία του προς τη Θεσσαλονίκη, θεωρεί ότι οι Ελληνικές δυνάμεις θα πρέπει να κινηθούν άμεσα στην πόλη.

Στις 13 Οκτωβρίου 1912 αφού είχε ακολουθήσει η κατάληψη της Κοζάνης ο Διάδοχος Κωνσταντίνος δέχεται τηλεγράφημα από τον υπουργό Εξωτερικών κύριο Κορομηλά ο οποίος απαριθμούσε τις νίκες των αντίπαλων στρατευμάτων χωρίς να κάνει καμία αναφορά στις επιτυχίες του Ελληνικού στρατού, υποδεικνύοντας τις επόμενες κινήσεις του στρατού. Η οργισμένη απάντηση του Διάδοχου Κωνσταντίνου έφτασε άμεσα : «Ευχαρίστως εμάθαμε τας επιτυχίας του βουλγαρικού, σέρβικου και μαυροβουνιωτικού στρατού» ... «αποτελεί κατόρθωμα του Ελληνικού στρατού απαιτήσαν ολόκληρον την έντασιν των δυνάμεων του, δυνάμενον να τιμήση οιονδήποτε στρατόν, τον οποίο δεν παραγνωρίζεται ούτε να υποτιμάται» και κατέληγε φανερά εκνευρισμένος με την εξής φράση « Θα εξακολουθήσω με την αυτήν έντασιν δυνάμεων επιδιώκων την καταστροφή του εχθρού επί τη βάσει του σχεδίου το οποίον προδιέγραψα και του οποίου τον αντικειμενικόν σκοπόν μόνος εγώ είμαι αρμόδιος και υπεύθυνος να κανονίζω. Παρακαλώ δε υμάς όπως ευαρεστούμενος μη προσπαθήτε όπως επηρεάζητε την διεύθυνσιν των επιχειρήσεων».

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος απέστειλε τηλεγράφημα με το οποίο ζητούσε ενημέρωση και κατέληγε ως εξής « Αναμένω να μοι γνωρίσετε την περαιτέρω διεύθυνσιν ην θα ακολουθήσει η προέλασης του στρατού Θεσσαλίας. Παρακαλώ μόνον να έχετε υπ' όψιν ότι σπουδαίοι πολιτικοί λόγοι επιβάλλουσι να ευρηθώμεν μίαν ώραν ταχύτερον εις την Θεσσαλονίκην». Όμως οι σχετικές διαταγές για προέλαση προς τη Θεσσαλονίκη είχαν ήδη εκδοθεί απο τον Διάδοχο Κωνσταντίνο.

Έπειτα από την επιτυχημένη μάχη των Γιαννιτσών ο Ελληνικός στρατός φτάνει έξω από την πόλη της Θεσσαλονίκης στις 25 Οκτωβρίου 1912. Εκεί ξεκίνησαν πυρετώδεις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Διαδόχου Κωνσταντίνου και του Ταξίν Πασά σχετικά με την παράδοση της Θεσσαλονίκης. Ο Διάδοχος απαιτούσε την παράδοση του οπλισμού του τούρκικου στρατού αλλά και την καθολική παράδοση των τούρκικων στρατιωτικών μονάδων της πόλης. Έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις τελικά ο Ταξίν Πασάς απεδέχθη τους όρους του Διαδόχου και την νύχτα της 26 Οκτωβρίου-27 Οκτωβρίου 1912 οι αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού Ιωάννης Μεταξάς και Βίκτωρ Δούσμανης στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης υπέγραψαν το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης στον Ελληνικό στρατό.

Μη γνωρίζοντας την επιτυχή έκβαση της διαπραγμάτευσης του Διαδόχου Κωνσταντίνου ο οποίος επιθυμούσε να διασφαλίσει των πλήρη αφοπλισμό των οθωμανικών στρατευμάτων ώστε να μην διεξαχθεί μάχη εντός της πόλης με δυσάρεστες συνέπειες στον άμαχο πληθυσμό, ο Ελευθέριος Βενιζέλος έστειλε το ακόλουθο τηλεγράφημα προς το Διάδοχο Κωνσταντίνο και στο Βασιλέα Γεώργιο Α' το οποίο έλεγε: «Παραγγέλλεσθε ν' αποδεχθήτε την προσφερόμενης υμίν παράδοσιν της Θεσσαλονίκης και εισέλθητε εις αυτήν ανευ τινος αναβολής. Καθιστώ υμάς υπεύθυνον δια πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής».

Όμως όταν εστάλη το τηλεγράφημα ο Διάδοχος Κωνσταντίνος είχε ήδη συμφωνήσει και παραλάβει την πόλη οπότε απέστειλε την ακόλουθη απάντηση: «Συναισθάνομαι πλήρως την ευθύνην ην φέρω και παρακαλώ να μη μοι οπομιμνήσκηται τούτο δι' οποιαδήποτε υπόθεσιν. Εάν ώφειλον η ου να παραδεχθώ την παράδοσιν της Θεσσαλονίκης ήμην ο μόνος αρμόδιος να κρίνω ευρισκόμενος επί τόπου και επιβάλλω τους όρους . Απόδειξις δε το επιτευχθέν αποτέλεσμα»

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του Ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά). Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την Ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες Ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.

Στις 28 Οκτωβρίου 1912, τα Ελληνικά στρατεύματα εισήλθαν θριαμβευτικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Την επόμενη ημέρα εισήλθε έφιππος στη πόλη ο Βασιλεύς Γεώργιος Α συνοδευόμενος από το Διάδοχο Κωνσταντίνο.

Ζήτω η ΕΛΕΥΘΕΡΗ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ Θεσσαλονίκη



Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019

Η γαλανόλευκη!


Έτσι αποκαλείται η σημαία του Έθνους μας από τους απανταχού Έλληνες σε όλη τη γη και στις 27 Οκτωβρίου παραμονές του ΟΧΙ τη γιορτάζουμε και την τιμούμε ως το Εθνικό μας σύμβολο.

Η σημαία της Ελλάδος εμφανίζεται πάντα σε ιστό και περιέχει οριζόντιες και εναλασσόμενες λωρίδες  χρώματος λευκού και γαλάζιου και πάνω αριστερά σε ένα γαλάζιο τετράγωνο φόντο υπάρχει ένας λευκός σταυρός. Ο αριθμός των λωρίδων είναι 9 δηλαδή όσα και τα γράμματα της λέξης Ελευθερία. Τόσες είναι και οι συλλαβές της φράσης Ελευθερία ή Θάνατος. Ο σταυρός συμβολίζει το επίσημο θρήσκευμα της χώρας που είναι ο χριστιανισμός. Η Ελληνική σημαία πήρε τη σημερινή μορφή της το 1978 καθώς από το 1822 χρησιμοποιείτω η γαλανή τετράγωνη με το λευκό σταυρό στη μέση.

Η σημαία παρ’ όλα αυτά δεν είναι ένα κομμάτι  υφάσματος όπως πολλοί θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε σήμερα. Ούτε είναι ανταλλάξιμη όπως πολλοί πολιτικοί για προσωπικά τους συμφέροντα δέχτηκαν να την αντικαταστήσουν στο πρόσφατο παρελθόν. Η σημαία είναι ένα σύμβολο που ενσαρκώνει ένα σωρό συναισθήματα και τη συναντάς παντού από κυβερνητικά κτήρια και γήπεδα έως σε φυλάκια στην πράσινη γραμμή και στις βραχονησίδες.

Είναι το ιερότερο και πιο τιμημένο έμβλημα της ιστορίας μας και αντιπροσωπεύει όλες τις θυσίες των ηρώων που αγωνίστηκαν για την Ελλάδα και για μια Κύπρο Ελεύθερη και Ελληνική. Είναι ένα σύμβολο που το αντίκρισμα του προκαλεί συγκίνηση, δέος και περηφάνια. Η φράση Ελευθερία ή Θάνατος δεν πηγάζει απλά από των αριθμό των λωρίδων. Είναι ο προαιώνιος όρκος που στη σημαία ορκίστηκαν οι οπλαρχηγοί το 1821 αφυπνισμένοι μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς.

Κατά την  περίοδο σκλαβιάς στο νησί μας η Ελληνική σημαία ήταν συνδεδεμένη με την Ελευθερία και ενέπνευσε εκατοντάδες παλικάρια να λάβουν μέρος στον επικότερο αγώνα της Κύπρου, και πολλά ήταν τα παλικάρια που θυσιάστηκαν. Άλλοτε ήταν μαθητές και άλλοτε οικογενειάρχες που πέθαναν κρατώντας την στα χέρια επιθυμώντας την Ένωσιν.

Αλήθεια ποιος άλλος λαός ανά την υφήλιο τιμά τη σημαία του και την Ελευθερία της πατρίδας του με την ίδια του τη ζωή; Σε ποιο άλλο μέρος ανά την υφήλιο εκτός από την Ελλάδα θα βρεις ανθρώπους έτοιμους να θυσιαστούν για την σημαία τους προστατεύοντάς την απλά και μόνο για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού; Όχι σαν αγαθό πολύτιμο με χρηματική αξία αλλά ως σύμβολο υψηλών ιδανικών όπως η Πατρίδα, η Ελευθερία, η Θρησκεία!

Γι’ αυτό και εμείς, οι αφυπνισμένοι Ελληνόψυχοι νέοι πρέπει να προστατεύσουμε μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματος μας τα ιδανικά και τις αξίες που συμβολίζει η σημαία μας. Δεν θα ανεχτούμε ούτε άλλα παζαρέματα ούτε άλλες προσβολές σε βάρος της και όσοι αγχώνονται στη θέα της και νομίζουν ότι μπορούν να ξεγράψουν από το νησί τα 4000 χρόνια Ελληνικής ιστορίας του να είναι σίγουροι ότι θα μας βρουν μπροστά τους.

…Μιαν ημέρα σαν κι’ ετούτη, την ολόφωτη κι ωραία
ξεδιπλώθηκε και πάλι η γαλάζια μας σημαία
 που ’χει τ’ ουρανού το χρώμα και σκεπάζει τ’ άγιο χώμα
 που ελεύθερος πατάς,
κι έτσι με χαρά κι ελπίδα  για μιαν ένδοξη πατρίδα 
η σημαία κυματίζει μ’ ένα ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ.
Μιαν ημέρα σαν ετούτη δοξασμένη κι ισχυρή
κι έτσι σαν την αντικρίζεις  έτσι πάλι την γνωρίζεις,
«την γνωρίζεις απ’ την κόψη του σπαθιού την τρομερή».




Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Η γιορτή της Ελληνικής Σημαίας



Σήμερα 27 Οκτωβρίου γιορτάζουμε και τιμούμε την ένδοξη Ελληνική Σημαία. Το κάθε μπαλκόνι σήμερα, σημαιοστολίζεται με την γαλανόλευκη περηφάνια του Έθνους μας.

Η πρώτη Ελληνική σημαία με τον λευκό σταυρό και σε γαλανό φόντο σχεδιάστηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στη Μονή Ευαγγελίστριας στη Σκιάθο το 1807 όταν σε αυτήν ο μοναχός Νήφωνας όρκιζε τους οπλαρχηγούς του έπους του 1821. Η σημαία αυτή, αφού καθορίστηκε από το Σύνταγμα της Επιδαύρου το 1822, απoτελούσε την μόνη επίσημη Ελληνική σημαία εώς το 1878 οπότε και υιοθετήθηκε η ‘’ΝΑΥΤΙΚΗ’’, αυτή δηλαδή με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές.

Το ριγωτό πρότυπο επιλέχτηκε λόγω της ομοιότητας του με τη θάλασσα που περιβάλλει την Ελλάδα. Τα χρώματα της σημαίας, γαλάζιο και λευκό, συμβολίζουν το γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το λευκό των κυμάτων.

Πάνω αριστερά υπάρχει ο λευκός σταυρός που συμβολίζει την αφοσίωση των Ελλήνων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, καθώς και τη συμβολή της Εκκλησίας στο σχηματισμό του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους. Η Ελληνική σημαία αποτελείται από 9 οριζόντιες γραμμές όσες και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης, ‘’Ελευθερία ή Θάνατος’’.

Σε όλους τους αγώνες του Έθνους, οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με την ζωή τους αυτό το ιερό σύμβολο. Τρανό παράδειγμα το 1821, όταν ο Ελληνισμός ξεσηκώθηκε ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ελληνική Σημαία πρωτοστατούσε σε κάθε μάχη για την υπεράσπιση των εδαφών. Στο πλάι της Μητέρας Πατρίδας βρέθηκε σύσσωμος ο λαός της Κύπρου τόσο στο πεδίο των μαχών, όσο πνευματικά και οικονομικά. Ελληνικές σημαίες κοσμούσαν κάθε σπίτι του νησιού μας.

Το 1940 ο Ελληνικός λαός ορκίστηκε στην γαλανόλευκη πως θα υπερασπίζονταν με όλες του τις δυνάμεις την τιμή και την Ελευθερία της Πατρίδας.

Η ιστορία μας είναι γεμάτη από περιστατικά αυτοθυσίας για την προστασία της Ελληνικής σημαίας αφού με το αίμα τους πολέμησε όλο το Έθνος για να κυματίζει περήφανα στα Ελληνικά εδάφη. Επίσης ποιός μπορεί να ξεχάσει τι είχε συμβεί στα Ίμια και στην Δερύνεια όπου το 1996 οι ήρωες μας έγιναν οι ίδιοι σημαία και θυσιάστηκαν για τα ιδανικά που συμβολίζει η γαλανόλευκη..

Ταυτόχρονα ας μην ξεχνάμε πως:
1.       Η Ελληνική Σημαία εκπροσωπεί το Έθνος και την πατρίδα μας. Ενώ σε περίπτωση πολέμου η σημαία πρέπει να φυλάσσεται και προστατεύεται ακόμα και με την ζωή μας.

2.       Σε περίπτωση που μια σημαία φθαρεί, τότε καίγεται, αλλά ΠΟΤΕ δεν πετιέται στα σκουπίδια. Στα σκουπίδια μπορούν να πεταχτούν μόνο οι στάχτες.

3.       Η Σημαία χρησιμοποιείται μόνον σε έπαρση επί ιστού. Απαγορεύεται η οποιαδήποτε άλλη χρήση της (π.χ. κρέμασμα κουρτίνας, διακοσμητικό, ένδυμα, κ.λπ.)

4.       Κατά την έπαρση της Ελληνικής Σημαίας στεκόμαστε όλοι προσοχή. Ο σημαιοφόρος αίρει γοργά και κατά την διάρκεια της Έπαρσης της Σημαίας ψάλλετε ο Εθνικός Ύμνος.

5.       Εάν υπάρχουν πολλές σημαίες τότε η Ελληνική πρέπει να βρίσκεται στο ίδιο ύψος ή ψηλότερα από τις υπόλοιπες.

6.       Κατά την υποστολή της Σημαίας στεκόμαστε προσοχή. Ο σημαιοφόρος υποστέλλει αργά.

7.       Κατά την ημέρα πένθους η Σημαία κυματίζει μεσίστια και αφού ο σημαιοφόρος τελειώσει την έπαρση, τότε προχωρεί σε υποστολή μέχρι το μέσο του ιστού.

8.       ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η Ελληνική Σημαία να αγγίζει το έδαφος για οποιονδήποτε λόγο. Σε περίπτωση που η Σημαία είναι πολύ μεγάλη, η έπαρση πρέπει να γίνεται από τον σημαιοφόρο και με την βοήθεια του παραστάτη. Το ίδιο πρέπει να γίνεται και κατά την υποστολή της Σημαίας.



Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Στυλλή Γιαννής και Καραντώνης Νίκος - 24/10/1958



Σαν σήμερα, οι αγωνιστές Στυλλή Γιαννής και Καραντώνης Νίκος, αμφότεροι εκ Τρικώμου Αμμοχώστου, θυσιάζονται υπέρ της Ενώσεως της Μεγαλονήσου με την Μάνα Ελλάδα.

Οι δύο Ήρωες εντάχθηκαν στην ΕΟΚΑ το 1956. Κατά την διάρκεια του αγώνα ήταν επιφορτισμένοι με την κατασκευή εκρηκτικών και όπλων, την συνοδεία ανταρτών και την συμμετοχή σε ενέδρες ενάντια στους Άγγλους κατακτητές.



Στις 24 Οκτωβρίου 1958, λαμβάνουν μέρος σε επιχείρηση δολιοφθοράς στην περιοχή Τρικώμου, η οποία είχε ως στόχο την καταστροφή αστυνομικού αυτοκινήτου το οποίο χρησιμοποιήτο για την διακίνηση Εγγλέζων στρατιωτών. Κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της ενέδρας, ο Ήρωας Στυλλή Γιάννης πάτησε την νάρκη, προκαλώντας την έκρηξη της. Ο ίδιος πεθαίνει ενώ ο συναγωνιστής του Καραντώνης Νίκος τραυματίζεται σοβαρά και αφήνει την τελευταία του πνοή την επόμενη μέρα, στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου.

Οι Ήρωες του Έθνους, Στυλλή Γιάννης και Καραντώνη Νίκος, με την θυσία τους “ποτίζουν με το αίμα τους το δέντρο της Ελευθερίας”. Ο πατριωτισμός, η ανδρειοσύνη και η περήφανη στάση που κράτησαν οι Αγωνιστές απέναντι στον θάνατο συνεχίζουν να μας συγκινούν και να μας εμπνέουν. Ως η σημερινή Ελληνόψυχη Νεολαία της Κύπρου, αγωνιζόμαστε για την Απελευθέρωση της πολύπαθης μας Πατρίδος. Διακαής μας πόθος, η πραγμάτωση της Ενώσεως με την Μάνα Πατρίδα, όπως ακριβώς επιθυμούσαν οι Ηρωικοί Νεκροί της ΕΟΚΑ.




Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Τουμάζου Παναγιώτης - 22/10/1958



Σαν σήμερα 22/10/1958, πέφτει ηρωικά μαχόμενος ο αγωνιστής της Ένωσης, Τουμάζου Παναγιώτης.

Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1939 στην Αμμόχωστο.

Ο Παναγιώτης Τουμάζου τελείωσε το δημοτικό σχολείο και το Ελληνικό Γυμνάσιο στην Αμμόχωστο και εργάστηκε για λίγο ως εκτελωνιστής.

Εντάχθηκε στον αγώνα το 1955, ενώ ήταν ακόμα μαθητής, σε ομάδα του σχολείου στην οποία ανήκε και ο Πετράκης Γιάλλουρος και συνεργαζόταν και με τις ομάδες του Εμπορικού Λυκείου Αμμοχώστου.

Άρχισε τη δράση του με την κυκλοφορία φυλλαδίων και την αναγραφή συνθημάτων και τη συνέχισε σε ομάδες κρούσεως και ενεδρών.

Κατά την περίοδο των τουρκικών επιθέσεων, στις 20 Ιουλίου του 1958, με εντολή της Οργάνωσης επιτέθηκε μαζί με ένα συναγωνιστή του εναντίον Τούρκου πράκτορα των Άγγλων.
Προδόθηκε και καταζητήθηκε, οπότε κατέφυγε σε μια ανταρτική ομάδα του τομέα Σολέας με το ψευδώνυμο "Ονήσιλος".

"Τον Οκτώβριο του 1958", αναφέρει ο συναγωνιστής του Αντωνάκης Σολομώντος, "ενεδρεύαμε για δεκατρείς νύκτες στο δρόμο Κακοπετριάς-Καρβουνά, με εντολή του τομεάρχη μας να κτυπήσουμε.

Τη δέκατη τρίτη μέρα "ο Γιώτης" , όπως φωνάζαμε τον Τουμάζο, έκοψε ένα κλαδί αγριελιάς, την έβαλε στην τσέπη και μας είπε : Αν πέσω, να το βρούνε οι Άγγλοι και να μάθουν ότι πολεμούμε για την ειρήνη. Εμφανίστηκαν δυο μεγάλα αυτοκίνητα με στρατιώτες. Επιτεθήκαμε, εγώ με το αυτόματο και ο Γιώτης πάτησε το διακόπτη της νάρκης. Ήμουν δίπλα του. Ο μηχανισμός της νάρκης δεν λειτούργησε και δεν εξερράγη. Ο Γιώτης ανασηκώθηκε να κτυπήσει με χειροβομβίδα. Τότε μια σφαίρα των Άγγλων τον πέτυχε στο κεφάλι.

Δοκίμασα να τον σηκώσω. Οι φλόγες όμως, που προκάλεσαν οι Άγγλοι με τα φλογοβόλα, με ζώσανε από παντού. Δεν μπόρεσα να τον μεταφέρω. Οπισθοχώρησα. Εκείνος έμεινε εκεί με το κλαδί της ελιάς στην τσέπη."




Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019

Οκτωβριανά 1931. Η πρώτη «εξέγερση» των Ελλήνων στην Κύπρο


Συμπληρώνονται φέτος 88 χρόνια από την πρώτη εξέγερση των Ελλήνων της Κύπρου ενάντια στον άγγλο δυνάστη. Ήταν Τετάρτη, 21 Οκτωβρίου 1931 όταν πλήθη Λαού, αυθόρμητα βγήκαν στους δρόμους της Κυπριακής πρωτεύουσας για να διαμαρτυρηθούν για την αντιλαϊκή και ανθελληνική πολιτική της αποικιοκρατικής κυβέρνησης. Δύναμη τους και καθοδηγητής τους το αιώνιο αίτημα των Κυπρίων: Η Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα.

Ο διάκονος Διονύσιος Κυκκώτης, αφού ύψωσε την Ελληνική σημαία, κάλεσε τους συγκεντρωθέντες να ορκιστούν, στο όνομα της Αγίας Τριάδας, πειθαρχία και πίστη προς την πατρίδα. Ακολούθως τα πλήθη υπό τους ήχους των καμπάνων και ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο ανηφόρησαν προς το Κυβερνείο και υπέστειλαν την αγγλική σημαία ζητωκραυγάζοντας υπέρ της Ενώσεως.

Στο μεταξύ στο κυβερνείο κατέφθασαν ένοπλοι άγγλοι αστυνομικοί, οι οποίοι συνεχώς προκαλούσαν το λαό. Οι διαμαρτυρόμενοι άρχισαν να προβαίνουν σε βίαιες εκδηλώσεις και ν' αρχίσουν να πυρπολούν τα αστυνομικά αυτοκίνητα και το τότε ξύλινο κτίριο του Κυβερνείου. Τότε εξήλθε του κτιρίου ο άγγλος διοικητής Λευκωσίας, ο οποίος κάλεσε τα πλήθη να διαλυθούν. Στην άρνηση τους έδωσε διαταγή στους αστυνομικούς να ανοίξουν πυρ. Από τους πυροβολισμούς πληγώθηκαν σοβαρά 15 διαδηλωτές, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Από αυτούς ο 18ετής Ονούφριος Αποστόλου Κληρίδης, ο οποίος υπέκυψε στα τραύματα του. Την ίδια ώρα σ’ όλες τις πόλεις και τα χωριά της Κύπρου βρίσκονται σε εξέλιξη συλλαλητήρια, καταλαμβάνονται αστυνομικοί σταθμοί και υψώνεται παντού η Ελληνική σημαία. Ο άοπλος λαός συγκρούεται με το στρατό σ’ όλο το νησί. Ο αριθμός των νεκρών ανήλθε στους 16 και των τραυματιών στους 60. Ακολούθησαν δύσκολοι καιροί για το νησί αφού οι άγγλοι αποικιοκράτες έλαβαν σκληρά μέτρα ως αντίποινα .

Την επόμενη μέρα ελήφθησαν αυστηρά μέτρα ασφαλείας όπως απαγόρευση κυκλοφορίας, λογοκρισία στα έντυπα και τέλος στο νησί κατέφθασαν 4 πλοία με Βρετανούς στρατιώτες. Επίσης η αποικιοκρατική κυβέρνηση συνέλαβε και εξόρισε κατηγορώντας τους ως κύριους υπαίτιους της εξέγερσης, τον Μητροπολίτη Κιτίου Νικόδημο Μυλωνά, (στα Ιεροσόλυμα) και τον Μητροπολίτη Κυρηνείας Μακάριο Β΄, (στην Αθήνα). Συνέλαβε επίσης 3 περίπου χιλιάδες τους οποίους φυλάκισε, βασάνισε αλλά και εξόρισε! Κατάργησε ακόμα την ελεύθερη εκλογή όλων των Αρχών και επέβαλε σκληρά μέτρα. Ακόμη απαγόρευσε την ίδρυση και λειτουργία κομμάτων και συντεχνιών κι επέβαλε ειδική φορολογία για να καλυφθούν οι ζημιές στο Κυβερνείο, κι όλα αυτά σε μια εποχή που η Κύπρος υπόφερε από μεγάλη ανομβρία και οικονομική δυσπραγία.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, απαγορεύτηκε οτιδήποτε θύμιζε Ελλάδα: Ελληνική σημαία, εθνικός ύμνος, φωτογραφίες ηρώων, χάρτες της Ελλάδας κ.α. Ακόμα και μολύβια και ρίγες με μπλε και άσπρες ραβδώσεις κατασχέθηκαν από τα παιδιά των σχολείων!

Η κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου από την άλλη, συμβούλευσε τους Κυπρίους «να κάτσουν ήσυχοι και να μην προκαλούν προβλήματα στην φίλη και σύμμαχο Μ. Βρετανία.», με την κρυφή ελπίδα και τον ευσεβή πόθο πως με την πολιτική «του καλού παιδιού» οι άγγλοι θα έδιναν αυτονομία στους εξαθλιωμένους οικονομικά και καταπιεσμένους πολιτικά Κυπρίους.

Μέχρι την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου όμως, οπόταν η Αγγλία είχε ανάγκη τους Κυπρίους, με προκηρύξεις τους καλούσε να στρατολογηθούν και να «πολεμήσουν δια την Ελλάδα και την ελευθερία»! Και όταν οι άγγλοι πιστοί πάντα στο προσφιλές τους «διαίρει και βασίλευε» λησμόνησαν τις υποσχέσεις του, την σκυτάλη παρέλαβε η λεβεντογενιά της Ε.Ο.Κ.Α.



Γραφείο Τύπου      
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Δηλώσεις Διδακτικών Συγγραμάτων (Εύδοξος)


Η ΕΚΦ ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ ενημερώνει τους φοιτητές ότι οι δηλώσεις διδακτικών συγγραμμάτων θα ξεκινήσουν την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019 και θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019.


Για οποιαδήποτε βοήθεια επικοινωνήστε μαζί μας!
Περισσότερα ...

Τα Ελληνικά F-16 στην Κύπρο και οι αντιδράσεις ΑΚΕΛ



Αρχικά να καλωσορίσουμε τους λεβέντες πιλότους της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που πέταξαν ελεύθεροι στους ουρανούς της Ελληνικής Κύπρου με τα F-16 με την ευκαιρία της άσκησης "Ατσάλινο Βέλος".

Γεγονός το οποίο προκάλεσε την αντίδραση του κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν στην Κύπρο, ΑΚΕΛ, και συγκεκριμένα του βουλευτή του, Γεωργίου Γεώργιου. Ο συγκεκριμένος κύριος, αν μας επιτρέπεται αυτός ο χαρακτηρισμός, σε εκπομπή του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, καταφέρθηκε εναντίον του ερχομού των Ελληνικών αεροσκαφών, προσπαθώντας να πείσει τον τηλεθεατή ότι Κύπρος και Ελλάδα καμία σχέση δεν έχουν μεταξύ τους.

Δεν είδαμε τον Γεωργίου και το κόμμα του να αντιδρούν όταν τούρκικα αεροσκάφη παραβίαζαν συνεχώς Ελληνικούς αιθέρες.

Δεν είδαμε τον Γεωργίου και το κόμμα του να αντιδρούν στις θηριωδίες της Τουρκίας στη Συρία έναντι των Κούρδων.

Δεν είδαμε τον Γεωργίου και το κόμμα του να αντιδρούν όταν χθες ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, ανήρτησε ένα χάρτη που παρουσίαζε μια Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία περιλάμβανε τη μισή Ελλάδα (Μακεδονία, Κύπρο και άλλα νησιά).

Δεν τους είδαμε να αντιδρούν όταν ο Ακάρ αναφερόμενος σε αυτό τον χάρτη δήλωσε: «Δεν έχουμε βλέψεις για το έδαφος κανενός. Θα πάρουμε πίσω μόνο ό,τι μας ανήκει».

Καμία αντίδραση από τους απόγονους των προδοτών του αγώνα της ΕΟΚΑ ούτε και όταν ο Ταγίπ Ερντογάν είπε: «Αν θέλετε να δείτε σφαγές αμάχων, κοιτάξτε την Κύπρο πριν από την τουρκική επέμβαση». Για το τελευταίο έχουμε τις επιφυλάξεις μας, καθώς οι γιαλαντζί κομμουνιστές τα ίδια λένε με τον Σουλτάνο.

Το Κίνημά μας, εμμένει στην ενεργοποίηση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου, το οποίο θα θωρακίσει τον Ελληνισμό από τυχόν απειλές και θα κλείσει τα στόματα στον κάθε ανθέλληνα ανά το παγκόσμιο. Φτάνει πια να ανεχόμαστε τον κάθε τυχόντα να αμφισβητεί την Ελληνικότητα της Γης μας. Ας διεκδικήσουμε τα δίκαιά μας κι ας υπερασπιστούμε τα χώματά μας.

Το ότι οι μόνοι που αντέδρασαν στα Ελληνικά μαχητικά είναι το ΑΚΕΛ και ο ψευδουπουργός Εξωτερικών, Οζερσάι, αυτό λέει πολλά.




Γραφείο Τύπου      

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2019

Χατζηγιακουμής Σπύρος - 16/10/1958



Σαν σήμερα, 16 Οκτωβρίου εκπνέει ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ Χατζηγιακουμής Σπύρος, με καταγωγή από την Κυθρέα Λευκωσίας.

Στις 16 Οκτωβρίου 1958, οι Εγγλέζοι επιβάλλουν κατ’οίκον περιορισμό στην περιοχή Κυθρέας και εκτελούν έρευνες στις οικίες των κατοίκων. Κατά την διάρκεια των ερευνών, οι άνδρες της περιοχής συγκεντρώνονται από τους αποικιοκράτες και έπειτα από υπόδειξη κουκουλοφόρου προδότη συλλαμβάνονται 30 άτομα, μεταξύ αυτών και ο Σ. Χατζηγιακουμή.
Ο Ήρωας οδηγείται στην οικία του, όπου οι Άγγλοι δυνάστες προχωρούν σε έρευνες. Κατά την διάρκεια των ερευνών, ο αγωνιστής αρνείται να “συμμορφωθεί” στις διαταγές των Εγγλέζων, ανακρίνεται και μεταφέρεται στην Λευκωσία όπου υποβάλλεται σε σειρά βασανιστηρίων. 8 μέρες μετά, η σορός του Ελληνόψυχου Αγωνιστή επιστρέφει στην Κυθρέα, όπου οι Εγγλέζοι σκόπευαν προχωρήσουν σε μυστική ταφή. Οι συγχωριανοί του, οργανώνονται και αποσπούν το άψυχο κορμί του Ήρωα από τους Εγγλέζους και το μεταφέρουν σε εκκλησία, για να ταφεί σύμφωνα με τα Χριστιανικά έθιμα. Κατά την διάρκεια της ανάκτησης της σορού, οι συγχωριανοί του αντιλαμβάνονται ότι το κρανίο του ήταν θρυμματισμένο και τα πόδια του διάτρητα, απόδειξη ότι ο αγωνιστής εξέπνευσε εξαιτίας των απάνθρωπων βασανιστηρίων που υπέστη. Οι συγγενείς του, απευθύνονται στο δικαστήριο με αίτημα την εκταφή του νεκρού και διενέργεια νεκροψίας, αίτημα το οποίο οι αποικιοκρατικές αρχές αρνήθηκαν.

Ο Αγωνιστής Σπύρος Χατζηγιακουμής αποτελεί ένα ακόμη τρανό παράδειγμα νέου, ο οποίος παρά να ζει υπόδουλος, σκλαβωμένος υπό τον Αγγλικό ζυγό, προτίμησε να υπηρετήσει τα υψηλά ιδανικά της Ελευθερίας και της Ενώσεως με την Μάνα Ελλάδα, θυσιάζοντας την ζωή του. Ακόμη κι αν ο “ευσεβής πόθος” της Ένωσης δεν ευοδώθηκε ακόμη, η θυσία του Ήρωα δεν ήταν εις μάτην. Η μορφή του, όπως και κάθε θυσιασθέντα αγωνιστή, συνεχίζει να δεσπόζει στις επάλξεις του μαινόμενου Αγώνα μας για αποτίναξη του τουρκικό ζυγού, γεμίζοντας μας με υπερηφάνεια για το γένος μας και δύναμη για να κατακτήσουμε την πολυπόθητη Λευτεριά.




Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

2η Απελευθέρωση Β. Ηπείρου - 14/10/1914



Σαν σήμερα, 14 Οκτωβρίου 1914 απελευθερώνεται για 2η φορά η μαρτυρική Β. Ήπειρος. Συγκεκριμένα, οι Δυνάμεις της Αντάντ επέτρεψαν την είσοδο του Ελληνικού Στρατού στην Β. Ήπειρο, η οποία με βάση το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας τελούσε υπό καθεστώς Αυτονομίας και Αυτοδιοίκησης από την Αλβανία. 

Ο Ελληνικός λαός της Ηπείρου, υποδέχτηκε τον στρατό με επευφημίες ως Απελευθερωτή, ενώ η κυβέρνηση της Αυτόνομης Β. Ηπείρου παρέδωσε την εξουσία στο Ελληνικό Κράτος. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, πρότειναν στην Ελληνική Κυβέρνηση την οριστική προσάρτηση της Αλύτρωτης Β. Ηπείρου ως αντάλλαγμα για την συμμετοχή της Ελλάδος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλευρό της Αντάντ.

Δυστυχώς, η κορύφωση του Εθνικού Διχασμού η οποία οδήγησε στην “απομόνωση” της Ελλάδος από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, δεν συνέβαλε μόνο στην Εθνική καταστροφή της Μικρασιατικής εκστρατείας, αλλά και στον χαμό της Β. Ηπείρου καθώς τα συμφέροντα τρίτων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων καθιστούσαν αναπόφευκτο τον χαμό της γης του Πύρρου.

Ως Έλληνες της Κύπρου, ανήκουμε στον Αλύτρωτο Ελληνισμό, όπως και οι υπόδουλοι αλλά περήφανοι αδελφοί μας στην Β. Ήπειρο. Οι ανηλεείς διωγμοί που υπέστησαν εξαιτίας της Ελληνικής τους καταγωγής από την Αλβανική Κυβέρνηση είναι γνωστοί σε όλους μας, με το επίσημο Ελληνικό κράτος όμως να τηρεί σιγή ιχθύος, χωρίς να προβαίνει στις απαραίτητες κινήσεις υπέρ της προστασίας των ομοεθνών μας. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες του Αλβανικού Κράτους για την εξαφάνιση κάθε ελληνικού στοιχείου από την Β. Ήπειρο, οι σκλαβωμένοι αδελφοί μας αρνούνται να λυγίσουν, κρατώντας ψηλά τα λάβαρα της Εθνικής μας Κληρονομιάς και περιμένοντας καρτερικά την πολυπόθητη ώρα της Απελευθέρωσης και της αντάμωσης τους με την Μάνα Ελλάδα.

ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!




Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Νέα τουρκική NAVTEX "επαναπροσέγγισε" την ΑΟΖ μας


Την ώρα που οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Συρία και το διεθνές κλίμα βρίσκεται σε ταραχώδη κατάσταση, εκδίδουν παράλληλα και NAVTEX στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη για να πραγματοποιήσουν στρατιωτικές ασκήσεις. Αυτά να τα δουν οι "γιαλαντζί" ευαίσθητοι επαναπροσεγγιστές, που τη μέρα καταδικάζουν την τουρκική επεκτατικότητα και τη νύχτα συναγελάζονται μαζί τους και εγκαινιάζουν γραφεία στα κατεχόμενα.

Το Κίνημά μας δεν διαπραγματεύεται την κυριαρχία της Κύπρου και την αξιοπρέπεια του λαού της στο όνομα μιας δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας. Η Τουρκία έχει βεβαρυμένο ποινικό μητρώο εις βάρος του Ελληνισμού και καλά θα κάνουν οι απάτριδες να το αντιληφθούν και να διδαχτούν.

"Των γαρ ηλιθίων απείρων γένεθλα."



Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Κάσπης Παναγιώτης - 13/10/1958



Σαν σήμερα στις 13/10/1958, πέφτει ηρωικά μαχόμενος ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Κάσπης Παναγιώτης.

Γεννήθηκε στο Ριζοκάρπασο, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 23 Μαρτίου 1939.

Ο Παναγιώτης Κάσπης φοίτησε στο Αρρεναγωγείο και το Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου. Το καλοκαίρι του 1956 εντάχθηκε στις τάξεις της Άλκιμης Νεολαίας ΕΟΚΑ, και το 1957, ως ομαδάρχης ΑΝΕ, μεταπήδησε στις ομάδες κρούσεως του σχολείου του.
Ήταν ίνδαλμα για τους συμμαθητές του για το ζήλο που επεδείκνυε στον αγώνα.
Τον Ιούνιο του 1958, με την αποφοίτησή του, μεταπήδησε στην εξωσχολική ομάδα της ΑΝΕ, η οποία λειτουργούσε και ως εφεδρική ομάδα κρούσεως.

Στις 13 Οκτωβρίου 1958 ο Παναγιώτης Κάσπης με τους συναγωνιστές του Ιωάννη Τανή, Νικόλα Χρονία και Παύλο Δημητρίου διενήργησαν βομβιστική επίθεση εναντίον φάλαγγας στρατιωτικών οχημάτων, την οποία ανέμεναν να επιστρέψει από τον Απόστολο Ανδρέα, στην τοποθεσία "Γούππα" της περιοχής της Βίκλας, σ' ένα ύψωμα έξω από το Ριζοκάρπασο. Γύρω στη μία μετά το μεσημέρι κτύπησαν τη φάλαγγα με τρεις χειροβομβίδες.

Όπως κατέθεσε στη θανατική ανάκριση για τα αίτια του θανάτου του Κάσπη, ο λοχίας Χάισον, που ήταν επικεφαλής της αυτοκινητοπομπής, έδωσε εντολή για ακινητοποίηση των στρατιωτών αμέσως μετά την έκρηξη των βομβών, αναμένοντας ότι θα ακολουθούσε επίθεση με όπλα. Όταν τούτο δεν έγινε, εξαπέλυσε τους άνδρες του σε καταδίωξη των δραστών με σχέδιο να τους κυκλώσουν στις κορυφογραμμές. Παράλληλα κάλυψε και τις εισόδους στο χωριό. Το κυνηγητό κράτησε πέραν των δυο ωρών.

Ο Κάσπης προσπάθησε να διολισθήσει στο χωριό από μια στενή δίοδο μεταξύ ενός σπιτιού και κάποιου δένδρου φραγκοσυκιάς. Εκεί τον πέτυχαν οι σφαίρες Άγγλου στρατιώτη, ο οποίος κάλυπτε την είσοδο κρυμμένος σε θάμνο και έπεσε διάτρητος από σφαίρες.

Οι Άγγλοι στρατιώτες που πλησίασαν τον πυροβόλησαν κατ' επανάληψη και έδειξαν τη μικρότητά τους ακρωτηριάζοντας το σώμα του.

Ως Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. τιμούμε τον ηρωικό θάνατο του Αγωνιστή Παναγιώτη Κάσπη.




Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Αντικατοχική Πορεία Καταδίκης του Ψευδοκράτους 15/11/2019

Ένωση Κυπρίων Φοιτητών Αθήνας-Πειραιά ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.