ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Αρθρα

Δελτια Τυπου

Ανακοινωσεις

Εκδηλωσεις

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

«Λάθος να κτυπάει κάποιος την πόρτα του σπιτιού του»


“Λάθος να κτυπούν Ε/κ τις πόρτες των οικιών τους στα κατεχόμενα κρατώντας στα χέρια τους τους τίτλους ιδιοκτησίας των οικιών τους” ανέφερε ο ψευδοηγέτης της λεγόμενης ΤΔΒΚ. Και φυσικά είναι λάθος, αφού το σωστό είναι ο κάθε άνθρωπος να μένει στο σπίτι του. Στο σπίτι που έκτισε με ιδρώτα και κόπο.

Αφού παραδέχεστε, ότι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες με επισήμους τίτλους, είναι οι ‘Ελληνες κάτοικοι του νησιού γιατί συνεχίζετε να τους κρατάτε μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες; Εσείς που διατυμπανίζετε για ελληνοτουρκικές φιλίες και σχέδια λύσης που να κατοχυρώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιώματα ελεύθερης διακίνησης – εγκατάστασης κρατάτε χιλιάδες κόσμο μακριά από το σπίτι του για 41 χρόνια.

Αλλά τι να περιμένει κανείς όταν ο ηγέτης της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει τα κότσια να μιλήσει για εισβολή και παράνομη κατοχή του νησιού από τον αττίλα. Εξάλλου εδώ και χρόνια κάνει ό,τι μπορεί για να χωρίσει ρατσιστικά τον λαό σε Έλληνες και τούρκους και να νομιμοποιήσει τα όσα βίαια κατέκτησαν οι δεύτεροι σε βάρος των πρώτων το 1974.

Γραφείο Τύπου
ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

"Αττίλας 2": Η ολοκλήρωση του εγκλήματος του 1974


Παραμονές Δεκαπενταύγουστου 1974 και το μαρτυρικό καλοκαίρι για τον Κυπριακό Ελληνισμό, δεν λέει να τελειώσει. Μετά την πλήρη αποτυχία και την λήξη των τριμερών διαπραγματεύσεων, για την κατάσταση στην Κύπρο, στην Γενεύη, η Τουρκία, τα χαράματα της 14ης Αυγούστου, θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο «Αττίλας 2». Πριν ακόμα ξημερώσει, τουρκικά μαχητικά αερ
οσκάφη βομβαρδίζουν την Λευκωσία και την Αμμόχωστο. Ο τρόμος και ο πανικός ξανά σκορπάτε στον ήδη τρομαγμένο λαό.

Πριν από το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου, τουρκικά τεθωρακισμένα άρματα και ισχυρό πεζικό ξεκινούν την προέλαση τους από την Λευκωσία, ανατολικά προς την Αμμόχωστο και δυτικά προς την Λεύκα. Η αντίσταση που θα αντιμετωπίσουν ελάχιστη και περιορίζεται σε μεμονωμένες ηρωικές προσπάθειες αντίστασης, όπως του αείμνηστου Ταγματάρχη Τάσου Μάρκου με τους στρατιώτες του στην Μια Μηλιά. Η ανίκανη πολιτική μάστιγα που βασανίζει αιώνια τον τόπο μας, επιβεβαιώθηκε με το χειρότερο τρόπο το ξημέρωμα της 14ης Αυγούστου. Οι νέες κυβερνήσεις που ανέλαβαν σε Ελλάδα και Κύπρο μετά την πρώτη φάση της εισβολής (24 Ιουλίου), φάνηκαν και αυτές εγκληματικά ανεπαρκείς, αφού δεν προετοιμάστηκαν καθόλου για την αναμενόμενη δεύτερη επέλαση των τούρκων.

Στις 15 του Αυγούστου, τα στρατεύματα του «Αττίλα» μπαίνουν στην Αμμόχωστο, στις 16 του Αυγούστου ο «Αττίλας 2» ολοκληρώνεται με την κατάληψη της Μόρφου, ενώ η Λευκωσία παραμένει ελεύθερη μετά από τις επικές μάχες στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, στην περιοχή του αεροδρομίου. Οι Τούρκοι, έχοντας πετύχει τους στρατιωτικούς τους σκοπούς, δέχονται κατάπαυση του πυρός στις 6 το απόγευμα της 16ης του Αυγούστου 1974. Με την κατάπαυση του πυρός, ο Κυπριακός Ελληνισμός μετρά τις πληγές του. 37% του κυπριακού εδάφους, υπό τουρκική κατοχή. Περίπου 4,000 Έλληνες στρατιώτες και άμαχοι πολίτες νεκροί. 1619 αγνοούμενοι και 200,000 ξεριζώνονται και γίνονται πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα. Τεράστιες ήταν και οι ζημιές στην οικονομία, αφού οι τούρκοι κατακτούν το μεγαλύτερο μέρος του ορυκτού πλούτου και της καλλιεργήσιμης γης του νησιού.

Με το πέρας της δεύτερης φάσης της εισβολής, ολοκληρώνεται το προμελετημένο έγκλημα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Η ίδια η Τουρκία καταργεί τον μύθο περί «ειρηνικής επέμβασης για την προστασία των τουρκοκυπρίων» με την δεύτερη φάση, αφού ο πραγματικός της στόχος ήταν η κατάληψη των εδαφών μας. Εδώ και 41 τώρα χρόνια, η υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Τουρκία, αγνοεί τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που απαιτούν το σεβασμό της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από την άλλη, το 1983 ο Ντενκτάς ανακήρυξε το ψευδοκράτος («Τ.Δ.Β.Κ.») και από τότε συνεχίζεται ο εποικισμός των κατεχόμενων εδαφών, με προφανή στόχο την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου και την εδραίωση της διχοτόμησης.

Ακάθεκτοι οι τούρκοι, αφού τελείωσαν και με την δεύτερη φάση του σχεδίου τους, προχώρησαν στην τρίτη (δεύτερη ουσιαστικά) φάση του, για ομοσπονδοποίηση της Κύπρου και έλεγχο ολόκληρου του νησιού. Με αξιόπιστους σύμμαχους τους, τα πιόνια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην πολιτική ηγεσία του τόπου, έχουν επιτύχει την επιβολή της διχοτομικής, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ως βάση λύσης για το κυπριακό, μετατοπίζοντας το πρόβλημα από παράνομη εισβολή και κατοχή σε δικοινοτικό, αποενοχοποιώντας έτσι την Τουρκία από τα διαχρονικά της εγκλήματα κατά της Πατρίδα μας. Είναι αδιανόητο η πολιτική μας ηγεσία να αποδέχεται τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής και να συμμερίζεται την άποψη πως το Κυπριακό είναι πρόβλημα δύο κοινοτήτων συνομιλώντας με τον δήθεν κατοχικό ηγέτη και όχι απευθείας με την Άγκυρα.

Η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. προειδοποιεί για άλλη μια φορά ότι, τα ομοσπονδιακά σχέδια λύσης νομιμοποιούν την παράνομη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία, ενώ παραχωρεί νομική υπόσταση στο ψευδοκράτος. Ζητούμε την επανατοποθέτηση του Κυπριακού ως προβλήματος παράνομης εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και εποικισμού. Τονίζουμε την αναγκαιότητα για άμεση αποχώρηση από τις δικοινοτικές συνομιλίες και το τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον παράνομα εκλεκλεγμένο κατοχικό ηγέτη. Απαιτούμε την καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματά της στην Κύπρο και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης στην πατρίδα μας, την επιστροφή των Ελλήνων προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες , την αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων και την εκδίωξη όλων των Τούρκων εποίκων – εγκληματιών πολέμου.
Η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ θα συνεχίζει τον αγώνα διαφώτισης που διεξάγει εδώ και 47 χρόνια στην Αθήνα και στην Κύπρο με μόνο σκοπό την Απελευθέρωση της Κύπρου.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Σολωμέ - Αναστάση, το οδόφραγμα θα σπάσει!


Στις αρχές του 1996 η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών (KOM) ανακοίνωσε την απόφασή της να οργανώσει τον Αύγουστο μεγαλειώδη αντικατοχική πορεία από το Βερολίνο στην Κερύνεια. Σύνθημα της πορείας ήταν «Απελευθέρωση η μόνη λύση».

H πορεία ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου του 1996 από την πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο. Oι μοτοσικλετιστές ακολούθησαν μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Ευρώπης για να καταλήξουν στην Κύπρο στις 10 Aυγούστου. Στην πορεία συμμετείχαν και ξένοι μοτοσικλετιστές. Σε κάθε σταθμό που έκαναν πραγματοποιούσαν διασκέψεις Τύπου όπου οι εκπρόσωποί τους ανέλυαν τους στόχους της πορείας. Στις διασκέψεις Τύπου έκαναν αναφορά για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Τουρκία. Στη διαδρομή συνάντησαν αρκετά προβλήματα. Ωστόσο τίποτε δεν τους λύγιζε μπροστά στην απόφασή τους να πραγματοποιήσουν τη μεγάλη αυτή πορεία.

Στις 11 Αυγούστου επτά χιλιάδες μοτοσικλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Κερύνεια. Oι Τούρκοι απειλούσαν ότι θα άνοιγαν πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από την 1η Αυγούστου η πορεία απασχολούσε το Εθνικό Συμβούλιο και τα άλλα σώματα της κυβέρνησης.

Από την άλλη πλευρά, το κατοχικό καθεστώς ετοιμαζόταν να κτυπήσει και αν χρειαζόταν να προκαλέσει και νέα συμφορά. Το κατοχικό καθεστώς πήρε επιπρόσθετα μέτρα στη γραμμή αντιπαράταξης. Παράλληλα, είχαν δοθεί εντολές να πυροβολούνται όσοι επιχειρούσαν να περάσουν στα κατεχόμενα. Το ενδεχόμενο κατάληψης της νεκρής ζώνης από τους Τούρκους ανησυχούσε την κυπριακή κυβέρνηση που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να ματαιώσει την πορεία δείχνοντας ανήμπορη για άλλη μια φορά να χειριστεί σοβαρά θέματα. Τελικά, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, τα «επιπρόσθετα μέτρα» ήταν οι αγέλες των γκρίζων λύκων. Η κατάληψη της νεκρής ζώνης ήταν ανυπόστατες πληροφορίες, μάλλον φήμες, αφού στις 14 Αυγούστου, όταν οι Αττίλες άνοιξαν πυρ κατά του Σολωμού και των διαδηλωτών, και είχαν την ευκαιρία να καταλάβουν τη νεκρή ζώνη δεν προχώρησαν ούτε εκατοστό.

Oι μοτοσικλετιστές ήταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν την πορεία και να φθάσουν τελικά στην Κερύνεια. Όλοι ενωμένοι δήλωναν ότι σε καμιά περίπτωση δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την Αστυνομία, αλλά ούτε και με τα Ηνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους ήταν ειρηνική. Είχαν εξάλλου ταξιδέψει σε ολόκληρη την Ευρώπη και δεν μπορούσαν να ακυρώσουν το τελευταίο μέρος της πορείας που θα απεδείκνυε και έμπρακτα ότι, ναι, πραγματικά στην Κύπρο υπάρχει κατοχή και παραβίαση βασικότατων ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Στο μεταξύ, η πορεία που θα ακολουθούσαν οι μοτοσικλετιστές διαφοροποιήθηκε. Θα ξεκινούσαν από τη Δερύνεια και θα πορεύονταν κατά μήκος της γραμμής αντιπαράταξης, αποφεύγοντας τις Βρετανικές Βάσεις. Ακολούθως μια ομάδα μαζί με ξένους θα μετέβαινε στην Πύλα και όλοι οι μοτοσικλετιστές θα κατευθύνονταν προς την Aθηένου, όπου θα επέδιδαν ψήφισμα στα Ηνωμένα Έθνη. Τέλος, θα πορεύονταν στη Λευκωσία όπου θα επιχειρούσαν μετάβαση στην Κερύνεια από το Λήδρα Πάλας, μετάβαση στην Αμμόχωστο από τον κυκλικό κόμβο του «Mπάτα» και μετάβαση στη Mόρφου από τον κυκλικό κόμβο Kολοκασίδη.

H μέρα έφτασε και εκατοντάδες μοτοσικλετιστές άρχισαν από το πρωί να συρρέουν στο Λευκόθεο Αθλητικό Κέντρο στη Λευκωσία. Παρόντες ήταν και οι 200 Ευρωπαίοι μοτοσικλετιστές που είχαν έλθει στην Κύπρο. Ωστόσο, μετά από συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας των Μοτοσικλετιστών, η πορεία ματαιώθηκε. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Xατζηκώστας, σύμφωνα με ό,τι του είχε αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Κύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Τούρκων. Έτσι μια πολύ καλά οργανωμένη πορεία διαλύεται, χάρη της συναινετικής και οσφυοκαμπτικής πολιτικής και μετατρέπεται σε μια ανεξέλεγκτη πορεία που κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει πλέον.

H κατάσταση ξέφυγε από τα οργανωμένα πλαίσια. Oι μοτοσικλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία. Oι διαδηλωτές πέρασαν στη νεκρή ζώνη. Oι κατοχικές δυνάμεις άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις για να εξελιχθούν στη συνέχεια σε δραματικές. Mοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Aττίλες. Eκεί ήταν και οι κουβαλητοί του Nτενκτάς, γκρίζοι λύκοι. O πετροπόλεμος δεν άργησε να αρχίσει. Kαι τότε έγινε το μεγάλο έγκλημα.

O Tάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Tούρκοι ακόμη και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς. Μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Tον κτυπούσαν και τον κλοτσούσαν στο κεφάλι μέχρι που ο ήρωας Tάσος Iσαάκ άφησε την τελευταία του πνοή, λίγα μέτρα μακριά από την πολυαγαπημένη του Αμμόχωστο.

Καθοδηγητής της δολοφονικής δράσης εναντίον του Tάσου Ισαάκ ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Mεχμέτ Aρσλάν. Tο άψυχο κορμί του Tάσου μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Παραλιμνίου όπου τρεις μέρες αργότερα έγινε η κηδεία. O Tάσος Ισαάκ, 24 χρονών, από το Παραλίμνι, εγκαταλείψει σύζυγο, γονείς και αδελφές. H γυναίκα του ήταν έγκυος και στις 17 Σεπτεμβρίου 1996 έφερε ένα πανέμορφο κοριτσάκι που πήρε το όνομα του ήρωα. Tο μέλλον της μικρής Αναστασίας προδιαγραφόταν πριν καλά καλά γεννηθεί. Ποτέ της, όμως, δε θα γνώριζε τον ήρωα πατέρα της.

Tην ημέρα της κηδείας του Tάσου Ισαάκ, στις 14 Αυγούστου, ημέρα κατάληψης της Αμμοχώστου, ξεκινούσε για την αθανασία ένας άλλος ήρωας. Είχε ορκιστεί για εκδίκηση και τίποτε δεν τον σταματούσε. Όταν τελείωσε η κηδεία, ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της θυσίας του Tάσου Ισαάκ. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκαν και πάλι οι «Γκρίζοι Λύκοι» και άρχισαν τον πετροπόλεμο.

Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τα χέρια των Ειρηνευτών ανέβηκε στον ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Μόλις τον είδαν οι άλλοι διαδηλωτές ακούστηκε μια φωνή «Ρε μην πηγαίνεις κοντά. Έλα έξω ρε μαλάκα. Θα σου ρίξουνε». Ο Σολωμός όμως ήταν αποφασισμένος. Τώρα ή ποτέ και άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό με το τσιγάρο στα χείλη. Oι Τούρκοι άρχισαν να τον πυροβολούν, μέχρι που ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Αρκετά άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Τούρκων. Ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού και πράκτορας των Τουρκικών Μυστικών Δυνάμεων.
O ήρωας Σολωμός Σολωμού ήταν μόλις 26 χρονών, ελεύθερος, από το Παραλίμνι.

Δύο μήνες μετά από τις άγριες δολοφονίες η Αστυνομία εξέδωσε εντάλματα σύλληψης των δολοφόνων του Σολωμού Σολωμού και του Tάσου Ισαάκ, ενώ ζητήθηκε βοήθεια για τη σύλληψή τους από την Iντερπόλ. Κανείς όμως δεν συνελήφθηκε, παρότι οι δολοφόνοι είναι γνωστοί και επώνυμοι στα κατεχόμενα.

Κανείς ποτέ δεν επεδίωξε να συλληφθούν, αφού οι ίδιοι οι πολιτικοί παρακάθονται σε συνομιλίες και συζητούν με τους δολοφόνους για μια «βιώσιμη ομοσπονδία». Λένε ότι καμία άλλη λύση δεν είναι εφικτή και σώφρον. Ο Τάσος και ο Σολωμός επιβεβαιώνουν τη ρήση του Θουκυδίδη «το σώφρον, του ανάνδρου πρόσχημα» και δείχνουν άλλο δρόμο. Τον δύσκολο. Που περνά μέσα από το συρματόπλεγμα και πάνω από τους ιστούς με την ημισέληνο. Αυτό που αρμόζει στους αγωνιστές.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ.


Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Περισσότερα ...

Αντικατοχική Πορεία Καταδίκης του Ψευδοκράτους 15/11/2019

Ένωση Κυπρίων Φοιτητών Αθήνας-Πειραιά ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.