ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Αρθρα

Δελτια Τυπου

Ανακοινωσεις

Εκδηλωσεις

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

40 χρόνια εισβολής και παράνομης κατοχής


40 χρόνια από τη μαύρη μέρα εκείνου του Ιούλη. Μα ο αριθμός δεν αλλάζει το αίσθημα ακούσματος των σειρήνων. Είναι το ίδιο ανατριχιαστικό αίσθημα που σου καίει τα σωθικά όσα χρόνια και αν περάσουν. Δεν είμαστε από τις γενιές που έζησαν τον πόλεμο των όπλων και του αίματος, είμαστε όμως από τις γενιές που ζουν τον πόλεμο της ψυχής και της συνείδησης. 40 χρόνια και η προσπάθεια τους να μας κάνουν να ξεχάσουμε  συνεχίζεται.

Εισέβαλαν, βίασαν, σκότωσαν, βεβήλωσαν και για 40 ολόκληρα χρόνια το γιορτάζουν δίπλα μας ονοματίζοντας τα γεγονότα του 1974 «ειρηνική επέμβαση».  Αυτός είναι ο Τούρκος, δεν άλλαξε και ούτε θα αλλάξει. Αιώνιος πολέμιος του Ελληνισμού! Για αυτό το χύσιμο ελληνικού αίματος θεωρείται «ειρηνική επέμβαση». Οι βιασμοί 14χρονων κοριτσιών θεωρούνται «ειρηνική επέμβαση».  Η βεβήλωση πολιτικών μνημείων και μετατροπή των εκκλησιών σε στάβλους θεωρείται «ειρηνική επέμβαση». Η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρείται «ειρηνική επέμβαση». Είναι ο ίδιος Τούρκος που σε συνεργασία με τις πολιτικές μας ηγεσίες πλασάρουν κάθε λίγο καιρό το ίδιο σχέδιο ξεπουλήματος άλλοτε ως Σχέδιο Ανάν, άλλοτε ως Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και άλλοτε ως «μόνη λύση είναι η επανένωση και η ειρηνική συμβίωση». Και ιδού η απορία... «Αν το 1974 για την Τουρκία ήταν μια ειρηνική επέμβαση... το 2014 τι θα είναι για την ίδια αδιάλλακτη Τουρκία η ειρηνική συμβίωση;;»

H διενέργεια του πραξικοπήματος και η ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου από την αμερικανοκινούμενη Χούντα των συνταγματαρχών έδωσε την αφορμή για την παράνομη τουρκική επέμβαση της 20ης Ιουλίου. Βέβαια η πραγματική αιτία, αναζητάτε αλλού, στους μακροχρόνιους στόχους της Τουρκίας, όπως αυτοί αναλύονται στο Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου το 1958 και επικυρώθηκαν με τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου και το έκτρωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960, όπου η Τουρκία κατέστη Εγγυήτρια Δύναμη. Από τότε, επενέβη στρατιωτικά στο νησί μας το 1964 και το 1967, με σκοπό τη δημιουργία του εδαφικού και πληθυσμιακού διαχωρισμού. Για τη νομιμοποίηση της τουρκικής βίας μεθοδεύτηκε η ομοσπονδοποίηση της Κύπρου, δια των «δικοινοτικών συνομιλιών», που άρχισαν το 1968.

Έχουν μετατρέψει στα τραπεζώματα τους το πρόβλημα εισβολής και κατοχής σε δικοινοτικό και από θύμα θέλουν να μας κάνουν θύτη. Τα τραπεζώματα της κοροϊδίας και του εθνικού μας εξευτελισμού δεν λένε να κοπάσουν. Ούτε όμως ο πόθος μας για επιστροφή και δικαίωση. Δεν είμαστε αυτοί που θα κοιτάξουν τις μάνες των πεσόντων ηρώων μας και θα τους πουν ο «γιος σας θυσιάστηκε για μια Κύπρο Ομοσπονδιακή». Δεν είμαστε αυτοί που θα κοιτάξουν τους εν ζωή ήρωες μας εγκλωβισμένους και θα τους πουν «αφού δεν κατάφερε ο Τούρκος να σας διώξει θα σας διώξουμε εμείς γιατί εδώ πλέον είναι Τουρκοκυπριακό μόνιμο κράτος»! Είμαστε αυτοί που θα συνεχίσουν να αντιστέκονται σε κάθε ξεπούλημα της πατρίδας μας. Αυτοί που δεν θα ξεχάσουν όσα χρόνια και αν περάσουν. Αυτοί που δεν θα σωπάσουν μέχρι να  ΄ρθεί η πολυπόθητη λευτεριά

Ως Ε.K.Φ. ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ.  θεωρούμε πως η Κύπρος μας  είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού και παραμένει ανοικτή πληγή του έθνους. Η ελληνική μεγαλόνησος, ξεχασμένη από τη Μάνα της και  από παιδιά της, συνεχίζει το ρου της Ιστορίας, λαβωμένη και μόνη! Καλούμε λοιπόν όλους τους υγιώς σκεπτόμενους φοιτητές και πολίτες να αγωνιστούν μαζί μας σε ένα αγώνα έτσι ώστε να περάσουμε το μήνυμα πως οι σημερινοί νέοι δεν ξεχνούν και αντιστέκονται στα προδοτικά σχέδια της πολιτικής μας ηγεσίας. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της πατρίδας μας.

"Η γης δεν έχει κρικέλια
για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν
μήτε μπορούν, όσο κι αν είναι διψασμένοι
να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι.
Και τούτα τα κορμιά
πλασμένα από έvα χώμα που δεν ξέρουν,
έχουν ψυχές.
Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν,
δε Θα μπορέσουν~ μόνο θα τις ξεκάμουν
αν ξεγίνουνται οι ψυχές.»

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

ΟΧΙ στο φακέλωμα οπαδών


3 Ιουλίου 2014, ιστορική μέρα για τα δρώμενα του κυπριακού οπαδισμού. Με ένα κασκόλ στο λαιμό και το απερίγραπτο πάθος τους για το ποδόσφαιρο, οι σύνδεσμοι φιλάθλων των περισσότερων ομάδων της Κύπρου άφησαν τις οποιεσδήποτε διαμάχες τους πίσω και συσπειρώθηκαν ενάντια στους "τρομονόμους" ,όπως χαρακτηρίζουν, τους οποίους θέλουν να επιβάλουν από τις δερμάτινες καρέκλες τους οι "Kύριοι με τα μαύρα". Με μια οπαδική πορεία και με συνθήματα όπως "Τα πολύχρωμα κασκόλ μας θα γίνουν θηλιά στο λαιμό σας" και "Όχι στον τρομονόμο", κατάφεραν να ακουστούν παρόλο που τα φερέφωνα των Μ.Μ.Ε έκλεισαν τα μάτια.

Για όσους δεν γνωρίζουν, οι προαναφερόμενοι "κύριοι" θέλουν να καλωσορίσουν στην Κύπρο την λεγόμενη κάρτα οπαδού με αφορμή την καταπολέμηση της βίας. Μια κάρτα που έχει ως σκοπό να σωπάσει τις φωνές των οπαδών δίνοντας τους δύο επιλογές. Είτε να γίνουν "θεατές από τον καναπέ" είτε να αποκτήσουν την κάρτα ή καλύτερα την ταυτότητα η οποία θα καταργήσει την ανωνυμία που δικαιούται να έχει ο κάθε οπαδός σε αθλητικές εκδηλώσεις. Η ταυτότητα αυτή προϋποθέτει τον άμεσο αποκλεισμό και την απαγόρευση έως και 10 χρόνια, από κάθε γιορτή ποδοσφαίρου, αν οποιοσδήποτε κάτοχος εμπλακεί σε επεισόδια ποδοσφαιρικής βίας και ως επακόλουθο θα αντιμετωπίζεται ως "εγκληματίας ποδοσφαίρου" μπροστά στο δικαστή. Απαγορεύει επίσης τις μετακινήσεις οπαδών σε εκτός έδρας παιχνίδια με λεωφορεία. Μετατρέπει την κάθε γιορτή ποδοσφαίρου σε καθιστή παρακολούθηση με απώτερο σκοπό το κέρδος, τη δίωξη των παθιασμένων οπαδών και την είσοδο περισσότερων οικογενειών στο γήπεδο.

"Κύριοι" , είναι ειρωνικό το γεγονός ότι προσπαθείτε να επιβάλετε αυτό το νόμο από τη στιγμή που εσείς οι ίδιοι είστε συνένοχοι ή καλύτερα ηθικοί αυτουργοί στη βία και γενικότερα στα όσα διαδραματίζονται στο χώρο του ποδοσφαίρου. Η ποδοσφαιρική βία όπως επισήμως αναφέρετε συνεχώς, διαδραματίζεται στα αποδυτήρια και στα γραφεία όπου εσείς οι ίδιοι παίρνετε τους χαρτοφύλακες σας και ξεπουλάτε το ποδόσφαιρο. Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι στην Αγγλία που έχει ήδη εφαρμοστεί αυτός ο "τρομονόμος", τα επίπεδα βίας λόγω ποδοσφαιρικών διαφορών έχουν αυξηθεί, γιατί μπορεί να έχουν σταματήσει τα επεισόδια μέσα και έξω από το γήπεδο αλλά συγκεντρωμένοι οπαδοί οργανώνουν "συναντήσεις ξυλοδαρμού" και κανένας με στολή αλλά ούτε με κουστούμι δεν μπορεί να τους σταματήσει. Για να καταλάβουμε, αυτό θέλετε ως ποδόσφαιρο; Να οργανώνονται μυστικές "μάχες" έξω από τα γήπεδα απλά για να κοιμάστε εσείς με το κεφάλι σας ήσυχο; Να μην μπορούμε να βροντοφωνάξουμε για την ομάδα μας; Για την ομάδα που μας μεγάλωσε; Με ποιο δικαίωμα θέλετε να μας κρατάτε αιχμάλωτους στο ίδιο μας το σπίτι;

Με απώτερο σκοπό σας το κέρδος και με τα μάτια κλειστά, δεν μπορέσατε να δείτε πως οι κινήσεις σας κατάφεραν  να ενώσουν τους μεγαλύτερους αντιπάλους που σε κλάσματα δευτερολέπτου ενώθηκαν και δεν υπήρχε πια το "μπλε", το "πράσινο", το "κόκκινο", το "κίτρινο", το "γαλάζιο", παρά μόνο το πάθος και η αγάπη για το άθλημα που τους δίνει λόγο να υπάρχουν όπως οι ίδιοι αναφέρουν.

Ας σταματήσει επιτέλους αυτό το γελοίο παιχνίδι που παίζεται και που θα μετατρέψει τα γήπεδα σε εκκλησίες. Ας γίνει παράδειγμα η ένωση αυτή των οπαδών και σε σας, που "μονομαχείτε" καθημερινά για το ποιος έχει το "καλύτερο κουστούμι" και εδώ και χρόνια δεν έχετε καταφέρει να ενωθείτε και να αφήσετε πίσω τις οποιεσδήποτε κομματικές διαφορές ώστε να απελευθερωθεί το νησί μας από τον αιώνιο μας εχθρό. Γιατί εχθρός σας "Κύριοι" δεν είναι ο οπαδός που πηγαίνει στο γήπεδο κάθε Κυριακή και επιστρέφει στο σπίτι  και στην οικογένεια του μετά από δύο ώρες χωρίς φωνή, αλλά ο Τούρκος που βρίσκεται δίπλα σας και μένει στο σπίτι σας, κοιμάται στο κρεβάτι σας, κολυμπάει στις θάλασσες της Κερύνειας και ξαπλώνει στην χρυσή αμμουδιά της Αμμοχώστου. Και εσείς πρώτοι-πρώτοι τον αφήνετε να απολαμβάνει τους θησαυρούς μας και να γελάει πάνω από τους τάφους των προγόνων μας. Γι' αυτό αφήστε τις γελοίες "κάρτες οπαδού" και βγάλτε μια "κάρτα απελευθέρωσης". Αυτό ζητάμε "Κύριοι", σηκωθείτε επιτέλους από τις δερμάτινες καρέκλες σας, και όπως οι οπαδοί παλεύουν για το σπίτι τους, το γήπεδο, παλέψτε κι εσείς για το σπίτι όλων μας..Για την Κύπρο μας..

Ρεβέκκα Καλλή
ΕΜΠ - ΗΜΜΥ
1ο έτος
Περισσότερα ...

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

3 χρόνια από την φονική έκρηξη στο Μαρί


Συμπληρώνονται σήμερα 3 χρόνια από εκείνο το μαύρο χάραμα της 11ης Ιουλίου του 2011. Εκείνης  της θλιβερής  μέρας  που το σαθρό σύστημα, υπό την Προεδρία Δημήτρη Χριστόφια σκόρπισε τον όλεθρο και την καταστροφή με την έκρηξη στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» και  έντυσε στα μαύρα 12 οικογένειες συμπατριωτών μας. 

 Ήτανε χαράματα, ώρα 5:30 το πρωί, όταν η φονική έκρηξη στο Μαρί, ταρακούνησε ολόκληρη την περιοχή. Μια έκρηξη που άφησε πίσω της πόνο, δυστυχία και αμέτρητα ερωτηματικά.  Μια έκρηξη  που σκόρπισε  τον θάνατο σε 13 συμπατριώτες μας βυθίζοντας την Κύπρο μας για ένα ακόμα Ιούλιο στο πένθος. Λες και το νησί μας είναι καταραμένο εδώ και χρόνια κάθε Ιούλη να ντύνεται στα μαύρα…

Πέρα από τις ανθρώπινες ζωές, η φονική έκρηξη διέλυσε τα πάντα στο διάβα της. Αμέτρητες ήταν οι υλικές ζημιές με μεγαλύτερη την καταστροφή του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού του Βασιλικού. Ανεπανόρθωτη επίσης  πληγή υπέστη και το κύρος του κράτους  το οποίο απόδειξε περίτρανα  πως υπολειτουργούσε. Κανένας όμως δεν τολμούσε να το διορθώσει.

Η απώλεια των 13 συνανθρώπων μας, συγκλονίζει μέχρι σήμερα τον κάθε ένα από εμάς. Για πρώτη φορά ο λαός βγήκε στους δρόμους και φώναζε να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Αντιθέτως όμως αντί να οδηγηθούν οι ένοχοι στο σκαμνί και να λογοδοτήσουν, το ίδιο καρκινωματώδες σύστημα φρόντισε με την απόφασή του να αποδείξει πως Κυπριακή Δημοκρατία και κράτος δικαιοσύνης δεν συνάδουν. Αθώωσε αρκετούς από τους ενόχους και συνέβαλε στο να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθερα οι κύριοι υπαίτιοι.

Μπορεί να έχουν περάσει τρία χρόνια όμως οι συγγενείς των δεκατριών ηρώων αναμένουν ακόμη την δικαίωση. Τι και αν το πόρισμα  της ερευνητικής επιτροπής και η απόφαση του Δικαστηρίου κατεδείκνυαν τους πραγματικούς ενόχους. Τι και εάν ο κόσμος κάθε Δευτέρα βρισκόταν έξω από το προεδρικό και απαιτούσε δικαιοσύνη, τίποτα  δεν συγκίνησε τους ένοχους, με πρώτο από όλους τον πρώην πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια ο οποίος αποποιείτο την κάθε ευθύνη  που αναλογιζόταν προς στο πρόσωπο του και παρέμεινε στην διακυβέρνηση της χώρας αντί να παραιτηθεί.

Ως Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ. θεωρούμε πως ακόμη και σήμερα οι ένοχοι πρέπει να οδηγηθούν πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Ακόμη και σήμερα εάν έχουν λίγη ευθιξία για το πώς οδηγηθήκαμε στην τραγωδία της 11ης Ιουλίου, θα πρέπει να λογοδοτήσουν μπροστά στις οικογένειες των 13 συνανθρώπων μας.  Απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία όλων των εμπλεκομένων σε αυτή την τραγωδία.

Πλοίαρχος Ιωαννίδης Ανδρέας
Αντιπλοίαρχος Λάμπρου  Λάμπρος
Αρχικελευστής Κλεάνθους Κλεάνθης
ΕΠΥ Κελευστής Ηρακλέους Μιχάλης
Ναύτης Χριστοφόρου Μιλτιάδης
Ναύτης Χριστοφόρου Χριστάκης
Ναύτης Χαραλάμπους Αντώνης
Αρχιλοχίας Πυρ. Παπαδόπουλος Ανδρέας
Πυροσβέστης Κρόκος Βασίλης
Πυροσβέστης Τταντής Σπύρος
Πυροσβέστης Θεοφίλου Παναγιώτης
Αρχιπυροσβέστης Γιακουμή Γιώργος
Πυροσβέστης Αδάμου Αδάμος

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Αιωνία τους η μνήμη!!!

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Ο Εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός


Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός γεννήθηκε το 1756 στον Στρόβολο. Σε μικρή ηλικία μπήκε δόκιμος στο μοναστήρι του Μαχαιρά, όπου έμαθε τα πρώτα γράμματα. Αργότερα μετακινήθηκε στο μετόχι του μοναστηριού στον Στρόβολο και έτσι είχε την ευκαιρία να φοιτά στην «Σχολή Ελληνικών Γραμμάτων Και Μουσικής», στην Λευκωσία. Το 1781 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1783 πήγε μαζί με άλλο ιερωμένο του Μοναστηριού στην Μολδοβλαχία για έρανο υπέρ της μονής Μαχαιρά. Στις παραδουνάβιες ηγεμονίες παρέμεινε συνολικά 19 χρόνια, χειροτονήθηκε ιερομόναχος και φοίτησε σε ελληνική σχολή του Ιασίου.
Περισσότερα ...

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Το Κυπριακό Ζήτημα


Αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω αυτό το άρθρο ήταν όταν άκουσα πως οι συνομιλίες με σκοπό την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος θα ξεκινήσουν και πάλι. Όπως βλέπουμε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης θα συνεχίσει ακόμη μία φορά να υποβαθμίσει τον ρόλο του και να κάθεται στο τραπέζι των συνομιλιών με τον δήθεν ομόλογό του Ντερβίς Έρογλου , τον ψευδοπροθυπουργό των κατεχομένων εδαφών μας , που οι τούρκοι τα ονόμασαν ως «ΤΔΒΚ»  που όμως δεν αναγνωρίζονται από κανέναν εκτός από την τουρκία.

Έτσι μία περιληπτική ιστορική αναδρομή πάνω σε αυτό το πολυσυζητημένο πρόβλημα επιβάλλεται ούτος ώστε να γίνει πιο σαφές το άρθρο.

Α) Το Κυπριακό ζήτημα στα αρχικά του στάδια ήταν ένα αποικιακό πρόβλημα και η πρώτη φορά που ήρθε στην επιφάνεια του, ήταν όταν οι Βρετανοί αποικιοκράτες κήρυξαν την Κύπρο στις 5 Νοεμβρίου του 1914 ως «αποικία του Στέμματος».  Έτσι οι Ελληνοκύπριοι έχοντας μεγάλο πόθο για την απελευθέρωση και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και μέσα από τις συνεχείς πιέσεις της Εκκλησίας της Κύπρου, όπου τον τότε καιρό ήταν ο εκπρόσωπος του Ελληνοκυπριακού λαού, φτάνουν στο αποκορύφωμα τους με τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955-59. Ο αγώνας ξεκινά με μόνο σκοπό να  επιτευχθεί η ελευθερία του νησιού από τους δυνάστες- αποικιοκράτες Βρετανούς και να  Ενωθεί η Κύπρος μας,  με την Μάνα Ελλάδα.

Β) Φεβρουάριος 1959 συγκεκριμένα 11 και 19 Φεβρουαρίου πραγματοποιούνται οι γνωστές σε όλους μας συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, όπου υπογράφεται από τους πρωθυπουργούς Ελλάδας και Τουρκίας Καραμανλή και Μεντερές αντίστοιχα και από τους Μακάριο Γ’ και Φαζίλ Κιουτσούκ ηγέτες της «Ελληνοκυπριακής κοινότητας και της Τουρκοκυπριακής» αντίστοιχα, η ανεξαρτησία της Κύπρου και η δημιουργία προσύμφωνου, που δεν έδινε την δυνατότητα στον Ελληνοκυπριακό  λαό να διαπραγματευτεί την πολυπόθητη Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά και βάζει ξανά στο προσκήνιο την τουρκία ως «εγγυήτρια» δύναμη. Οι συμφωνίες αυτές αθετούν τον όρκο και το αίμα των αγωνιστών που έδωσαν την ζωή τους για ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΩΣΗ.

Έτσι με το καλοστημένο σύνταγμα του 1960 που οι Βρετανοί εφάρμοσαν με επιτυχία το γνωστό «διαίρει και βασίλευε», έρχεται μετά την αλλαγή των 13 σημείων από τον Μακάριο ΦεβρουΓ το 1963, και τα γεγονότα στην Κοφίνου το 1967 να πυροδοτεδφοσ﷽﷽﷽﷽﷽Φεβρουήσουν τις σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
 Στην συνέχεια φτάνουμε στο αιματηρό καλοκαίρι του 1974, όταν στις 20 Ιουλίου ο Αττίλας πατά τα χώματα της Κύπρου και αρπάζει με την βία  τις περιουσίες αθώων ανθρώπων και τα εδάφη της τάξεως του 37%. Επίσης ο βάρβαρος αυτός λαός δολοφονεί 4000 ανθρώπους και αιχμαλωτίζει άλλους 1619 άτομα που μέχρι και σήμερα θεωρούνται αγνοούμενοι.

Μετά από αυτή την ιστορική αναδρομή, γύρω από το Κυπριακό ζήτημα ερχόμαστε στο παρών. Στα διάφορα επαναπροσεγγιστικά τραπεζώματα και καφεδάκια στις συνομιλίες που θα μας φέρουν την ντε και καλά  στην «βιώσιμη» λύση. Αλλά αυτό που δεν μας έχουν πει οι κυβερνώντες του τόπου, που έχουν αναλάβει αυτό το πολύ λεπτό και σημαντικό ζήτημα, για το μέλλον του κυπριακού Ελληνισμού, γιατί αφού αυτή η λύση θεωρείτε βιώσιμη, δεν μπορεί να βρεθεί εδώ και  30 τόσα χρόνια;;

Εγώ το μόνο που έχω να παρουσιάσω σε αυτούς τους ανθρώπους είναι δύο αναφορές, η μία είναι απ’ τον ΟΗΕ και η άλλη απ’ τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.
- Η αναφορά του ΟΗΕ λέει τα εξής: Το Κυπριακό πρόβλημα σήμερα είναι πρόβλημα διεθνούς δικαίου που προκαλούν η παράνομη στρατιωτική κατοχή του βόρειου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία (καταδικάστηκε με το Ψήφισμα 1974/360 του Συμβουλίου
Ασφαλείας
[8] του ΟΗΕ)

- Από την άλλη πλευρά ο Αχμέτ Νταβούτογλου λέει σε μία αναφορά του τα εξής: το κυπριακό ζήτημα είναι για την Τουρκία, ζωτικής σημασίας από γεωστρατηγική άποψη. Ενδεικτικά αναφέρει πως ακόμη και εάν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία οφείλει να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα.

Εγώ σαν ένας ανήσυχος νέος που ενδιαφέρετε για το μέλλον του τόπου του, θέλω να θέσω αυτό το ερώτημα στους κυβερνώντες. Πώς μπορείτε κύριοι μετά από τόσες ενδείξεις πως η «Τουρκοκυπριακή» πλευρά έχει ως απώτερο σκοπό να τουρκοποιήσει την Κύπρο μας, εσείς συνεχίζετε να δέχεστε να καθίσετε στο ίδιο τραπέζι μαζί τους;; Πώς γίνεται να αρνείστε πως το πρόβλημα είναι εισβολής, παράνομης κατοχής εδαφών και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των προσφύγων;;

Σταματήστε επιτέλους αυτή την κοροϊδία και προχωρήστε στα σωστά διαβήματα για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!!!

Κωνσταντίνος Σαββίδης

1ο Έτος Οικονομικό Νομικής
Περισσότερα ...

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Διήμερο Αντικατοχικών εκδηλώσεων στην Κύπρο 2014


Η μέρα αυτή πρέπει να θυμίζει σε όλους μας το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας. Μιας Τουρκίας που στις 20 Ιουλίου του 1974 εισέβαλε στην πατρίδα μας. Λεηλάτησε τα ιερά χώματα μας.

Έδειξε τι πραγματικά επιδίωκε για την Κύπρο. Σήμερα, 40 χρόνια μετά εμείς παραμένουμε στις επάλξεις του αγώνα. Επιμένουμε πεισματικά, κόντρα στις ενδοτικές φωνές να μην ξεχνάμε. Να διεκδικούμε αυτό που μας στέρησαν. Να απαιτούμε αυτό που μας έκλεψαν. Η αξιοπρέπια μας σαν λαός, σαν έθνος δεν χωρά στις ζυγαρίες τους. Δεν μετριέται αλλά προπάντων δεν ξεπουλιέται.
Περισσότερα ...

Αντικατοχική Πορεία Καταδίκης του Ψευδοκράτους 15/11/2019

Ένωση Κυπρίων Φοιτητών Αθήνας-Πειραιά ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.