Ακόμη ζεις στον δικό σου κόσμο!

 

Όσο και να προσπαθούμε να τον ξεχάσουμε, οι πληγές που άφησε στο πέρασμα του είναι απούλωτες. Μάλιστα, φροντίζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να επανέρχεται με άτοπες δηλώσεις προσπαθώντας να πείσει πως η διακυβέρνηση του ήταν υπόδειγμα! Στην πραγματικότητα, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να μας προκαλέσει περισσότερη αηδία, αλλά και συνάμα, απορία αν πράγματι κι ο ίδιος πιστεύει τα όσα λέει, ή αν απλώς προσπαθεί να περισώσει την υστεροφημία του!

Σε συνέντευξη του στον τύπο, μίλησε για τις συνομιλίες Αναστασιάδη με τους ψευδοηγέτες, σημειώνοντας πως χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την λύση του κυπριακού. Επεσήμανε, ακόμη, πώς η παράνομη εκλογή Ακιντζί, στην «ηγεσία» του κατοχικού καθεστώτος είναι θετική και ευτυχής συγκυρία και αυτό επειδή ο εν λόγω ψευδοηγέτης διαθέτει κυπριακή συνείδηση!

Όσο για τα θέματα οικονομίας, ως ο πλέον ειδικός δεν θα μπορούσε να μην τοποθετηθεί και να αναφέρει συνάμα πως η εξέλιξη των γεγονότων τον δικαίωσε καθώς «την οικονομία την κατέστρεψαν οι τραπεζίτες, ο  Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ, ο Νικόλας και ο Ορφανίδης». Τα δρώμενα προσθέτει, όχι απλώς τον δικαίωσαν αλλά όπως λέει, ο κόσμος ήδη τον πεθυμά και τον ψάχνει γιατί αυτός τα έλεγε αλλά δεν τον άκουγαν!

Να πούμε για ακόμη μία φορά ότι είναι γελοίος ίσως καταντήσουμε και εμείς κουραστικοί γιατί μας ανάγκασε να το πούμε αμέτρητες φορές! Καταρχήν, κύριε, αν βέβαια μπορεί κάποιος να σε αποκαλέσει έτσι, κυπριακή συνείδηση δεν υπάρχει! Κυπριακή συνείδηση προσπάθησε να δημιουργήσει η προπαγάνδα των Άγγλων αποικιοκρατών για να μολύνει την εθνική μας συνείδηση και να μπορεί να περάσει τα καταστροφικά σχέδια που καταστρώνει με την έταιρό της, Τουρκία. Όπως φαίνεται, εν μέρη το κατόρθωσε γιατί βρήκε συνεχιστές της προπαγάνδας της, το κόμμα σας, που αποτελεί κατασκεύασμα της!

Συνεχίζοντας, σας ερωτούμε, αν έχετε ίχνος ανθρωπιάς επάνω σας! Δεν ντρέπεστε καθόλου μετά από τόσο καταστροφική διακυβέρνηση να λέτε πως την οικονομία δεν την καταστρέψατε εσείς και να τονίζετε κιόλας πως δικαιώνεστε; Δεν ντρέπεστε, έχοντας σκοτώσει 13 λεβέντες να διατυμπανίζετε πως ο κόσμος σας πεθυμά; Κοιτάξτε στα μάτια τους συγγενείς των ανθρώπων που έπεσαν στο Μαρί εξαιτίας της δικής σας αμέλειας και αφέλειας και ρωτήστε τους αν σας πεθύμησαν. Αφού είστε τόσο σίγουρος για την αγάπη του κόσμου, αν τολμάτε πράξτε το!

Και μόνο που ασχολούμαστε μαζί σας, ο χρόνος πάει χαμένος... Ήδη η θητεία σας στην ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, μας πήρε πολλά χρόνια πίσω!

Υ.Γ. Καθόλου τυχαίο ότι η κάθε συνέντευξη του ανίκανου έρχεται μετά από κάθε λάθος της κυβέρνησης Αναν-στασιάδη και ο σκοπός τους γνωστός, η συσπείρωση των μπλε αμνοεριφίων.

Γραφείο Τύπου,

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Μόνο την Γαλανόλευκη γνώριζε – Γι’ αυτή θυσιάστηκε!

Μιχαλάκης Καραολής: Αγωνιστής, ήρωας του νησιού μας που πολέμησε και θυσιάστηκε για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και την πολυπόθητη ΕΝΩΣΗ με την Μάνα Ελλάδα. Εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α πολύ πριν από την 1^η Απριλίου 1955. Καταδικάστηκε για την εκτέλεση ενός αστυνομικού πράκτορα των Άγγλων, τον Αύγουστο του ’55 και απαγχονίσθηκε από τους αποικιοκράτες στις 10 Μαΐου 1956.

Ο Μιχαλάκης Καραολής κατά την διάρκεια της κράτησης του ανέφερε σε ένα γράμμα προς τους φίλους του τα παρακάτω:

Τα ελληνόπουλα δεν ξέρουν

μόνο πως πρέπει να ζουν

Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν

Kαι πως την πατρίδα να τιμούν.

Στην Αγγλική Σχολή όμως, δεν δίστασαν να αφαιρέσουν από την προτομή του ήρωά μας την δοξασμένη ελληνική σημαία. Οι αρμόδιοι φορείς – από το Υπουργείο Παιδείας μέχρι το διαχειριστικό συμβούλιο του σχολείου και τους συνδέσμους γονέων και εκπαιδευτικών – δηλώνουν παντελή άγνοια επί του θέματος. Η δε πρόεδρος του διαχειριστικού συμβουλίου αναφέρει στον Τύπο πως η γαλανόλευκη λείπει από το μνημείο πέραν των δύο χρόνων μέχρι σήμερα. Μάλιστα λέει πως κανείς δεν προσέχει την απουσία της σημαίας γιατί η έκταση του σχολείου είναι μεγάλη(!). Η πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου δεν διστάζει κιόλας να πει, πως το σχολείο έχει κλείσει για φέτος και για να γίνει οποιαδήποτε ενέργεια πρέπει να συζητηθεί το θέμα στο διοικητικό συμβούλιο και να αποφασίσει(!). Επίσης, ο συντηρητής σε σχετική ερώτησή του, από την πρόεδρο του διαχειριστικού συμβουλίου που δέχθηκε παράπονο για το εν λόγω ζήτημα από κάποιο άνδρα στην τελετή αποφοίτησης, απαντάει απλώς ότι η σημαία κατέβηκε εδώ και καιρό(!).

Σε κάποιους τελικά δεν προξενίζει καμία περιέργεια η απουσία της Ελληνικής Σημαίας από το μνημείο κάποιου Ηρωομάρτυρα της Ε.Ο.Κ.Α και σ’ άλλους τους αρκεί το γεγονός ότι πέρασε αρκετός καιρός από τότε που κατέβηκε! Δηλαδή η κίνηση να υποσταλεί η σημαία του Έθνους είτε ήταν σωστή κίνηση είτε απλώς αποποιούνται των ευθυνών τους λόγω του ότι πέρασε καιρός από τότε! Γελοίο επίσης και μόνο στο άκουσμα πως χρειάζεται απόφαση συμβουλίων για να γίνει έπαρση εκ νέου της σημαίας στον ιστό μπροστά από τον ήρωα!

Κανένα συμβούλιο “κύριοι” δεν χρειάζεται για να επανατοποθετηθεί η γαλανόλευκη σε χώμα ελληνικό! Καμία απόφαση επιτροπών δεν είναι απαραίτητη για να πάρει το μνημείο ενός ανθρώπου που πέθανε για την Ένωση, την όψη που του αξίζει! Ο ήρωας Καραολής δεν πρόλαβε καν να γνωρίσει την κυπριακή σημαία, ούτε βέβαια την ευρωπαϊκή! Δεν οραματίστηκε ΠΟΤΕ του κυπριακή σημαία ούτε Κύπρο ανεξάρτητη! Μόνο την δοξασμένη γαλανόλευκη γνώριζε! Γι΄ αυτήν θυσιάστηκε! Και οι θυσίες των παλικαριών της Ε.Ο.Κ.Α είναι ένας λόγος παραπάνω (αν όχι δεκάδες) για να κυματίζει στο νησί μας η ελληνική σημαία απ’ άκρη σ’ άκρη! Την λευτεριά μας την οφείλουμε σ’αυτούς. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε γι αυτούς, να αναγνωρίζουμε το μέγεθος της προσφοράς τους, να τους τιμούμε και να βλέπουν από ψηλά την σημαία που γι αυτήν πέθαναν, να κυματίζει σε κάθε μέρος του νησιού μας και όχι μόνο μπροστά από τα μνημεία τους!

Αλλά τι περιμένει κανείς σε ένα τόπο που “διοικείται” από πολιτικούς διεφθαρμένους, ανιστόρητους και ξεπουλημένους στο έπακρο! Τι περιμένει κάποιος από “τάχα ηγέτες”, τουρκοπροσκυνημένους που επιθυμούν αποκοπή από τον ομφάλιο λώρο της Μάνας Ελλάδας και που της καταλογίζουν τα βάρβαρα εγκλήματα πολέμου της τουρκίας! Σε ένα νησί που για δύο διαδοχικές κυβερνήσεις, “πολίτευση” και “αντιπολίτευση” ταυτίζονται απόλυτα και οδηγούν την μεγαλόνησο σε πλήρη διάλυση, και αντί για την Ένωση που επιθυμούσαν οι Ήρωες, μας αυτοί μας μονοπωλούν σχέδια ένωσης με τους τούρκους κατακτητές!

Ως Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ απαιτούμε τα αυτονόητα! Άμεση έπαρση της ελληνικής σημαίας στο μνημείο του Μιχαλάκη Καραολή και κάθε Αγωνιστή μας! Τουλάχιστον ας σεβαστούμε τη θυσία του και τους λόγους που τον οδήγησαν περήφανο στην αγχόνη. 

Γραφείο Τύπου,

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

20 Ιουνίου: Παγκόσμια μέρα Προσφύγων

Από το 2001 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, όρισε την 20 Ιουνίου ως την Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων, με αφορμή τα 50 χρόνια από την υπογραφή της «Συνθήκης για το καθεστώς των προσφύγων». Μια μέρα που δεν θα μπορούσε να μην αφορά και τους συμπατριώτες μας ξεριζωμένους από τα σπίτια τους τον μαύρο Ιούλιο του 1974

Η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. εκφράζει την συμπαράσταση της σε όλες τις οικογένειες των Ελλήνων Προσφύγων της Κύπρου, που μετά το 1974, εκδιώχθηκαν με την βία από τις πατρογονικές τους εστίες και σήμερα, 41 χρόνια μετά περιμένουν ακόμα να επιστρέψουν πίσω. Άλλοι έφυγαν με την λησμονιά της επιστροφής, άλλοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στην προσφυγιά.

Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, πρόσφυγες είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στις χώρες τους, εξαιτίας βάσιμου φόβου δίωξης, με βάση τη φυλή, το θρήσκευμα, τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την εθνικότητά τους ή τη συμμετοχή τους σε μία ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Στην Κύπρο μας περισσότεροι από 300 χιλιάδες άτομα σήμερα είναι πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα.

Σαράντα ένα χρόνια μετά περιμένουν ακόμη την δικαίωση και την επιστροφή στις περιουσίες τους. Η πολιτική μας ηγεσία με δικτατορικό τρόπο, στερεί το δικαίωμα της επιστροφής στο μεγαλύτερο αριθμό τον προσφύγων, αφού εμμένει στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος βάση τις ρατσιστικής, απάνθρωπης λύσης της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Η πρόνοιες της λύσης αυτής, δεν προνοούν την επιστροφή όλων των εκτοπισμένων στα σπίτια τους.

Ως Ε.Κ.Φ ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. , εναντιωνόμαστε για άλλη μια φορά στη διχοτομική λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και καλούμε την πολιτική μας ηγεσία όπως πράξει το ίδιο. Απαιτούμε, όπως επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες στις πατρογονικές τους εστίες και όπως αποχωρήσουν όλοι οι σημερινοί παράνομοι σφετεριστές των περιουσιών μας στα κατεχόμενα, έποικοι, μαζί με τα τουρκικά στρατεύματα.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Πέτρος Ηλιάδης

Ο Πέτρος Ηλιάδης γεννήθηκε το 1932 στον Αγρό, χωριό της επαρχίας Λεμεσού. Γονείς του ο Ηλίας Λουκά και η Παναγιώτα Ηλία, ενώ είχε ακόμη πέντε αδέρφια. Τον Ανδρέα, τη Φοινικού, την Κλεοπάτρα, την Ελλάδα και την Ελευθερία. Και τα έξι παιδιά της οικογένειας μεγαλωμένα με υψηλό ήθος και αρετές.

Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού και αργότερα στην Απεήτειο Ανωτέρα Σχολή. Όταν αποφοίτησε, μετέβηκε στην Λευκωσία για να εργαστεί ως παντοπώλης. Λόγω, της βαθιάς του  χριστιανική πίστη εντάχθηκε στην ΟΧΕΝ.

Στην συνέχεια έγινε μέλος της ΕΟΚΑ και συγκεκριμένα είχε ενταχθεί στην ίδια ομάδα με τον Ιάκωβο Πατάτσο και Παναγιώτη Γεωργιάδη. Αρχική του δουλεία στον Αγώνα ήταν η διαφώτιση του κόσμου για το έργο και τις επιδιώξεις της ΕΟΚΑ, συμβάλλοντας στην στρατολόγηση νέων στον αγώνα. Πριν οδηγηθεί στο πεδίο της μάχης ανέλαβε την απόκρυψη και την μυστική μεταφορά οπλισμού και αλληλογραφίας. Αργότερα, λόγω άμεσης ανάγκης παθιασμένων μαχητών, κάτι που ξεχώρισε από νεαρή ηλικία στον Πέτρο, εντάχθηκε στις ομάδες κρούσεως της Λευκωσίας.

Στις 14 Ιουνίου του 1956, συμμετείχε σε βομβιστική επίθεση κατά των Άγγλων στο Ταχυδρομείο της Λευκωσίας. Ο Πέτρος κατάφερε να προσεγγίσει το Ταχυδρομείο διαμέσου μια παραπλήσιας στενής παρόδου, με σκοπό να ρίξει βόμβα προς το κτίριο. Όταν ήδη πλησίασε αρκετά, δυστυχώς, έγινε αντιληπτός από άγγλο φρουρό που βρισκόταν στη στέγη του Ταχυδρομείου, ο οποίος πυροβόλησε τον Πέτρο και τον τραυμάτισε. Ο ήρωας αφού τραυματίστηκε σοβαρά κατάφερε να φτάσει μέχρι την οδό Θράκης.

Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Γενικό Νοσοκομείο, όπου υποβλήθηκε σε πολύωρη επέμβαση. Όμως οι σφαίρες είχαν διαπεράσει από ζωτικά όργανα, τον δεξιό πνεύμονα, το στομάχι και τα έντερα.

Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, το πρωί της 15ης Ιουνίου, απεβίωσε σε ηλικία 24 ετών. 

Η κηδεία του ήρωα έγινε στο αγαπημένο του χωρίο, τον Αγρό. Ο πατέρας του αφού κατάθεσε στεφάνι στον τάφο του παιδιού του, γεμάτος πόνο αλλά ταυτόχρονα περηφάνια, τον αποχαιρέτησε με τα πιο κάτω λόγια:

«Έχει η δάφνη μυρωδιά, Πέτρο μου, μα έχει και πικράδα».

Ο Πέτρος Ηλιάδης θυσίασε την ζωή του για την Απελευθέρωση του νησιού, από τον άγγλο κατακτητή και την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Στον Αγρό, ως ελάχιστος φόρος τιμής στον ήρωα Πέτρο Ηλιάδη, ανεγέρθηκε μνημείο πλησίον της Απεήτειου Ανωτέρας Σχολής. Το Μνημείο αποτελείται από μια εξαίρετα φιλοτεχνημένη χάλκινη προτομή, η οποία στηρίζεται πάνω σε μαρμάρινη βάση.

Γραφείο Τύπου
ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Η σφαγή των 8 Κοντεμενιωτών στο χωριό Κιόνελι

Συμπληρώνονται σήμερα 57 χρόνια από το φρικιαστικό έγκλημα στο κατεχόμενο σήμερα χωριό, τον Κοντεμένο. Οκτώ νέα παλληκάρια ηλικίας 17 μέχρι 34 ετών, σφαγιάζονται από αδίστακτους τούρκους εξτρεμιστές, μετά από καλοστημένη παγίδα με την αποικιοκρατική δύναμη του Νησιού. Ήταν τότε 12 Ιουνίου 1958, όταν η ιστορία έγραψε το πραγματικό πρόσωπο της "ελληνοτουρκικής φιλίας". 

Το μήνυμα έφτασε στον Κοντεμένο γύρω στο μεσημέρι της 12ης Ιουνίου.: «Τρέξτε και βοηθήστε τους κατοίκους της Σκυλούρας, σφαγιάζονται από τους Τούρκους!». Η Σκυλούρα, ένα μικτό χωριό, μερικά χιλιόμετρα από τον Κοντεμένο. Οι λεβέντες δεν δίστασαν. Αρκετοί από αυτούς, κάπου 40 άτομα κυρίως νέοι, άρπαξαν ότι βρήκαν μπροστά τους, ξύλα και σίδερα, μπήκαν στα αυτοκίνητα και ξεκίνησαν για τη Σκυλούρα. Πριν όμως φτάσουν στο χωριό, συνελήφθησαν από αγγλικές δυνάμεις ασφαλείας οι οποίες αφού τους είπαν πως δεν συμβαίνει τίποτε εις βάρος των Ελλήνων της Σκυλούρας, τους οδήγησαν στον αστυνομικό σταθμό Αγ. Δομετίου για ανάκριση. Στη συνέχεια και αντί να τους αφήσουν να επιστρέψουν στο χωριό τους, με τη συνοδεία αγγλικού στρατού τους οδήγησαν στον Κοντεμένο μέσω του «τουρκοκυπριακού» χωριού Κιόνελι.

Φτάνοντας στο χωριό Κιόνελι, έγινε η μεγάλη σφαγή. Μέσα στα χωράφια είχαν κρυφτεί 200 ειδοποιημένοι από τους Άγγλους αιμοβόροι τουρκομόγγολοι, οπλισμένοι άλλοι με όπλα και άλλοι με χασαπομάχαιρα , διψασμένοι για αίμα Ελληνικό. Με το που έφτασαν τα αυτοκίνητα με τους Κοντεμενιώτες, άρχισαν να πυροβολούν και να σφάζουν. Πανικόβλητοι και ανυπεράσπιστοι οι Κοντεμενιώτες άρχισαν να τρέχουν μέσα στα χωράφια για να διαφύγουν. Άλλοι τα κατάφεραν, άλλοι όχι. Οκτώ νέοι Κοντεμενιώτες σφάχτηκαν και αποκεφαλίστηκαν. Οι Βρετανοί συνεργάστηκαν στο να γίνει το φρικιαστικό αυτό έγκλημα. Παρακολουθούσαν απαθείς. Ήταν η εποχή που σηματοδότησε την έμπρακτη συνεργασία των τούρκων εξτρεμιστών με την αγγλική αποικιακή κυβέρνηση, με στόχο να καταπνίξουν τον Αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την πολυπόθητη Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα.

Αυτά είναι τα «αδέλφια» των σύγχρονων εφιαλτών στην Κύπρο. Η ιστορία έχει καταγράψει την αληθινή «ελληνοτουρκική» σχέση και πουθενά σε αυτήν δεν υπάρχει η φιλία. Υπάρχει το μίσος, η βία και ο θάνατος. Πως μας καλούν σήμερα να ξεχάσουμε το παρελθόν και να ζήσουμε σε μια κοινή πατρίδα κάτω από την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

Οι οκτώ Κοντεμενιώτες που κατακρεουργήθηκαν από τους "Τουρκοκύπριους" εξτρεμιστές του Κιόνελι είναι:

1. Χριστόδουλος Σταύρου, 34 χρόνων

2. Πέτρος Σταύρου, 21 χρόνων

3. Ιωάννης Σταύρου, 31 χρόνων

4. Γεώργιος Σταύρου, 17 χρόνων

5. Χαράλαμπος Σταύρου, 34 χρόνων

6. Ευριπίδης Κυριάκου, 24 χρόνων

7. Κώστας Μουρρή, 34 χρόνων

8. Σωτήρης Χατζηβασίλη, 17 χρόνων.

Το πρόσωπο του τούρκου δεν έχει αλλάξει ποτέ. Το ίδιο πρόσωπο του 1958, με την σφαγή των Κοντεμενιωτών, έκανε την εμφάνιση του ξανά και ξανά στο πέρασμα της ιστορίας μέχρι σήμερα. 1963-64, 1967, 1974. Τρανότερο παράδειγμα οι άνανδρες δολοφονίες των Ισαακ και Σολωμού το καλοκαίρι του 1996. Είδαμε ξανά τους τούρκους εξτρεμιστές (για κάποιους «συμπατριώτες μας») να επιδεικνύουν το "φιλικό" τους πρόσωπο. 

Η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. δεν ξεχνά και τιμά την μνήμη των 8 Κοντεμενιωτών και όλων όσων χάθηκαν από την τουρκική βαρβαρότητα. Οι τούρκοι μας απέδειξαν μέσα από το πέρασμα των χρόνων ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί μας. Κέρδισαν το μίσος μας. Και τους υποσχόμαστε ότι μια μέρα θα εκδικηθούμε το αίμα των χιλιάδων ηρώων μας που πότισαν την ελληνική μας γη, χάριν της ανύπαρκτης Ελληνοτουρκικής φιλίας.

ΤΟΥΡΚΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ

Γραφείο Τύπου 

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...

Σαν σήμερα 3 Ιουνίου 1996 δολοφονείται στην Πράσινη Γραμμή ο Στέλιος Παναγή

Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 14 Αυγούστου 1977. Γονείς του η Αντρούλα Καλλή-Χατζηαντώνη και ο Καλλής Παναγή από την Κυθραία. Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο Παλλουριώτισσας κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά. Υπηρετούσε στο 211 Τάγμα Πεζικού, που είναι υπεύθυνο για τα φυλάκια της πράσινης γραμμής στη δυτική περιοχή της Λευκωσίας.

Στις 3 Ιουνίου 1996, ενώ υπηρετούσε σε προκεχωρημένο φυλάκιο στην πράσινη γραμμή, εισήλθε στη νεκρή ζώνη και εντελώς απρόκλητα πυροβολήθηκε άνανδρα από Τούρκο στρατιωτικό. Ενώ σφάδαζε από τους πόνους έτρεξαν προς βοήθειά του οι συνάδελφοί του. Όμως, οι Τούρκοι άρχισαν να πυροβολούν και εναντίον τους παρεμποδίζοντας τους να τον πλησιάσουν. Αφού πέρασαν 25 λεπτά, που ήταν μοιραία για τον άτυχο Στέλιο, άνδρες της Ειρηνευτικής Δύναμης τον πλησίασαν και τον μετέφεραν με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Δυστυχώς η καθυστέρηση στη μεταφορά του ήταν μοιραία. Σύμφωνα με τους ιατρούς αν μεταφερόταν έγκαιρα είχε πολλές πιθανότητες να ζήσει. Από δημοσιεύματα του Τύπου φαίνεται ότι οι Τούρκοι είχαν στήσει παγίδα στον άτυχο Στέλιο, ο οποίος ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση Τ/Κ σκοπού να μεταβεί στην αντίπερα όχθη. Δεν πρόλαβε να τον πλησιάσει και δέχθηκε εν ψυχρώ τις δολοφονικές σφαίρες.

Οι γονείς του προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ασκώντας αγωγή εναντίον της Τουρκίας για τη δολοφονία του γιου τους. Τον Σεπτέμβριο του 2009 το ΕΔΑΔ με απόφασή του καταδίκασε την Τουρκία για τη δολοφονία του Στέλιου υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία παρέβη το άρθρο 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που αναφέρεται στην προστασία της ζωής. Η Τουρκία καταδικάστηκε σε πρόστιμο 70.000 ευρώ και στην πληρωμή όλων των δικαστικών εξόδων.

Πηγή

Ως Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. τιμούμε τον αδικοχαμένο νέο που δολοφονήθηκε από τα κατοχικά στρατεύματα. Η ιστορία μας υπάρχει εκεί για να μας θυμίζει συνεχώς ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του εχθρού και πως όσα χρόνια και αν περάσουν ο τούρκος, άνθρωπος δεν γίνεται. Τη θυσία του Στέλιου καθώς και τον άλλων παλικαριών που δολοφονήθηκαν στην Πράσινη Γραμμή, έντεχνα τις έχουν εξαφανίσει οι κυβερνήσεις στο νησί, αφού θέλουν να μας πλασάρουν την επαναπροσέγγιση με τον βάρβαρο κατακτητή, ξεγράφοντας το παρελθόν. Εμείς όμως δεν ξεχνάμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της τουρκίας και δεν εθελοτυφλούμε, με συμπαραστάσεις και αλληλεγγύη στον "αγωνιζόμενο τουρκικό λαό". Η Ιστορία μας έχει διδάξει ποιος είναι ο τούρκος και αυτό δεν αλλάζει. 

Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Περισσότερα ...