Γεωργάλλας Μιχαήλ - 31/12/1956

Σαν σήμερα το 1956, θυσιάζεται υπέρ της Ελευθερίας των Κυπρίων ο Ήρωας Γεωργάλλας Μιχαήλ.

Ο αγωνιστής καταγόταν από το χωριό Μαραθόβουνος, της επαρχίας Αμμοχώστου.

Θεοσεβούμενος, πατριώτης και ιδιαίτερα δραστήριος νέος, υπήρξε μέλος των χριστιανικών μαθητικών ομάδων, ενώ μυήθηκε στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα από το 1954.

Πρωτοστατούσε στις μαθητικές διαδηλώσεις, ενώ υπήρξε υπεύθυνος των μαθητών του Παγκυπρίου Γυμνασίου. Κατά την διάρκεια του αγώνα εντάχθηκε στο εκτελεστικό Λευκωσίας, όπου επέδειξε πλούσια δράση. Συνελήφθη από τους Άγγλους δυνάστες για τη συμβολή του στον Αγώνα και καταδικάστηκε σε οκτάμηνη φυλάκιση, ποινή την οποία άρχισε να εκτίει στα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1956, ο ήρωας Μ. Γεωργάλλας και ακόμη έξι συγκρατούμενοί του, πετυχαίνουν να αποδράσουν. Μετά την απόδραση, ο αγωνιστής αντάμωσε την ανταρτική ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου, για να συνεχίσει τον Ιερό Αγώνα στο βουνό. Ο Σταυραετός του Μαχαιρά τον επιφόρτισε με την οργάνωση αντικατασκοπίας στα χωριά Καννάβια, Όμοδος, Πλάτρες, Κλήρου, Κακοπετριά και Ευρύχου. Εκτός από τα οργανωτικά του καθήκοντα, συνέβαλε και στην κατασκευή εκρηκτικών, βοηθώντας τον Ήρωα Στυλιανό Λένα.

"Μην τον βλέπετε έτσι λεπτό και αδύνατο, είναι πολύ δυνατός στην ψυχή". Λόγια του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, Γρ. Αυξεντίου, για τον αγωνιστή.

Τα ξημερώματα της 31ης Δεκεμβρίου του 1956, στο χωριό Ζωοπηγή, έπειτα από συμπλοκή της αντάρτικης ομάδας Αυξεντίου με πράκτορες των αποικιοκρατών και τούρκους επικουρικούς, τραυματίζεται μοιραία. Λίγο πριν εκπνεύσει, απηύθυνε στον “Ζήδρο” τα στερνά του λόγια,

"Μάστρε μου, μάστρε μου, πεθαίνω. Ζήτω η Ελλάς”.

Στη μνήμη του ήρωα Μ. Γεωργαλλά, όπως και κάθε Αγωνιστή, αφιερώνουμε τη μοναδική ευχή μας για το νέο έτος, είθε το τέλος του 2020 να μας βρει Ελεύθερους, στην αγκαλιά της μάνας Ελλάδας.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Ανδρέας Επιφανίου - 27/12/1957

27 Δεκεμβρίου 1957

Την ημέρα εκείνη, άνανδροι κουμουνιστές δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Αγωνιστή της Ενώσεως, Ανδρέα Επιφανίου.

Ο Ανδρέας εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α με το ξεκίνημα του Αγώνα και συμμετείχε σε αυτήν από διάφορα πόστα. Μια από τις ευθύνες του ήταν η εκφώνηση συνθημάτων. Έτσι, την 27η Δεκεμβρίου 1957, καθώς αναφωνούσε από τον τηλεβόα συνθήματα της Ε.Ο.Κ.Α, κουμουνιστές του επιτέθηκαν και τον σκότωσαν με μαχαίρι. Πρόλαβε να πει το όνομα του δειλού δολοφόνου του πριν ξεψυχήσει, τον οποίο φυγάδευσαν εκτός χώρας οι Άγγλοι.

Τιμάμε τη μνήμη του Ήρωα και διαβεβαιώνουμε στον κάθε Έλληνα της Κύπρου ότι δεν θα αφήσουμε κανένα να βλάψει την Πατρίδα μας. Είτε αυτός είναι εχθρός εκ των έσω, είτε οτιδήποτε άλλο.

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Ζήσης Καραγώγος - 22/12/1986

Σαν σήμερα το 1986 σκοτώνεται ο Έλληνας στρατιώτης Ζήσης Καραγώγος από σφαίρα Τούρκων.

Ο 19χρονος Ζ. Καραγώγος ανέλαβε υπηρεσία σκοπού σε ένα από τα φυλάκια προκαλύψεως του τάγματος που τότε υπαγόταν στην 12η Μεραρχία Αλεξανδρούπολη, σήμερα 31η Μ/Κ Ταξιαρχία.

Ένας Τούρκος στρατιώτης ο οποίος είχε σκοπιά σε απέναντι φυλάκιο του ζήτησε τσιγάρο. Έτσι ο Καραγώγος ξεκίνησε προς το τούρκικο φυλάκιο. Μόλις φτάνει κοντά στον Τούρκο στρατιώτη δύο τουλάχιστον ριπές από την τουρκική πλευρά τον κτυπούν στο στήθος και ο Έλληνας στρατιώτης πέφτει νεκρός εντός ελληνικού εδάφους. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να σύρουν το άψυχο σώμα του στρατιώτη στη τούρκικη πλευρά για να δικαιολογήσουν την ενέργεια τους. Όμως τους βλέπει ένας άλλος Έλληνας σκοπός που είχε υπηρεσία και βλέποντας τους ανοίγει πυρ. Οι δύο πλευρές ενισχύουν τις δυνάμεις τους και ρίχνονται στο πεδίο της μάχης.

Σύντομα οι Τούρκοι έχουν απώλειες από τα πυρά των Ελλήνων στρατιωτών .

Οι ηγεσίες των υπουργείων Εξωτερικών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (Κάρολος Παπούλιας τότε ο Έλληνας ΥΠΕΞ) συμφωνούν για την κατάπαυση του πυρός.

Ο Ζήσης Καραγώγος δεν ήταν ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που πεθαίνει με τέτοιο τρόπο. Δεκάδες τα περιστατικα!

Την ίδια ώρα κάποιοι απάτριδες φωνάζουν πως " Οι Τούρκοι είναι αδερφοί μας". Τα συμπεράσματα δικά σας.

Δόξα και Τιμή στους Ακρίτες μας!

Δόξα και Τιμή στους φύλακες των συνόρων μας!

Δόξα και Τιμή σε όλους όσους έπεσαν μαχόμενοι υπέρ του έθνους!

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου - 18/12/1957

Στις 18 Δεκεμβρίου 1957 περνά στην Αθανασία ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου.

Με την έναρξη του Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α, ο Θεοδόσης εντάχθηκε σε αυτόν μαζί με τα αδέρφια του και τη μάνα του. Στο σπίτι τους φυλαγόταν ο πολυγράφος και συνεδρίαζαν οι αντάρτες.

Ο Θεοδόσης άφησε την τελευταία του πνοή ύστερα από σφαίρα που δέχθηκε από τους Άγγλους, όταν αυτοί βρήκαν στο σπίτι του τον πολυγράφο και ο Θεοδόσης προσπάθησε να δραπετεύσει. Προηγήθηκαν βασανιστήρια από τους Άγγλους στον ήρωα χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Ως Νεολαία που δεν ξεχνά, τιμάμε τη μνήμη του Ήρωα και δεν σταματάμε τον δικό μας Αγώνα έως ότου όλοι όσοι έπεσαν για την Ένωση της Κύπρου με τη Μάνα Ελλάδα να δικαιωθούν και να δουν το πολύπαθο νησί μας ελεύθερο.

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Χαράλαμπος Μούσκος: Ο πρώτος νεκρός σε πεδίο της μάχης - 15/12/1955

Ο Χαράλαμπος Μούσκος γεννήθηκε στο χωριό Παναγιά, της επαρχίας Πάφου, στις 19 Μαΐου 1932. Γονείς του ήταν ο Γεώργιος και η Αναστασία Μούσκου, είχε έξι αδερφές, την Κυριακού, την Μαρία, την Καλλισθένη, την Ορθοδοξία, την Κλεοπάτρα και την Φανή.

Ο Χαράλαμπος Μούσκος τελείωσε το δημοτικό σχολείο Παναγιάς και το Ελληνικό Γυμνάσιο Πάφου. Μετά από ειδική εκπαίδευση στην Ελλάδα, διορίστηκε διευθυντής του τυπογραφείου της Αρχιεπισκοπής, στο οποίο τυπώνονταν και τα πρώτα φυλλάδια και έντυπα του Αγώνα. Παράλληλα δρούσε ως στέλεχος των οργανώσεων ΠΕΟΝ και ΟΧΕΝ. Με την έναρξη της ένοπλης δράσης της ΕΟΚΑ, ο Μούσκος ήταν ένας από τους πέντε πρώτους ομαδάρχες των ομάδων δολιοφθορέων Λευκωσίας και ερχόταν σε άμεση επαφή με τον Αρχηγό Διγενή.

Η ομάδα του, με αρχηγό τον ίδιο, έλαβε ενεργό μέρος τη νύκτα της 1ης Απριλίου 1955 σε επίθεση στην Αρχιγραμματεία. Αργότερα προδόθηκε, αλλά διέφυγε τη σύλληψη και βγήκε αντάρτης στα βουνά. Ήταν ο πρώτος που κατέφυγε στο αντάρτικο στον Κύκκο, όπου έφθασαν και άλλοι στη συνέχεια, για να αποτελέσουν την πρώτη ανταρτική ομάδα με την επωνυμία "Ουρανός" και με αρχηγό το Μάρκο Δράκο.

Στις 15 Δεκεμβρίου 1955 ο Χαράλαμπος Μούσκος μαζί με τους συναγωνιστές του ήρωες Μάρκο Δράκο, Ανδρέα Ζάκο, Χαρίλαο Μιχαήλ και άλλους τέσσερις έστησαν ενέδρα εναντίον Άγγλων στην τοποθεσία Μερσινάκι κοντά στους αρχαίους Σόλους. Στη μάχη που ακολούθησε έπεσε ο Χαράλαμπος Μούσκος και φονεύθηκε ένας Άγγλος στρατιώτης. Είναι ο πρώτος αγωνιστής της ΕΟΚΑ που έπεσε σε μάχη. Δίπλα του συνελήφθησαν βαριά τραυματισμένοι οι Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ, ενώ ο Μάρκος Δράκος διέφυγε τραυματισμένος στο κεφάλι.

Η μάχη στο Μερσινάκι.

Στις 15 Δεκεμβρίου 1955 σημειώθηκε μια δραματική σύγκρουση της ομάδας του Μάρκου Δράκου με τον εχθρό. Στην τοποθεσία Μερσινάκι στο δρόμο Ξερού-Πόλης Χρυσοχούς, κοντά στους Αρχαίους Σόλους, ο Μάρκος Δρακός μαζί με τους Χαράλαμπο Μούσκο, Ανδρέα Ζάκο, Χαρίλαο Μιχαήλ, Νίκο Ιωάννου, Ανδρέα Πολυβίου και 3 άλλους αγωνιστές ετοίμαζαν ενέδρα εναντίον στρατιωτικής αυτοκινητοπομπής. Κατά το μεσημέρι ναρκοθέτησαν ένα γεφύρι και πήραν θέσεις στο διπλανό ύψωμα, περιμένοντας την ειδοποίηση από τον σηματοδότη. Ξαφνικά όμως, αντιλήφθηκαν ένα στρατιωτικό τζιπ να πλησιάζει και τότε άρχισαν να του βάλλουν. Το μικρό όχημα είχε διαφύγει της προσοχής του σηματοδότη με αποτέλεσμα να μην πυροδοτηθεί η νάρκη. Μετά τους πυροβολισμούς του Μάρκου Δράκου, Χαράλαμπου Μούσκου και Νίκου Ιωάννου και τις χειροβομβίδες του Ζάκου και ενός άλλου αγωνιστή, το όχημα έπεσε στο χανδάκι και ο στρατιωτικός του οδηγός σκοτώθηκε. Οι αγωνιστές βλέποντας το τζιπ ακινητοποιημένο νόμισαν ότι είχε σκοτωθεί και ο ο δεύτερος επιβάτης ο ταγματάρχης Brian Coombe. Έτσι προχώρησαν προς το αυτοκίνητο με πρόθεση να πάρουν τα όπλα των Άγγλων, αλλά ο Coombe, που άρχισε ήδη να ανηφορίζει, άρχισε να τους βάλλει. Ακολούθησε παρατεταμένη ανταλλαγή πυρών. Ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά τους ο Εγγλέζος ταγματάρχης και τους καλεί να ρίψουν τα όπλα. Αυτοί αρνούνται να καταισχύνουν τα όπλα τα ιερά με την παράδοση και ο Εγγλέζος τους πυροβολεί. Οι σφαίρες του σκότωσαν τον 27χρονο Χαράλαμπο Μούσκο ξάδερφο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ και τραυμάτισαν τους Μάρκο Δράκο, Ανδρέα Ζάκο και Χαρίλαο Μιχαήλ.

Ο Μάρκος Δράκος με τραύμα στο κεφάλι παρακινεί τον Ζάκο να δοκιμάσουν να διαφύγουν, αλλά εκείνος του απαντά ότι ήταν τραυματισμένος και δεν μπορούσε να κινηθεί. Στη συνέχεια ο Μάρκος Δράκος επιχειρεί μόνος και κατορθώνει να διαφύγει, ενώ ο Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. αφού στην περιοχή έφθασαν σημαντικές στρατιωτικές και αστυνομικές ενισχύσεις, οι οποίες βοήθησαν τον ταγματάρχη Coombe. Ο Χαρίλαος Μιχαήλ συνελήφθη, αν και δεν ήταν τραυματισμένος, γιατί δε θέλησε να φύγει και να αφήσει τον φίλο του τον Ανδρέα Ζάκο. Οι δύο φίλοι τελικά μετά από δίκη παρωδία απαγχονίστηκαν στις 9 Αυγούστου 1956...

 Η κηδεία του Ήρωα και η ασέβεια των κατακτητών...

Μόλις ο Διγενής πληροφορήθηκε από την αλληλογραφία τον ηρωικό θάνατο του Χαράλαμπου Μούσκου, τον τραυματισμό του Μάρκου Δράκου και τη σύλληψη των Ζάκου και Μιχαήλ, λυπήθηκε πολύ, αλλά ένοιωσε περήφανος γι΄ αυτούς. Αισθάνθηκε όμως, βαθιά ικανοποίηση όταν διάβασε από το κρησφύγετο του τα αισθήματα αμέριστης συμπαράστασης του Κυπριακού λαού προς τον αγώνα της ηρωικής ΕΟΚΑ. Το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου ήταν η μέρα της κηδείας του Χαράλαμπου Μούσκου. Το φέρετρο του ηρωικού παλικαριού τυλιγμένο με τη Γαλανόλευκη και καλυμμένο με λουλούδια και στεφάνια, μεταφέρθηκε από το Νοσοκομείο της Παντάγιας στη Λευκωσία, συνοδευόμενο από νεκρική πομπή 5 χιλιομέτρων! Πλήθη λαού και στις δυο μεριές του δρόμου απ΄ όπου κι αν περνούσε το φέρετρο με τη σορό του Χαράλαμπου, γονάτιζαν και κάνοντας τον σταυρό τους ορκίζονταν Ένωση Ή Θάνατο. Με πείσμα αρνήθηκαν να υπακούσουν την απαγόρευση των Άγγλων να μην ακολουθήσουν το φέρετρο του ήρωα από την Εκκλησία της Φανερωμένης, όπου έγινε η νεκρώσιμη ακολουθία, προς το νέο κοιμητήριο Λευκωσίας, με αποτέλεσμα να προκληθούν αιματηρές συγκρούσεις στη Λευκωσία.

Παρά τις καταρρακτώδεις βροχές και τις αυστηρές προειδοποιήσεις της Αστυνομίας ο λαός τίμησε τον ήρωά του. Οι Βρετανοί δεν σεβάστηκαν ούτε τον νεκρό ούτε τα θρησκευτικά σύμβολα. Χρησιμοποίησαν βία, έριξαν δακρυγόνα και επιτέθηκαν με ρόπαλα κατά της νεκρικής πομπής. Συγκεκριμένα, μετά από την ακολουθία στην εκκλησία Φανερωμένης, και ενώ ο νεκρός, υπό δυνατή βροχή και στα χέρια συγγενών, φίλων και συναγωνιστών του μεταφερόταν στο κοιμητήριο, Άγγλοι στρατιώτες ανέκοψαν την πομπή στην Πλατεία Μεταξά (Ελευθερίας σήμερα) και προσπάθησαν να τη διαλύσουν. Για το σκοπό αυτό έριξαν δεκάδες δακρυγόνα, ο κόσμος σκορπίστηκε, οι μεταφέροντες το νεκρό κινδύνεψαν και, τελικά, πήραν τη σορό του από το φέρετρο και τρέχοντας τον απομάκρυναν και τον μετέφεραν στο κοιμητήριο, όπου και τον έθαψαν, σκεπάζοντάς τον με την Ελληνική σημαία. Οι "δυνάμεις ασφαλείας" βλέποντας την αποφασιστικότητα του λαού να θάψει με τιμές τον ήρωά του, λύσσαξαν. Και αφού δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο για να αποτρέψουν την παλλαϊκή συγκέντρωση, ξέσπασαν στον τάφο του ήρωα.

Η γαλανόλευκη, που ενσάρκωνε την Ελλάδα, την οποία είχε πάντα στην καρδιά του και για την οποία αγωνιζόταν, αποτέλεσε το σάβανό του. Η Κύπρος μας σήμερα εξακολουθεί να δοκιμάζεται. Και σήμερα όπως και τότε, όπως και πάντα, η μαχητικότητα της νεολαίας είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας. Ο Χαράλαμπος έπεσε ηρωικά αφήνοντας σ’ εμάς και στις επερχόμενες γενιές το δίδαγμα ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες. Όταν, μάλιστα, είναι Έλληνες, όπως ο Μούσκος, αφήνουν διαχρονική τη διδαχή ότι πρέπει να γίνουμε «πολλώ κάρρονες τούτων».

Γραφείο Τύπου 

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Η "Μάχη του Λανιτείου" - 14/12/1955

Η 14η Δεκεμβρίου 1955 θεωρείται μια από τις σημαντικότερες ημέρες στην ιστορία της Λεμεσού και κατ'επέκταση ολόκληρου του νησιού.

Η "Μάχη του Λανιτείου" έχει γραφτεί με χρυσές σελίδες στην ιστορία των μαθητικών αγώνων ενάντια στους Αποικιοκράτες. Με τη συμμετοχή των μαθητών του Λανιτείου μέσα από μια ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας, η οποία κατέληξε αιματηρή, εξ αιτίας της αυθαιρεσίας και της βιαιότητας των Βρετανών Κομάντος που πήραν μέρος στην εκδήλωση διαμαρτυρίας των μαθητών, απέδειξαν ότι η Ελληνόψυχη μαθητιώσα νεολαία βρισκόταν στην πρώτη τη γραμμή για την Πατρίδα μας.

Μετά από το γεγονός αυτό, οι Βρετανοί έκλεισαν το σχολείο, το διέγραψαν από τα Μητρώα των σχολείων, το μετέτρεψαν σε στρατόπεδο και οι τελειόφοιτοι μαθητές αναγκάστηκαν να πάρουν το Απολυτήριό τους από το Αθηναϊδειο!

Η Μάχη του Λανιτείου και οι εθνικοί αγώνες των Ελληνόψυχων μαθητών αφυπνίζουν κάθε νέο ώστε να μάχεται αδιάκοπα για τα εθνικά δίκαια. Πιστοί συνεχιστές στο παράδειγμά τους, θα συνεχίσουμε κι εμείς με το ίδιο θάρρος και την ίδια μαχητικότητα ενάντια σε κάθε εχθρό της Κύπρου μας.

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Η σφαγή των Καλαβρύτων - 13.12.1943

Η 13η Δεκεμβρίου 1943 αποτέλεσε την επιτομή της βαρβαρότητας της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.

Τα ναζιστικά στρατεύματα, στο πλαίσιο της "Επιχείρησης Καλάβρυτα", διέταξαν όλους τους κατοίκους των Καλαβρύτων να συγκεντρωθούν στο δημοτικό σχολείο της πόλης. Οι γυναίκες και τα παιδιά περιορίστηκαν στο σχολείο, ενώ οι άνδρες και τα αγόρια άνω των 14 ετών οδηγήθηκαν στην κοντινή Ράχη του Καππή. Εκεί έμελλε να διαπραχθεί ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανοί με τα πολυβόλα τους δημιουργούν ένα μεγάλο σωρό από πτώματα και τελειώνουν με χαριστικές βολές, με τον αριθμό των νεκρών να ξεπερνά το 700. Τα Καλάβρυτα ορφανεύουν και καταστρέφονται ολοσχερώς.

"... η γη της πατρίδας μας είναι παραγεμισμένη με κόκαλα παλικαριών..."

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ

Περισσότερα ...

Φώτης Παπαφώτης

Απεβίωσε χθες ο Αγωνιστής της ΕΟΚΑ και φλογερός Πατριώτης Φώτης Παπαφώτης.

Ο Φ. Παπαφώτης, εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Αθήνα για να εκπαιδευτεί στον ανταρτοπόλεμο και να επιστρέψει στην Μεγαλόνησο για να συμμετάσχει με τα υπόλοιπα παλικάρια του Διγενή στον Αγώνα για Απελευθέρωση από τον Αγγλικό ζυγό και Ένωση μετά της μητρός Ελλάδος. Κατά την διάρκεια του Αγώνα, τραυματίστηκε σοβαρά από έκρηξη βόμβας, γεγονός το οποίο δεν τον πτόησε από το να ριχτεί ολόψυχα στην μάχη κατά του Άγγλου Δυνάστη. Στα αρχικά στάδια του Αγώνα διετέλεσε υποτομεάρχης Πενταδακτύλου υπό τον Γρ. Αυξεντίου, ενώ μετέπειτα διετέλεσε τομεάρχης Καρπασίας.

Ως κίνημα μεταβιβάζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήρια μας προς την οικογένεια ενός ανθρώπου που ουδέποτε πρόδωσε τα ιδανικά της Ελευθερίας και του Ελληνικού Έθνους. Ενός ανθρώπου που πολέμησε ακούραστα για την ευόδωση των Εθνικών μας πόθων. Χρέος μας προς τον Αγωνιστή Παπαφώτη, όπως και σε κάθε άλλο αγνό Αγωνιστή, να ακολουθήσουμε τον δρόμο που χάραξαν προς την Ελευθερία της Κύπρου και την πολυπόθητη Εθνική μας ολοκλήρωση.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

11/12/1955: Θρυλική «Μάχη των Σπηλιών»

Σαν σήμερα 11/12/1955, ο Αυξεντίου σώζει τον Αρχηγό Γρίβα και τον Αγώνα, με την θρυλική «Μάχη των Σπηλιών».

Αγγλικός στρατός οδηγημένος από το χέρι της προδοσίας, πάτησε τα Σπήλια. Ανηφόρισε στα λημέρια όπου βρισκόταν το κρησφύγετο του Αρχηγού. Πυκνή ομίχλη κάλυπτε την περιοχή και υπήρχαν στιγμές που η ορατότητα μηδενιζόταν. Εκείνη την ημέρα, έσωσε τον Αρχηγό και τον αγώνα Ο Θεός.

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου ανάλαβε την κάλυψη των κινήσεων του Αρχηγού και των ανταρτών, που άρχισαν να μετακινούνται. Το μυαλό, και η τόλμη του Σταυραετού παρέσυραν τους Άγγλους σε μάχη αναμεταξύ τους. Ο Αυξεντίου πρόσεξε πως δυο ομάδες στρατιωτών κινούνταν στις απέναντι παρυφές τις χαράδρας. Με το αυτόματο του πυροβόλησε και προς τις δυο αντίθετες πλευρές, και ο ίδιος σαν βαρελάκι κατρακύλησε στο βάθος ενώ οι Άγγλοι άρχισαν να αλληλοπυροβολούνται σε μια άγρια μάχη αλληλοεξόντωσης.

Ο Αρχηγός, με το δάκτυλο στη σκανδάλη και έτοιμος να δώσει μάχη αν χρειαστεί, διολίσθησε με τους αντάρτες από τον κλοιό των Άγγλων και των ανιχνευτικών σκυλιών, άρχισε μια δραματική ορειβασία με αλλεπάλληλες επαφές με τον εχθρό σε απόσταση μερικών μόνο μέτρων, και με μύριες δυσκολίες και κινδύνους, προωθήθηκε στην Κακοπερτριά με πυξίδα τον Πολικό αστέρα, ενώ ο Αυξεντίου κατόρθωσε να διαφύγει στην Αγία Ειρήνη και στα Καννάβια, όπου διανυκτέρευσε στις εκκλησιές των χωρίων, και να φτάσει τελικά στα Λαγουδερά.

Γνωρίζοντας καλά ότι το ηθικό των στρατιωτών του εχθρού κατέπιπτε ραγδαία, ο Γρίβας εξέδωσε προκήρυξη, με αποδέκτες τους βρετανούς:

Άγγλοι στρατιώται,

«Η νίκη την οποίαν διατυμπανίζει ο στρατάρχης σας στα Σπήλια εναντίον των πατριωτών της ΕΟΚΑ, σας εστοίχισε περί τους 100 νεκρούς και τραυματίας, ενώ εις ημάς κανέναν. Επέσατε εις παγίδαν που εστήθη. Θα πάρετε και άλλα μαθήματα, εσείς και ο στρατάρχης σας, εάν εξακολουθήσετε να κτυπάτε τους Κυπρίους αγωνιστάς της ελευθερίας. Οι αρχηγοί σας, σας αποκρύπτουν τας πραγματικάς απωλείας σας. Συντόμως θα σας τας κοινοποιήσωμεν ημείς».

πηγή Ιστορικές μνήμες ΕΟΚΑ

Περισσότερα ...

Χριστουγεννιάτικη Συνεστίαση ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ

Το ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ. σας προσκαλεί στη Χριστουγεννιάτικη συνεστίασή του, όπου δίνεται η ευκαιρία σε νέους Δρασίτες να ανταλλάξουν απόψεις με παλαιότερους, αλλά και να διασκεδάσουν με άφθονο φαγητό, ποτό και ζωντανή μουσική.

Παρασκευή 27/12/2019, η ώρα 20:00
Στην Ταβέρνα "Μαγειρίο Ταβερνάκι"
στην Λεωφ. Ελευθερίας 121, Λεμεσός.

Πληροφορίες - κρατήσεις μέχρι 24/12
Νικόλας 0035799972969 / 6949845784

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...