Τάσος Μάρκου - 14/08/1974

 

Σαν σήμερα, επέτειο της βάρβαρης 2ης εισβολής του Αττίλα, περνά στο Πάνθεον της Αθανασίας ο Ηρωικός Υποστράτηγος Τάσος Μάρκου. Ο Υποστράτηγος Μάρκου γεννήθηκε στο Παραλίμνι στις 18 Σεπτεμβρίου 1936. Γονείς του ήταν ο Μελής Μάρκου και η Μαρίας Ξιούρου. Μεγάλωσε στο Βαρώσι όπου και φοίτησε στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου. 

Μεγάλο του όνειρο να φοιτήσει στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και να τιμήσει την στολή του ένδοξου Έλληνα Αξιωματικού. 

Ο Τάσος εντάσσεται στην Ε.Ο.Κ.Α. τον Μάιο του 1955 και προσφέρει στον ανιδιοτελή Αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου για Απελευθέρωση από τον Άγγλο Δυνάστη και Ένωση με την Μάνα Ελλάδα. Στις 18 Δεκεμβρίου 1955, η ομάδα του Τ. Μάρκου τραυματίζει σοβαρά δύο εγγλέζους αξιωματικούς σε ενέδρα. Οι αποικιοκράτες πληροφορούνται την συμμετοχή του Αγωνιστή από προδοσία και τον καταζητούν. Ο Ήρωας πετυχαίνει να διαφύγει της σύλληψης και μεταβαίνει με την βοήθεια της Οργάνωσης στην Αθήνα, όπου επιτυγχάνει την κάρπωση του μεγάλου του στόχου, την εισαγωγή του στην Ευελπίδων. Κατά την διάρκεια των σπουδών του ο Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας μαίνεται στην Κύπρο, αναγκάζοντας τον ταγμένο στην Ελευθερία νέο να εγκαταλείψει την Σχολή και να επιστρέψει στην ιδιαίτερη του Πατρίδα για την συνέχιση του Αγώνα. Αναλαμβάνει ως ένας εκ των επικεφαλής του τομέα Κυθρέας και με το ψευδώνυμο “Γκούρας” συμβάλει τα μέγιστα στην αναδιοργάνωση του τομέα, στην εδραίωση του Αγώνα και την τελική επικράτηση της ΕΟΚΑ έναντι της Αγγλικής Αυτοκρατορίας. Με το πέρας του Αγώνα, ο Τάσος προσπαθεί να επιστρέψει στην Αθήνα, βρίσκεται όμως σε οικονομικό αδιέξοδο. Του προτείνεται να ζητήσει υποτροφία από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Ο ίδιος αρνείται και αποστομώνει τους συνομιλητές τους απαντώντας τους, “εγώ δεν ήρθα στην Κύπρο να αγωνιστώ και να πληρωθώ. Ήρθα να τιμήσω την πατρίδα μου”. Εν τέλει, δανειζόμενος χρήματα, πετυχαίνει την επάνοδο του στην Αθήνα, όπου και αποφοιτά από την ΣΣΕ. Εν τω μεταξύ, λαμβάνει επιστολή από τον Αρχηγό Διγενή, ο οποίος του ζητά να αποστείλει έκθεση της δράσης του κατά τον Αγώνα για να την συμπεριλάβει στα Απομνημονεύματα του. Ο αγνός και περήφανος Αγωνιστής απαντά στον Στρατηγό, “Ό,τι έκανα Αρχηγέ, ήταν μια υποχρέωση μου προς την πατρίδα. Επομένως, δεν έχω οτιδήποτε να πω για το εαυτό μου.” Μετά την αποφοίτηση του, υπηρετεί στα ακριτικά Ελληνοβουλγαρικά σύνορα με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού και έπειτα από πρόσκληση του Αρχιεπισκόπου επιστρέφει στην Κύπρο για να υπηρετήσει στον Κυπριακό στρατό με τον βαθμό του Λοχαγού. Κατά την τουρκοανταρσία ο τότε Λοχαγός Τ. Μάρκου ξεχωρίζει για τις ηγετικές και στρατιωτικές του αρετές και διαδραματίζει καίριο ρόλο στην επιτυχία του σχεδίου “ΑΚΡΙΤΑΣ” και πρωτοστατεί στην άμυνα της Λευκωσίας. Κομβικής σημασίας υπήρξε άλλωστε η συμμετοχή του στην δημιουργία αμυντικής γραμμής στα υψώματα Προφήτη Ηλία στον Πενταδάκτυλο, όπως και στην αποστολή διάσωσης εθνοφυλάκων από την περιοχή αλευρόμυλου Σεβέρη.

Καθ’όλη την διάρκεια της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας αναλαμβάνει αποστολές υψίστης σημασίας και το 1971 προάγεται σε Ταγματάρχη. Γνωστός για τα βαθιά Δημοκρατικά του αισθήματα εναντιώνεται στην χούντα των Συνταγματαρχών. Το ΓΕΕΦ ενοχλείται και προσπαθεί να αποδομήσει τον Μύθο του Ταγματάρχη, αποτυγχάνοντας όμως παταγωδώς εξαιτίας του ακέραιου και αδαμάντινου χαρακτήρα του. Το 1972, ως πρότυπο Έλλην Δημοκράτη συμμετέχει στην αποτροπή πραξικοπήματος υποκινούμενου από την χούντα. Κατά την πρώτη εισβολή του Αττίλα στις 20 Ιουλίου, ο Τάσος Μάρκου βρίσκεται σε επιτελική θέση στο 12ο Τακτικό Συγκρότημα στην Κυθρέα. Οργανώνει γραμμή άμυνας στην περιοχή Χαμίτ Μάνδρες με ολιγομελή ομάδα εφέδρων και την ίδια μέρα αναλαμβάνει ως επικεφαλής την εξουδετέρωση του θύλακα Μπέκκιογιου. Έως την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός συνεχίζει να ξεχωρίζει στα πεδία των μαχών, επιδυκνείοντας θάρρος ισάξιο της βαριάς Ελληνικής κληρονομιάς. Κατά την “εκεχειρία” αναλαμβάνει την αμυντική θωράκιση της περιοχής Μιας Μηλιάς - Κουτσοβέντη. Τίθεται επικεφαλής του 315 ΤΠ και με πενιχρό αριθμό στρατιωτών αναλαμβάνει την υπεράσπιση των δικών του “Θερμοπυλών”, καθώς παρά τις εκκλήσεις του για έμψυχες και υλικές ενισχύσεις το ΓΕΕΦ τον αγνοεί προδοτικά. Στις 14 Αυγούστου ξεσπά η 2η φάση της τουρκικής εισβολής. Ο ταγματάρχης Μάρκου ρίχνεται μαζί με τα παλληκάρια του στην μάχη, παρά την φανερή υπεροπλία του εχθρού. Το ΓΕΕΦ διατηρεί ξανά σιγή ασυρμάτου στις εκκλήσεις του Ταγματάρχη. Αντί ενισχύσεων τον διατάζουν να οπισθοχωρήσει. Η απάντηση του Ήρωα, αντάξια του “Μολών Λαβέ” του Λεωνίδα και του Γρ. Αυξεντίου, “Μόνο πάνω από τα πτώματά μας, θα περάσει ο εχθρός. Ο Τάσος Μάρκου δεν πρόκειται να οπισθοχωρήσει. Εδώ θα μείνει.” Με την κατάρρευση του μετώπου, εξαιτίας της έλλειψης οπλισμού, πυρομαχικών και ανδρών, εξαλείφεται κάθε πιθανότητα επιτυχούς άμυνας. Ο ταγματάρχης, φροντίζει για την οπισθοχώρηση των ανδρών του και βαδίζει μόνος προς τα βόρεια της Κυθρέας, ακολουθόντας το δόγμα των Σπαρτιατών “‘Η ΤΑΝ, Ή ΕΠΙ ΤΑΣ”. Έκτοτε, παραμένει αγνοούμενος. Ο Τάσος Μάρκου προήχθη σε Υποστράτηγο μετά θάνατον. 

Ο Υποστράτηγος Τάσος Μάρκου αποτελεί αναντίρρητα πρότυπο Έλλην Αξιωματικού και Ανδρός. Υπάκουσε σε κάθε κάλεσμα της Πατρίδος και βρισκόταν “μπροστάρης” στις Επάλξεις κάθε Εθνικού Αγώνος. Η Ύπαρξη του αντάξια της Ελληνικής Ιστορίας. Το όνομα του, θα αντηχεί ανά τους αιώνες ως παράδειγμα ανδρείας, θάρρους και ανιδιοτέλειας. Eνώ η Κύπρος μας συνεχίζει να είναι σκλαβωμένη από το 1974 και εντεύθεν, η θυσία του δεν ήταν εις μάτην. Ο αντιομοσπονδιακός και Απελευθερωτικός Αγώνας συνεχίζει να μαίνεται και δεν πρόκειται να πάψει όσο στην μνήμη μας κυριαρχούν Ηρωικές κι Αθάνατες μορφές όπως του Τάσου Μάρκου. Το αντίκρυσμα της κληρονομιάς του λεβέντη Στρατηγού πετυχαίνει να συνοψίσει ο μεγάλος μας ποιητής, Κώστας Μόντης: 

«Νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σου νὰ καθαρίσουμε τὸ δικό μας, 

νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σου νὰ μπολιάσουμε το δικό μας,

 νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σου νὰ βάψουμε τὸ δικό μας

 νὰ μὴν μπορέση πιὰ ποτὲς νὰ τὸ ξεθωριάση ὁ φόβος. 

Νὰ πάρουμε τὸ τελευταῖο σου βλέμμα νὰ μᾶς κυτάζη μὴν ξεστρατίσουμε,

 νὰ πάρουμε τὴν τελευταία σου ἐκπνοὴ νἄχουμε ὀξυγόνο ν᾽ ἀναπνέουμε χιλιάδες χρόνια,

 νὰ πάρουμε τὶς τελευταῖες σου λέξεις νἄχουμε νὰ τραγουδᾶμε 

ἀνεξάντλητα ἐμβατήρια γιὰ τὴ Λευτεριά.»

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

"Αττίλας 2": Η ολοκλήρωση του εγκλήματος του 1974

 

Παραμονές Δεκαπενταύγουστου 1974 και το μαρτυρικό καλοκαίρι για τον Κυπριακό Ελληνισμό, δεν λέει να τελειώσει. Μετά την πλήρη αποτυχία και την λήξη των τριμερών διαπραγματεύσεων, για την κατάσταση στην Κύπρο, στην Γενεύη, η Τουρκία, τα χαράματα της 14ης Αυγούστου, θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο «Αττίλας 2». Πριν ακόμα ξημερώσει, τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν την Λευκωσία και την Αμμόχωστο. Ο τρόμος και ο πανικός ξανά σκορπάτε στον ήδη τρομαγμένο λαό.

Πριν από το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου, τουρκικά τεθωρακισμένα άρματα και ισχυρό πεζικό ξεκινούν την προέλαση τους από την Λευκωσία, ανατολικά προς την Αμμόχωστο και δυτικά προς την Λεύκα. Η αντίσταση που θα αντιμετωπίσουν ελάχιστη και περιορίζεται σε μεμονωμένες ηρωικές προσπάθειες αντίστασης, όπως του αείμνηστου Ταγματάρχη Τάσου Μάρκου με τους στρατιώτες του στην Μια Μηλιά. Η ανίκανη πολιτική μάστιγα που βασανίζει αιώνια τον τόπο μας, επιβεβαιώθηκε με το χειρότερο τρόπο το ξημέρωμα της 14ης Αυγούστου. Οι νέες κυβερνήσεις που ανέλαβαν σε Ελλάδα και Κύπρο μετά την πρώτη φάση της εισβολής (24 Ιουλίου), φάνηκαν και αυτές εγκληματικά ανεπαρκείς, αφού δεν προετοιμάστηκαν καθόλου για την αναμενόμενη δεύτερη επέλαση των τούρκων.

Στις 15 του Αυγούστου, τα στρατεύματα του «Αττίλα» μπαίνουν στην Αμμόχωστο, στις 16 του Αυγούστου ο «Αττίλας 2» ολοκληρώνεται με την κατάληψη της Μόρφου, ενώ η Λευκωσία παραμένει ελεύθερη μετά από τις επικές μάχες στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, στην περιοχή του αεροδρομίου. Οι Τούρκοι, έχοντας πετύχει τους στρατιωτικούς τους σκοπούς, δέχονται κατάπαυση του πυρός στις 6 το απόγευμα της 16ης του Αυγούστου 1974. Με την κατάπαυση του πυρός, ο Κυπριακός Ελληνισμός μετρά τις πληγές του. 37% του κυπριακού εδάφους, υπό τουρκική κατοχή. Περίπου 4,000 Έλληνες στρατιώτες και άμαχοι πολίτες νεκροί. 1619 αγνοούμενοι και 200,000 ξεριζώνονται και γίνονται πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα. Τεράστιες ήταν και οι ζημιές στην οικονομία, αφού οι τούρκοι κατακτούν το μεγαλύτερο μέρος του ορυκτού πλούτου και της καλλιεργήσιμης γης του νησιού.

Με το πέρας της δεύτερης φάσης της εισβολής, ολοκληρώνεται το προμελετημένο έγκλημα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Η ίδια η Τουρκία καταργεί τον μύθο περί «ειρηνικής επέμβασης για την προστασία των τουρκοκυπρίων» με την δεύτερη φάση, αφού ο πραγματικός της στόχος ήταν η κατάληψη των εδαφών μας. Εδώ και 45 τώρα χρόνια, η υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Τουρκία, αγνοεί τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που απαιτούν το σεβασμό της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από την άλλη, το 1983 ο Ντενκτάς ανακήρυξε το ψευδοκράτος («Τ.Δ.Β.Κ.») και από τότε συνεχίζεται ο εποικισμός των κατεχόμενων εδαφών, με προφανή στόχο την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου και την εδραίωση της διχοτόμησης.

Ακάθεκτοι οι τούρκοι, αφού τελείωσαν και με την δεύτερη φάση του σχεδίου τους, προχώρησαν στην τρίτη (δεύτερη ουσιαστικά) φάση του, για ομοσπονδοποίηση της Κύπρου και έλεγχο ολόκληρου του νησιού. Με αξιόπιστους σύμμαχους τους, τα πιόνια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην πολιτική ηγεσία του τόπου, έχουν επιτύχει την επιβολή της διχοτομικής, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ως βάση λύσης για το κυπριακό, μετατοπίζοντας το πρόβλημα από παράνομη εισβολή και κατοχή σε δικοινοτικό, αποενοχοποιώντας έτσι την Τουρκία από τα διαχρονικά της εγκλήματα κατά της Πατρίδα μας. Είναι αδιανόητο η πολιτική μας ηγεσία να αποδέχεται τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής και να συμμερίζεται την άποψη πως το Κυπριακό είναι πρόβλημα δύο κοινοτήτων συνομιλώντας με τον δήθεν κατοχικό ηγέτη και όχι απευθείας με την Άγκυρα.

Η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. προειδοποιεί για άλλη μια φορά ότι, τα ομοσπονδιακά σχέδια λύσης νομιμοποιούν την παράνομη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία, ενώ παραχωρεί νομική υπόσταση στο ψευδοκράτος. Ζητούμε την επανατοποθέτηση του Κυπριακού ως προβλήματος παράνομης εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και εποικισμού. Τονίζουμε την αναγκαιότητα για άμεση αποχώρηση από τις δικοινοτικές συνομιλίες και το τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον παράνομα εκλεκλεγμένο κατοχικό ηγέτη. Απαιτούμε την καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματά της στην Κύπρο και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης στην πατρίδα μας, την επιστροφή των Ελλήνων προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες , την αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων και την εκδίωξη όλων των Τούρκων εποίκων – εγκληματιών πολέμου.

Η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ θα συνεχίζει τον αγώνα διαφώτισης που διεξάγει εδώ και 52 χρόνια στην Αθήνα και στην Κύπρο με μόνο σκοπό την Απελευθέρωση της Κύπρου.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Σολωμέ - Αναστάση, το οδόφραγμα θα σπάσει!

 

Ήταν ένα ακόμα μαύρο καλοκαίρι, μια ακόμη αποφράδα μέρα είχε ξημερώσει όταν ελληνικό αίμα πότισε για μια ακόμα φορά τα χώματα του κατεχόμενου μέρους της μεγαλονήσου. Μία ακόμα θυσία στο βωμό της απελευθέρωσης της μαρτυρικής μας Κύπρου…

Το 1996 η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών οργάνωσε αντικατοχική πορεία που ξεκινούσε από το Βερολίνο με προορισμό την κατεχόμενη Κερύνεια, με κεντρικό σύνθημα «Απελευθέρωση, η μόνη λύση». Ανάμεσα στους 12 χιλιάδες μοτοσικλετιστές συμμετείχαν και 200 ξένοι που ξεκίνησαν από το Βερολίνο.

Ήταν στις 11 Αυγούστου 1996 όταν οι μοτοσικλετιστές προσπάθησαν να κατευθυνθούν προς την Κερύνεια που ήταν και ο τελικός προορισμός τους. Ο στόχος δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί αφού η πορεία σταμάτησε στο οδόφραγμα της Δερύνειας. Ο κατοχικός στρατός οπλισμένος μαζί με Τουρκοκύπριους και ομάδες των «Γκρίζων Λύκων» τους ανέκοψαν. Οι Τούρκοι πίσω από τα συρματοπλέγματα καραδοκούσαν οπλισμένοι με ξύλα, πέτρες, σιδερολοστούς. 

Ο πετροπόλεμος με τους βάρβαρους εισβολείς ξεκινά. Όσο περνούσε η ώρα τα επεισόδια κλιμακώνονταν. Τα μέλη των «Γκρίζων Λύκων» χτυπούσαν τους διαδηλωτές με στυλιάρια και πέτρες, τη στιγμή που οι ειρηνευτικές δυνάμεις κοιτούσαν το σκηνικό τρόμου ανίκανες να αντιδράσουν. Δεν άργησε και το ελληνικό αίμα πότισε για μία ακόμα φορά τα χώματα του κατεχόμενου μέρους της Μεγαλονήσου. Μία ακόμα θυσία, σπονδή στον Θεό του «πολέμου», που μαίνεται στη μαρτυρική Κύπρο. Αυτή, του Τάσου Ισαάκ. 

Ο Τάσος Ισαάκ αψηφώντας τον κίνδυνο στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλο Ελληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν ανελέητα οι Τούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκε ασκέρι μανιασμένων «Γκρίζων Λύκων» και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένα με πέτρες και διάφορα αλλά δολοφονικά αντικείμενα. Μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Τον κτυπούσαν και τον κλοτσούσαν στο κεφάλι μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή, λίγα μέτρα από την πολυαγαπημένη του Αμμόχωστο. Ο Τάσος Ισαάκ περνά στο πάνθεον των αθανάτων, γίνεται ήρωας και άξιο τέκνο της πατρίδας του. 

Είχαν περάσει μόλις τρεις μέρες από τότε που ο Τάσος Ισαάκ έπεφτε νεκρός στα χώματα της κατεχόμενης μεγαλονήσου. Ήταν στις 14 Αυγούστου, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Αμμοχώστου, μετά την κηδεία του Ισαάκ μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια μυρωμένα για να αποδώσουν φόρο τιμής στον χαμένο τους σύντροφο. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης όταν από το πουθενά έκαναν την εμφάνισή τους στο σημείο οι… συνήθεις ύποπτοι «Γκρίζοι λύκοι» και άρχισε ο πετροπόλεμος. Ξαφνικά ένας από τους συγκεντρωμένους διαδηλωτές πετάχτηκε μπροστά. Ήταν ο Σολωμός Σολωμού, ξάδερφος του νεκρού Τάσου, μην μπορώντας να δεχθεί άλλο το άδικο του κατακτητή στο πολύπαθο νησί παίρνει την απόφαση πως η σημαία με το κόκκινο πανί, που του ήταν εμμονή πρέπει να κατεβεί, γνωρίζοντας την κατάληξη που θα είχε. Οι Κυανόκρανοι των Ηνωμένων Εθνών ήταν πολύ αδύναμοι για να συγκρατήσουν το άξιο παλικάρι που πήρε την απόφαση να θυσιαστεί. Με αστραπιαίες κινήσεις και με το τσιγάρο να καίει στο στόμα, κατευθύνθηκε προς τον ιστό που ανέμιζε η τουρκική σημαία. Άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό, όμως οι Τούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από απέναντι άρχισαν τους πυροβολισμούς εναντίον του ήρωά μας, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

Από εκείνη την μέρα αυτά τα δύο νέα παλληκάρια πέρασαν στην αιωνιότητα και γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στην μακροσκελή λίστα των ηρώων της Ελληνικής Κύπρου, δίπλα στον Αυξεντίου, τον Παλληκαρίδη, τον Μάτση και τόσους άλλους που θυσιάστηκαν για μια Κύπρο Ελεύθερη και Ελληνική.

Είσαστε οι τελευταίοι ήρωες της Ελληνικής ιστορίας. Η θυσία σας, φάρος για εμάς και αλίμονο μας αν σας ξεχάσουμε. Να είστε σίγουροι από εκεί πάνω που μας βλέπετε ότι θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά και δίνουμε όρκο ιερό και απαράβατο πως η θυσία σας δεν πήγε χαμένη και θα έρθει η μέρα που όλοι θα αντικρίσουμε ελεύθερη και ενωμένη την γη μας με την μάνα Ελλάδα. Αιωνία σας η μνήμη λεβέντες.

«Αν δεν κάνεις θυσίες για τις ιδέες σου ή

Εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου»

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Αριστοτέλης Γκούμας: 10 χρόνια από την ειδεχθή δολοφονία του

Πέρασαν 10 χρόνια από την ειδεχθή δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στην ιδιαίτερη Πατρίδα του, την Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου, από τιποτένιους Αλβανούς. 

Το "έγκλημα" του Αριστοτέλη ήταν ότι μιλούσε ελληνικά μέσα σε μια ΕΛΛΗΝΙΚΗ περιοχή. Το κτηνώδες μένος των Αλβανών κατά του Ελληνισμού είναι διαχρονικό και τεκμαρτό. Ήταν πριν λίγα χρόνια όταν το παρακράτος Ράμα έδωσε εντολή να γκρεμιστούν κτήρια της ελληνικής μειονότητας, με σκοπό τον άμεσο εξαλβανισμό των ελληνικών μας αλύτρωτων περιοχών. Δεν πέρασε ούτε πολύς καιρός από την άνανδρη δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα από τους Αλβανούς αστυνομικούς. 

Οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις έδειξαν προκλητική αδιαφορία για τα αδέλφια μας που, διά στόματος του Αριστοτέλη Γκούμα και του Κωνσταντίνου Κατσίφα, ζητούν λευτεριά από τους κατσαπιάδες. Οι φοιτητές του ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ δεν λησμονούν τους αγώνες και τις θυσίες των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας και φωνάζουν μαζί τους ότι:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΩΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ, 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

Γραφείο Τύπου

ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Το χρονικό της θυσίας των Ισαάκ και Σολωμού

 

Στις αρχές του 1996 η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών (KOM) ανακοίνωσε την απόφασή της να οργανώσει τον Αύγουστο μεγαλειώδη αντικατοχική πορεία από το Bερολίνο στην Kερύνεια. Σύνθημα της πορείας ήταν «Απελευθέρωση η μόνη λύση».

H πορεία ξεκίνησε στις 2 Aυγούστου του 1996 από την πύλη του Bραδεμβούργου στο Bερολίνο. Oι μοτοσικλετιστές ακολούθησαν μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Eυρώπης για να καταλήξουν στην Kύπρο στις 10 Aυγούστου. Στην πορεία συμμετείχαν και ξένοι μοτοσικλετιστές. Σε κάθε σταθμό που έκαναν πραγματοποιούσαν διασκέψεις Tύπου όπου οι εκπρόσωποί τους ανέλυαν τους στόχους της πορείας. Στις διασκέψεις Tύπου έκαναν αναφορά για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Tουρκία. Στη διαδρομή συνάντησαν αρκετά προβλήματα. Ωστόσο τίποτε δεν τους λύγιζε μπροστά στην απόφασή τους να πραγματοποιήσουν τη μεγάλη αυτή πορεία.

Στις 11 Aυγούστου επτά χιλιάδες μοτοσικλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Kερύνεια. Oι Tούρκοι απειλούσαν ότι θα άνοιγαν πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Kυπριακής Δημοκρατίας. Aπό την 1η Aυγούστου η πορεία απασχολούσε το Eθνικό Συμβούλιο και τα άλλα σώματα της κυβέρνησης. 

Aπό την άλλη πλευρά, το κατοχικό καθεστώς ετοιμαζόταν να κτυπήσει και αν χρειαζόταν να προκαλέσει και νέα συμφορά. Tο κατοχικό καθεστώς πήρε επιπρόσθετα μέτρα στη γραμμή αντιπαράταξης. Παράλληλα, είχαν δοθεί εντολές να πυροβολούνται όσοι επιχειρούσαν να περάσουν στα κατεχόμενα. Tο ενδεχόμενο κατάληψης της νεκρής ζώνης από τους Tούρκους ανησυχούσε την κυπριακή κυβέρνηση που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να ματαιώσει την πορεία δείχνοντας ανήμπορη για άλλη μια φορά να χειριστεί σοβαρά θέματα. Τελικά, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, τα «επιπρόσθετα μέτρα» ήταν οι αγέλες των γκρίζων λύκων. Η κατάληψη της νεκρής ζώνης ήταν ανυπόστατες πληροφορίες, μάλλον φήμες, αφού στις 14 Αυγούστου, όταν οι Αττίλες άνοιξαν πυρ κατά του Σολωμού και των διαδηλωτών, και είχαν την ευκαιρία να καταλάβουν τη νεκρή ζώνη δεν προχώρησαν ούτε εκατοστό.

Oι μοτοσικλετιστές ήταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν την πορεία και να φθάσουν τελικά στην Kερύνεια. Όλοι ενωμένοι δήλωναν ότι σε καμιά περίπτωση δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την Aστυνομία, αλλά ούτε και με τα Hνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους ήταν ειρηνική. Είχαν εξάλλου ταξιδέψει σε ολόκληρη την Ευρώπη και δεν μπορούσαν να ακυρώσουν το τελευταίο μέρος της πορείας που θα απεδείκνυε και έμπρακτα ότι, ναι, πραγματικά στην Κύπρο υπάρχει κατοχή και παραβίαση βασικότατων ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Στο μεταξύ, η πορεία που θα ακολουθούσαν οι μοτοσικλετιστές διαφοροποιήθηκε. Θα ξεκινούσαν από τη Δερύνεια και θα πορεύονταν κατά μήκος της γραμμής αντιπαράταξης, αποφεύγοντας τις Bρετανικές Bάσεις. Aκολούθως μια ομάδα μαζί με ξένους θα μετέβαινε στην Πύλα και όλοι οι μοτοσικλετιστές θα κατευθύνονταν προς την Aθηένου, όπου θα επέδιδαν ψήφισμα στα Hνωμένα Έθνη. Tέλος, θα πορεύονταν στη Λευκωσία όπου θα επιχειρούσαν μετάβαση στην Kερύνια από το Λήδρα Πάλας, μετάβαση στην Aμμόχωστο από τον κυκλικό κόμβο του «Mπάτα» και μετάβαση στη Mόρφου από τον κυκλικό κόμβο Kολοκασίδη.

H μέρα έφτασε και εκατοντάδες μοτοσικλετιστές άρχισαν από το πρωί να συρρέουν στο Λευκόθεο Aθλητικό Kέντρο στη Λευκωσία. Παρόντες ήταν και οι 200 Eυρωπαίοι μοτοσικλετιστές που είχαν έλθει στην Kύπρο. Ωστόσο, μετά από συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Oμοσπονδίας των Mοτοσικλετιστών, η πορεία ματαιώθηκε. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Xατζηκώστας, σύμφωνα με ό,τι του είχε αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Kύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Tούρκων. Έτσι μια πολύ καλά οργανωμένη πορεία διαλύεται, χάρη της συναινετικής και οσφυοκαμπτικής πολιτικής και μετατρέπεται σε μια ανεξέλεγκτη πορεία που κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει πλέον.

H κατάσταση ξέφυγε από τα οργανωμένα πλαίσια. Oι μοτοσικλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία. Oι διαδηλωτές πέρασαν στη νεκρή ζώνη. Oι κατοχικές δυνάμεις άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις για να εξελιχθούν στη συνέχεια σε δραματικές. Mοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Aττίλες. Eκεί ήταν και οι κουβαλητοί του Nτενκτάς, γκρίζοι λύκοι. O πετροπόλεμος δεν άργησε να αρχίσει. Kαι τότε έγινε το μεγάλο έγκλημα.

O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Tούρκοι ακόμη και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς. Mέλη της Eιρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Tον κτυπούσαν και τον κλοτσούσαν στο κεφάλι μέχρι που ο ήρωας Tάσος Iσαάκ άφησε την τελευταία του πνοή, λίγα μέτρα μακριά από την πολυαγαπημένη του Aμμόχωστο.

Kαθοδηγητής της δολοφονικής δράσης εναντίον του Tάσου Iσαάκ ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Mεχμέτ Aρσλάν. Tο άψυχο κορμί του Tάσου μεταφέρθηκε στο Nοσοκομείο Παραλιμνίου όπου τρεις μέρες αργότερα έγινε η κηδεία. O Tάσος Iσαάκ, 24 χρονών, από το Παραλίμνι, εγκαταλείπει σύζυγο, γονείς και αδελφές. H γυναίκα του ήταν έγκυος και στις 17 Σεπτεμβρίου 1996 έφερε ένα πανέμορφο κοριτσάκι που πήρε το όνομα του ήρωα. Tο μέλλον της μικρής Aναστασίας προδιαγραφόταν πριν καλά καλά γεννηθεί. Ποτέ της, όμως, δε θα γνώριζε τον ήρωα πατέρα της.

Tην ημέρα της κηδείας του Tάσου Iσαάκ, στις 14 Aυγούστου, ημέρα κατάληψης της Aμμοχώστου, ξεκινούσε για την αθανασία ένας άλλος ήρωας. Eίχε ορκιστεί για εκδίκηση και τίποτε δεν τον σταματούσε. Όταν τελείωσε η κηδεία, ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της θυσίας του Tάσου Iσαάκ. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκαν και πάλι οι «Γκρίζοι Λύκοι» και άρχισαν τον πετροπόλεμο.

Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τα χέρια των Eιρηνευτών ανέβηκε στον ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Μόλις τον είδαν οι άλλοι διαδηλωτές ακούστηκε μια φωνή «Ρε μην πηγαίνεις κοντά. Έλα έξω ρε μαλάκα. Θα σου ρίξουνε». Ο Σολωμός όμως ήταν αποφασισμένος. Τώρα ή ποτέ και άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό με το τσιγάρο στα χείλη. Oι Tούρκοι άρχισαν να τον πυροβολούν, μέχρι που ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Aρκετά άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκων. Ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού και πράκτορας των Tουρκικών Mυστικών Δυνάμεων.

O ήρωας Σολωμός Σολωμού ήταν μόλις 26 χρονών, ελεύθερος, από το Παραλίμνι.

Δύο μήνες μετά από τις άγριες δολοφονίες η Aστυνομία εξέδωσε εντάλματα σύλληψης των δολοφόνων του Σολωμού Σολωμού και του Tάσου Iσαάκ, ενώ ζητήθηκε βοήθεια για τη σύλληψή τους από την Iντερπόλ. Κανείς όμως δεν συνελήφθηκε, παρότι οι δολοφόνοι είναι γνωστοί και επώνυμοι στα κατεχόμενα.

Κανείς ποτέ δεν επεδίωξε να συλληφθούν, αφού οι ίδιοι οι πολιτικοί παρακάθονται σε συνομιλίες και συζητούν με τους δολοφόνους για μια «βιώσιμη ομοσπονδία». Λένε ότι καμία άλλη λύση δεν είναι εφικτή και σώφρον. Ο Τάσος και ο Σολωμός επιβεβαιώνουν τη ρήση του Θουκυδίδη «το σώφρον, του ανάνδρου πρόσχημα» και δείχνουν άλλο δρόμο. Τον δύσκολο. Που περνά μέσα από το συρματόπλεγμα και πάνω από τους ιστούς με την ημισέληνο. Αυτό που αρμόζει στους αγωνιστές. 

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ.

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Επέτειος Μνήμης των Ηρώων Ανδρέα Ζάκου, Ιάκωβου Πατάτσου και Χαρίλαου Μιχαήλ

 

Φέτος συμπληρώνονται 64 χρόνια, από τις 9 Αυγούστου 1956 όπου με Ελληνική περηφάνια και παλικαριά οι Ανδρέας Ζάκος , Ιάκωβος Πατάτσος, και Χαρίλαος Μιχαήλ ανέβηκαν στο ικρίωμα της αγχόνης, περνώντας και αυτοί με τη σειρά τους στην Αθανασία, αναδεικνύοντας πρότυπα ηρώων για τις παρούσες αλλά και τις μέλλουσες γενεές.

Ανδρέας Ζάκος

Ο Ανδρέας Ζάκος φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Λεύκας και στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας και αποφοίτησε από την Ελληνική Σχολή Σολέας. Από παιδί του άρεσε να μελοποιεί στίχους, εκφράζοντας έτσι το πηγαίο μουσικό αίσθημα που τον διέκρινε. Ήταν αγνός και ενθουσιώδης ιδεολόγος. Φιλοσοφούσε τη ζωή, λέγοντας ότι, αν είναι να προσφέρει ο άνθρωπος τη ζωή του για τα πιστεύω του, αξίζει να το κάνει ενόσω είναι νέος. Εργαζόταν ως σχεδιαστής στην Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία. Αγωνίστηκε σκληρά για τα δίκαια των εργαζομένων και πέτυχε, με τις προσπάθειές του, να συντονίσει τις δραστηριότητες των εθνικοφρόνων σωματείων των γύρω χωριών για εθνική δράση. Η εθνική του προσφορά ξεκίνησε αμέσως μετά το 1950 με ενέργειες που αποσκοπούσαν στην τόνωση του εθνικού φρονήματος του λαού. Ο μεγαλύτερός του αδελφός Γεώργιος υπήρξε ένας από τους πυρήνες της ΠΕΟΝ, μια από τις προεπαναστατικές ενέργειες της οποίας ήταν και η δολιοφθορά στα ηλεκτροφόρα καλώδια της Αρχής Ηλεκτρισμού, με αποτέλεσμα τη συσκότιση της Λευκωσίας και τη διάλυση των εορταστικών εκδηλώσεων για τη στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ στο Κυβερνείο το Μάιο 1953. Ο Γιώργος προσπαθούσε να κρατήσει μακριά από τα μυστικά της Οργάνωσης το φλογερό αδελφό του Ανδρέα, ο οποίος όμως εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ με το ξεκίνημα του αγώνα και όργωσε την περιοχή Λεύκας-Πύργου, ετοίμασε κρησφύγετα και στρατολόγησε άνδρες ως μέλη της ΕΟΚΑ. Για να μπορεί απερίσπαστα να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αγώνα, ο Ανδρέας κατέφυγε σε ανταρτική ομάδα στην περιοχή της Γαληνής, όπου επιδόθηκε σε αναγνωρίσεις στόχων για μελλοντικές επιθέσεις και δολιοφθορές, σύμφωνα με οδηγίες του Αρχηγού Διγενή. Στην επίθεση της 15ης Δεκεμβρίου 1955 στην τοποθεσία Μερσινάκι, κατά την οποία έπεσε ο Χαράλαμπος Μούσκος, ο Ανδρέας Ζάκος συνελήφθη πληγωμένος μαζί με το Χαρίλαο Μιχαήλ, καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο. Ως τελευταία χάρη, πριν από τον απαγχονισμό του, ζήτησε και άκουσε μουσική Μπαχ και Μπετόβεν. 

Γράφει σχετικά στον αδελφό του Γιώργο: "Η ώρα του θανάτου πλησιάζει, μα στην ψυχή μας φωλιάζει ηρεμία. Τη στιγμή αυτή ακούμε την Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν. Στη θέση που βρισκόμαστε τώρα ούτε με το μικροσκόπιο δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε πού υπάρχει τραγωδία στο θάνατο..."

Ιάκωβος Πατάτσος

Ο Ιάκωβος Πατάτσος τελείωσε το δημοτικό σχολείο "Ελένειο" στη Λευκωσία και ήταν απόφοιτος της Σχολής Σαμουήλ. Εργαζόταν ως γραφέας στον Οίκο Παρασκευαΐδη. Ήταν μέλος της ΟΧΕΝ και εντάχθηκε στον Αγώνα πριν από το 1955. Με την έναρξη του αγώνα κατατάχθηκε σε ομάδες ρίψης βομβών και αργότερα στο εκτελεστικό Λευκωσίας. Λόγω όμως των θρησκευτικών του πεποιθήσεων προβληματιζόταν να λάβει μέρος σε εκτελέσεις. Η δράση του στον αγώνα συνταυτιζόταν με τη θρησκεία και ό,τι έκαμνε το έκαμνε, επειδή πίστευε ότι και η ελευθερία είναι δώρο του Θεού. Τον Ιανουάριο του 1956 συνεργάστηκε με το Σταύρο Στυλιανίδη και άλλα στελέχη της ΕΟΚΑ στην κατασκευή και τοποθέτηση βόμβας στις 20 Μαρτίου 1956 στο κρεβάτι του Κυβερνήτη Χάρντιγκ. Στις 23 Απριλίου 1956 ανέλαβε με το συναγωνιστή του Γεώργιο Παλαιολόγο την εκτέλεση ενός προδότη αστυνομικού, εναντίον του οποίου έγινε και προηγουμένως ανεπιτυχής απόπειρα. Η επίθεση έγινε έξω από τον κεντρικό αστυνομικό σταθμό Σεραγίου Λευκωσίας. Η προσπάθεια απέτυχε και ο Ιάκωβος, που έπεσε από το ποδήλατό του βρέθηκε στο στόχαστρο Τούρκουi ειδικού χωροφύλακα. Δεύτερος Τούρκος αστυνομικός, ο Νιχάτ Βασίφ, άρπαξε τον Ιάκωβο, οπότε ο Παλαιολόγος πυροβόλησε θανάσιμα τον Νιχάτ και τον ελευθέρωσε. Στη συνέχεια όμως το πλήθος των Τουρκοκυπρίων που προσέτρεξε τον ακινητοποίησε και συνελήφθη. Ο Παλαιολόγος κατέφυγε στο αντάρτικο και ο Πατάτσος κατηγορήθηκε για την εκτέλεση του Νιχάτ και οδηγήθηκε στην αγχόνη. Κατά τη διάρκεια της ολιγόμηνης κράτησής του στα κελιά των μελλοθανάτων τόνωνε με τη θρησκευτική του πίστη τους άλλους κατάδικους, δημιουργώντας ατμόσφαιρα κατάνυξης και πνευματικής ανάτασης. 

Η βαθιά του θρησκευτικότητα αντανακλάται και στην τελευταία του επιστολή προς τη μητέρα του στην οποία έγραφε : "Αγαπημένη μου μητέρα, Χαίρε. Ευρίσκομαι μεταξύ αγγέλων. Το πνεύμα μου φτερουγίζει γύρω από το θρόνο του Κυρίου. Θέλω να χαίρεις όπως κι εγώ..."

Χαρίλαος Μιχαήλ

Ο Χαρίλαος Μιχαήλ τελείωσε το δημοτικό σχολείο Γαληνής και εργαζόταν στην Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία. Εντάχθηκε στον αγώνα της ΕΟΚΑ και υπηρέτησε μαζί με τα αδέλφια του και τον πατέρα του. Είχαν διασυνδέσεις με την ανταρτική ομάδα του Μάρκου Δράκου. Ήταν αχώριστος φίλος και στενός συνεργάτης του Ανδρέα Ζάκου με τον οποίο κατέφυγε στο αντάρτικο στις 17 Νοεμβρίου 1955, επανδρώνοντας ανταρτική ομάδα στην περιοχή Γαληνής, αφού είχαν στο μεταξύ κατασκευάσει κρησφύγετα και λημέρια στην ορεινή αυτή περιοχή. Σε ένα μήνα, στις 15 Δεκεμβρίου 1955, η ομάδα τους συνενώθηκε με την ομάδα του Μάρκου Δράκου για την ενέδρα στο Μερσινάκι, στο 38ο μίλι του δρόμου Λευκωσίας-Κάτω Πύργου, κοντά στους αρχαίους Σόλους. Στην επίθεση οι ήρωες της ΕΟΚΑ Χαρίλαος Μιχαήλ, Ανδρέας Ζάκος, Χαράλαμπος Μούσκος και Μάρκος Δράκος, μαζί με τέσσερις άλλους συναγωνιστές τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον εμπειροπόλεμο ταγματάρχη Κουμπ του αγγλικού στρατού και το δεκανέα Μόρουμ, ο οποίος σκοτώθηκε. Σκοτώθηκε επίσης και ο Χαράλαμπος Μούσκος. Ο Ανδρέας Ζάκος συνελήφθη βαριά τραυματισμένος. Μαζί του συνελήφθη και ο Χαρίλαος Μιχαήλ, ο οποίος δεν θέλησε να εγκαταλείψει τραυματισμένο το φίλο του. Και οι δυο τους καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο την Πέμπτη, 9 Αυγούστου 1956.

Το βράδυ της Τετάρτης, 8 Αυγούστου, λίγες μόνο ώρες πριν από την εκτέλεσή του, καλοδέχτηκε τη μάνα και τον πατέρα του στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας με το τραγούδι "Ξύπνα καημένε μου Ραγιά" και τους αποχαιρέτησε με αυτά τα λόγια :

"Έχω το θάρρος να πατήσω την αγχόνη, πατέρα. Εσύ, μάνα, να το έχεις ευχαρίστηση και να το κρατείς καύχημα που πεθαίνω για την πατρίδα." Το ψυχικό σθένος με το οποίο αντιμετώπισε το θάνατο φαίνεται και στις δυο του επιστολές που έγραψε λίγο πριν από την εκτέλεσή του στις 7 και 8 Αυγούστου 1956."

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΑ ΑΑΕΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΑΧΟΝΤΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Ενημερώνουμε τους υποψήφιους φοιτητές ότι σύμφωνα με την Υπηρεσία Εξετάσεων της Διεύθυνσης Ανώτερης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας, οι ενδιαφερόμενοι για εγγραφή στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδος θα χρειαστούν για την εγγραφή τους τα παρακάτω έγγραφα, τα οποία πρέπει να προσκομίσουν στο Τμήμα/Σχολή επιτυχίας τους.

1) Τίτλος Απόλυσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Αποδεικτικό Απόλυσης ή Απολυτήριο) επικυρωμένος από την αρμόδια εκπαιδευτική αρχή της χώρας του υποψηφίου.

Επικυρώνεται από την αρμόδια Διεύθυνση Μέσης Γενικής ή Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας ή τα Επαρχιακά Γραφεία Παιδείας Μέσης Εκπαίδευσης (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1).

2) Βεβαίωση Γενικού Βαθμού Πρόσβασης/Κατάταξης, η οποία εκδόθηκε στα Κέντρα Συγκέντρωσης Αιτήσεων (ΚΣΑ) κατά την υποβολή της αίτησης των υποψηφίων για εισαγωγή στα Ελληνικά ΑΑΕΙ (28 Ιουλίου μέχρι 1 Αυγούστου 2020).

Οι υποψήφιοι οι οποίοι παρακάθισαν στις Παγκύπριες Εξετάσεις 2019 κατέχουν ήδη την εν λόγω βεβαίωση, η οποία φέρει πρωτότυπη υπογραφή και σφραγίδα. Τους είχε δοθεί στα ΚΣΑ κατά την υποβολή της αίτησής τους (22-26 Ιουλίου 2019).

3) Οι συμμετέχοντες στις Παγκύπριες Εξετάσεις 2019 και 2020 οι οποίοι εξασφάλισαν ή θα εξασφαλίσουν θέση στα ΑΑΕΙ Ελλάδας, χρειάζονται Βεβαίωση της αρμόδιας εκπαιδευτικής αρχής (Έντυπο Π3) από την οποία να προκύπτει ότι ο υποψήφιος έχει φοιτήσει με πλήρη φοίτηση τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου ή του αντίστοιχου σχολείου στην Κύπρο, δηλαδή ο μαθητής να έχει παρακολουθήσει τα οικεία μαθήματα από την έναρξη του διδακτικού έτους και καθ’ όλη τη διάρκειά του.

Το Έντυπο Π3 επικυρώνεται από την αρμόδια Διεύθυνση Μέσης Γενικής ή Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας ή τα Επαρχιακά Γραφεία Παιδείας Μέσης Εκπαίδευσης (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1).

4) Βεβαίωση της αρμόδιας αρχής που να δείχνει την καταγωγή του υποψηφίου και των γονέων του και να προκύπτει ότι τουλάχιστον ο ένας εκ των γονέων δεν έχει ελληνική καταγωγή.

Η συγκεκριμένη Βεβαίωση εκδίδεται από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης του Υπουργείου Εσωτερικών. Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να προμηθευθούν την εν λόγω Βεβαίωση από τα Κέντρα Εξυπηρέτησης του Πολίτη (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2) ή από τις Επαρχιακές Διοικήσεις (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3).

5) Οι άρρενες επιτυχόντες μέσω των Παγκυπρίων Εξετάσεων 2019, που υπηρέτησαν στην Εθνική Φρουρά, πρέπει, να παρουσιάσουν για την εγγραφή τους στα ΑΑΕΙ Ελλάδας και τη σχετική Βεβαίωση Απόλυσης από τον Στρατό, η οποία να φέρει πρωτότυπη υπογραφή και σφραγίδα.

6) Υπεύθυνη Δήλωση ότι ο υποψήφιος:

I.     δεν είναι απόφοιτος ελληνικού σχολείου που λειτουργεί στην Ελλάδα,

II.    δεν είναι κάτοχος πτυχίου σχολής ή τμήματος της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Ελλάδας,

III.   είναι κάτοχος Βεβαίωσης Γενικού Βαθμού Πρόσβασης/Κατάταξης του έτους 2020,

IV.  δεν έχει αποκτήσει δια αλληλογραφίας τίτλο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του εξωτερικού,

V.   έχει τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την ένταξή του στην ειδική κατηγορία όπου υπάγεται και θα τα προσκομίσει για την εγγραφή του στη γραμματεία της σχολής ή τμήματος της εισαγωγής του,

VI.  δεν έχει υποβάλει Μηχανογραφικό Δελτίο και με την κατηγορία "Ελλήνων του Εξωτερικού" για το έτος 2020.

Επισημαίνεται, ότι η εν λόγω Υπεύθυνη Δήλωση χορηγήθηκε στους υποψηφίους κατά την υποβολή της αίτησής τους για εισαγωγή στα Ελληνικά ΑΑΕΙ (28 Ιουλίου μέχρι 1 Αυγούστου 2020) στα Κέντρα Συγκέντρωσης Αιτήσεων (ΚΣΑ).

Οι υποψήφιοι οι οποίοι παρακάθισαν στις Παγκύπριες Εξετάσεις 2019 κατέχουν ήδη την εν λόγω Υπεύθυνη Δήλωση, η οποία τους είχε δοθεί στα ΚΣΑ κατά την υποβολή της αίτησής τους (22-26 Ιουλίου 2019).

7) Δύο μικρού μεγέθους φωτογραφίες του υποψηφίου.

8) Ευκρινές φωτοαντίγραφο του Δελτίου Πολιτικής Ταυτότητας ή του Διαβατηρίου ή άλλου επίσημου εγγράφου με φωτογραφία που να πιστοποιεί την ταυτότητα του υποψηφίου. Επικυρώνεται από τις Επαρχιακές Διοικήσεις ή τα ΚΕΠ.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ APOSTILLE

Τα πιο πάνω πιστοποιητικά και δικαιολογητικά που απαιτούνται για σκοπούς εγγραφής με αριθμό 1 μέχρι 5 (ΕΚΤΟΣ από τα 6, 7 και 8) πρέπει να φέρουν την επισημείωση που προβλέπουν τα σχετικά άρθρα της Σύμβασης της Χάγης (APOSTILLE) από την αρμόδια για τον σκοπό αυτό αρχή της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Φέρεται εις γνώση των επιτυχόντων ότι δικαιολογητικά από ξένη αρχή που δεν θα είναι επικυρωμένα για τη γνησιότητά τους δεν θα γίνονται δεκτά από τις Γραμματείες των Σχολών ή Τμημάτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Ελλάδας, οι οποίες έχουν την ευθύνη για τον έλεγχο των εγγράφων κατά τη διαδικασία εγγραφής των επιτυχόντων.

Η επιβεβαίωση της γνησιότητας της σφραγίδας και της υπογραφής των δημόσιων εγγράφων (APOSTILLE) γίνεται στα ακόλουθα Υπουργεία ή Υπηρεσίες:

1.    Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, Λεωφ. Αθαλάσσας 125, Λευκωσία (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 15:00)

2.    Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ΚΕΠ Λεμεσού – 1ος όροφος (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 15:00)

3.    ΚΕΠ Λευκωσίας 1 (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 17:00)

4.    ΚΕΠ Λευκωσίας 2 (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 17:00)

5.    ΚΕΠ Αμμοχώστου (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 17:00)

6.    ΚΕΠ Λάρνακας (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 17:00)

7.    ΚΕΠ Πάφου (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 17:00)

8.    ΚΕΠ Πελενδρίου (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 17:00)

9.    ΚΕΠ Πόλης Χρυσοχούς (ωράριο λειτουργίας 8:00 - 17:00)

Τονίζεται ότι για να προχωρήσει η διαδικασία της επιβεβαίωσης της γνησιότητας της σφραγίδας και της υπογραφής των διαφόρων εγγράφων (APOSTILLE), πρέπει οι ενδιαφερόμενοι:

α) να διασφαλίσουν ότι όλα τα απαιτούμενα έγγραφα φέρουν πρωτότυπη υπογραφή και σφραγίδα από την αρμόδια αρχή έκδοσής τους,

β) να εξασφαλίσουν για κάθε έγγραφο χαρτόσημο αξίας €5 (πέντε) από το Ταχυδρομείο.

è http://enimerosi.moec.gov.cy/archeia/1/ypp11116a

ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ

Η Υπηρεσία Εξετάσεων της Διεύθυνσης Ανώτερης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας ανακοινώνει τους επιλαχόντες υποψηφίους, για τις θέσεις που πιθανόν να κενωθούν για τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ) και τις Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ) της Ελλάδας, οι οποίοι έχουν συμμετάσχει στις Παγκύπριες Εξετάσεις 2020.

Η Σειρά Κατάταξης των υποψηφίων προκύπτει με βάση τη βαθμολογία τους στο αντίστοιχο Πλαίσιο Πρόσβασης της κάθε Στρατιωτικής Σχολής.

Σε περίπτωση που κενωθεί οποιαδήποτε θέση, οι επιλαχόντες θα ενημερωθούν από την Υπηρεσία Εξετάσεων με βάση τη Σειρά Κατάταξής τους.

è http://enimerosi.moec.gov.cy/archeia/1/ypp11117b

 

Περισσότερα ...