ΝΕΟΛΑΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

 Αναμφισβήτητα η σύγχρονη κοινωνία δε θυμίζει σε τίποτα την κοινωνία του νησιού λίγες δεκαετίες πριν. Οι πρόγονοι μας ήταν μεγαλωμένοι στη φύση, γαλουχημένοι με τα Ελληνικά ιδανικά. Έμαθαν να επιβιώνουν σε αντίξοες συνθήκες γι’ αυτό και εκτιμούσαν το καθετί που τους χάριζε απλόχερα η πλούσια γη μας. Απαλλαγμένοι από τις σημερινές πολυτέλειες ζούσαν δύσκολα, άλλα ήταν ελεύθεροι. Οι ψυχές τους ήταν αγνές, δεν χρειάζονταν πολλά για να γεμίσουν. Λίγο φαγητό, οικογενειακή θαλπωρή ήταν αρκετά για να είναι ευτυχισμένοι. Λαμπρές αξίες και ιδανικά καθόριζαν τον τρόπο ζωής τους. Μια τέτοια γενιά θα ήταν αδύνατο να μην χαράξει την δική της λαμπρή ιστορία.

  Η ιστορία της Κύπρου μας ήταν και είναι ένα συναπάντημα οδύνης και εθνικής υπερηφάνειας. Μέσα στις τόσες συμφορές το αγωνιστικό πνεύμα των παλικαριών μας είναι η αιτία που εμείς ζούμε σε μια Ελληνική Κύπρο. Από τα βάθη της ιστορίας, οι ψυχές μας ήταν μπολιασμένες με τις υπέρτατες αξίες, την αγάπη για την Ελλάδα και την Ελευθερία. Πολλές φορές ο ακαταλάγιαστος αυτός  πόθος της ελληνικής  ψυχής για λευτεριά ενσαρκώθηκε σε μια ηρωική θυσία, σ’ ένα λαμπρό θάνατο. Παιδιά μόλις δεκαοκτώ ετών βάδισαν περήφανα στο θάνατο δείχνοντας μας το δρόμο της αθανασίας.

  Δυστυχώς στη σύγχρονη κοινωνία βλέπουμε μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Η ψυχή των ανθρώπων αλλοιώθηκε. Τώρα πια είναι υποταγμένη στο χρήμα και στα υλικά αγαθά. Μαθαίνουμε να μετράμε την ευτυχία μας με το πλήθος τον αγαθών που διαθέτουμε. Επικεντρωνόμαστε ανάλογα σ’ ένα και μοναδικό στόχο, τη συγκέντρωση πλούτου και την οικονομική μας αποκατάσταση με τραγικό επακόλουθο ο καθένας μας να βλέπει το ατομικό του και όχι το συλλογικό συμφέρον. Πολλές φορές οδηγούμαστε σε απρεπείς και βίαιες συμπεριφορές αφού πλέον καταργήσαμε κάθε ηθικό φραγμό. Οι συμπεριφορές αυτές πηγάζουν από την φαινομενική ευημερία  και από ξενόφερτες συνήθειες ,οι οποίες μειώνουν την αγωνιστικότητα και το φρόνημα του λάου. Μετατρέπουν το λαό μας σε μαλθακό, ατομικιστή και συμφεροντολόγο, πανέτοιμο να το βάλει στα πόδια όταν χρειάζεται να υπερασπιστεί την πατρίδα του.

  Πολλοί λόγοι οδήγησαν τις δική μας γενιά σε αυτό τον μαρασμό και ένας σημαντικός παράγοντας είναι η παιδεία. Συγκεκριμένα η τροχοδρομημένη εκπαίδευση στα σχολεία, η οποία προσπαθεί και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει να μετατρέψει τους Κύπριους σε υλιστές, ωχαδερφιστές και άβουλους Νεοκύπριους. Αδιαφορεί για τη σωστή  διαπαιδαγώγηση των παιδιών και εμβαθύνει στην αξία του υλικού πλούτου. Δεν μυεί τους νέους στην Ορθόδοξη μας πίστη ούτε την ελληνική γλώσσα που είναι τα συνεκτικά στοιχεία της επιβίωσης του ελληνισμού, που με την βοήθεια τους περνά κάθε φυλετική αγωνία και αποπροσανατολισμός.

  Αντί αυτού, δημιουργεί πλασματικές ανάγκες. Γι’ αυτό και νιώθουμε ανεπαρκείς, αφού αυτά που έχουμε ποτέ δεν θα είναι αρκετά για να φτάσουμε στην υποτιθέμενη ευτυχία.  Απαραίτητα για να συμβιώνεις με άλλους ανθρώπους είναι οι αρχές, οι κανόνες και προπάντων οι αρετές. Να αντιλαμβάνεσαι για το καλό και να μάχεσαι υπέρ του, να το διαχωρίζεις από το κακό και να το πολεμάς . Η ελληνική παιδεία μεταλαμπαδεύει όλα αυτά τα ευγενή αισθήματα και σκόπιμα την επισκιάζουν .

  Ένας ακόμη λόγος της είναι η στασιμότητα του κυπριακού προβλήματος. Σαράντα χρόνια μετά την βάρβαρη εισβολή και ακόμη βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις φάνηκαν ανίκανες να ελευθερώσουν το πολύπαθο νησί μας. Η απογοήτευση της περασμένης γενιάς, την οποία επέφερε η ηττοπαθής πολιτική και η πεποίθηση που ορισμένοι «ηγέτες» καλλιεργούν πως η κατάσταση αυτή είναι μη αναστρέψιμη, ευθύνεται για την αδιαφορία της νεολαίας. Ως νέοι έχουμε πλέον συμβιβαστεί με τα τετελεσμένα της εισβολής και δεν αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση μας. Δεν ορθώνουμε το ανάστημα μας να διεκδικήσουμε αυτά που μας έκλεψαν. Δεν διαμαρτυρόμαστε που προσπαθούν να σβήσουν από την Κύπρο μας καθετί ελληνικό. Χωρίς καμία αμφιβολία η ελληνικότητα είναι αυθύπαρχτη στην πατρίδα μας. Κι όμως στα επικίνδυνα μονοπάτια που βαδίζουμε κινδυνεύει να εκλείψει.

  Ουκ ο λίγες φορές οι πολιτικοί μας χρησιμοποιούν προδοτικές πολιτικές, αλλά εμείς μένουμε αδρανείς, αμέτοχοι.. Αφήνουμε άλλους «καλοθελητές» να καθορίσουν τη μοίρα αυτού του τόπου. Παζαρεύουν την πατρίδα μας σε συνέδρια και δείπνα και είναι έτοιμοι να μας ξεπουλήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Αναμφισβήτητα τους ευκολύνουμε το έργο με την στάση μας αφού είμαστε απαθής σε ότι αφορά το θέμα Κυπριακό και χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε σε μια άλλη τάξη πραγμάτων. Σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία όπου η κρίση της εθνικής μας ταυτότητας είναι η δαμόκλειος σπάθη για το μέλλον μας σας Κυπριακός Ελληνισμός.

  Ο πολιτισμός και την ιστορία μας σαν λαός έχει παραγκωνιστεί. Έχουμε εξισωθεί με κάθε λαό και ας είμαστε απόγονοι των ενδοξοτέρων. Συνυπάρχουμε με τόσες κουλτούρες κι ας έχουμε διαφορετικές συνήθειες, ήθη και έθιμα τα οποία κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Με την πάροδο του χρόνου και την τριβή δεν θα υπάρχουν φυλές ή θρησκείες.  Θα ζούμε σαν μια ανθρώπινη μάζα, χωρίς κώδικα συμπεριφοράς, χωρίς Θεό, υπόδουλοι στον πλούτο...

Ποιος θα σταματήσει τον εθνικό  ξεπεσμό.? Από ποιον περιμένουμε τη λύτρωση της πατρίδας μας αν όχι από τους εαυτούς μας?

Οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες προσμένουν καρτερικά τη μέρα που θα γυρίσουν στις πατρογονικές τους εστίες, στον τόπο που μεγάλωσαν. Οι συγγενείς των αγνοουμένων περιμένουν να μάθουν την τύχη των αγαπημένων τους..

Κι εμείς?

Εμείς δεν νιώθουμε καν το εθνικό καθήκον να μπούμε στην πρώτη γραμμή. Είμαστε ανίκανοι να υπερασπιστούμε τις παρακαταθήκες που μας άφησαν οι ήρωες μας και αναζητούμε την εύκολη και ανούσια ζωή.

  Το  Κυπριακό πρόβλημα δεν είναι κάτι απόμακρο και ξένο. Είναι ΔΙΚΟ ΜΑΣ πρόβλημα και ως τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. Ο Ν. Καζαντζάκης έγραψε κάποτε:  «Να αγαπάς την εύθηνη. Να λες: Εγώ μόνος μου έχω χρέος να σώσω τον κόσμο. Αν δεν σωθεί εγώ φταίω.»

Δεν παίρνει  άλλη αναβολή. Η νεολαία πρέπει να αναλάβει το χρέος της. Μόνο εμείς μπορούμε να φτάσουμε στην πολυπόθητη στιγμή της ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ φτάνει να αφυπνιστούμε και να αγωνιστούμε. Μόνο εμείς μπορούμε να πάρουμε το μέλλον μας στα χέρια μας. Μόνο εμείς μπορούμε να πολεμήσουμε για να έρθει η άγια εκείνη ώρα που οι πρόγονοι μας θα επιστρέψουν στον τόπο που τόσο αγάπησαν,  που πέρασαν τις πιο όμορφες στιγμές τους.

Η γενιά που θα ξεχάσει τα σκλαβωμένα της εδάφη θα είναι και η τελευταία…

ΣΗΚΩ ΝΕΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΟΥ ΤΟΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ

Τζυρκαλλή Γεωργία

ΕΚΠΑ Φυσικό 2ο Έτος