Σαν σήμερα, επέτειο της βάρβαρης 2ης εισβολής του Αττίλα, περνά στο Πάνθεον της Αθανασίας ο Ηρωικός Υποστράτηγος Τάσος Μάρκου. Ο Υποστράτηγος Μάρκου γεννήθηκε στο Παραλίμνι στις 18 Σεπτεμβρίου 1936. Γονείς του ήταν ο Μελής Μάρκου και η Μαρίας Ξιούρου. Μεγάλωσε στο Βαρώσι όπου και φοίτησε στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου.
Μεγάλο του όνειρο να φοιτήσει στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και να τιμήσει την στολή του ένδοξου Έλληνα Αξιωματικού.
Ο Τάσος εντάσσεται στην Ε.Ο.Κ.Α. τον Μάιο του 1955 και προσφέρει στον ανιδιοτελή Αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου για Απελευθέρωση από τον Άγγλο Δυνάστη και Ένωση με την Μάνα Ελλάδα. Στις 18 Δεκεμβρίου 1955, η ομάδα του Τ. Μάρκου τραυματίζει σοβαρά δύο εγγλέζους αξιωματικούς σε ενέδρα. Οι αποικιοκράτες πληροφορούνται την συμμετοχή του Αγωνιστή από προδοσία και τον καταζητούν. Ο Ήρωας πετυχαίνει να διαφύγει της σύλληψης και μεταβαίνει με την βοήθεια της Οργάνωσης στην Αθήνα, όπου επιτυγχάνει την κάρπωση του μεγάλου του στόχου, την εισαγωγή του στην Ευελπίδων. Κατά την διάρκεια των σπουδών του ο Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας μαίνεται στην Κύπρο, αναγκάζοντας τον ταγμένο στην Ελευθερία νέο να εγκαταλείψει την Σχολή και να επιστρέψει στην ιδιαίτερη του Πατρίδα για την συνέχιση του Αγώνα. Αναλαμβάνει ως ένας εκ των επικεφαλής του τομέα Κυθρέας και με το ψευδώνυμο “Γκούρας” συμβάλει τα μέγιστα στην αναδιοργάνωση του τομέα, στην εδραίωση του Αγώνα και την τελική επικράτηση της ΕΟΚΑ έναντι της Αγγλικής Αυτοκρατορίας. Με το πέρας του Αγώνα, ο Τάσος προσπαθεί να επιστρέψει στην Αθήνα, βρίσκεται όμως σε οικονομικό αδιέξοδο. Του προτείνεται να ζητήσει υποτροφία από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Ο ίδιος αρνείται και αποστομώνει τους συνομιλητές τους απαντώντας τους, “εγώ δεν ήρθα στην Κύπρο να αγωνιστώ και να πληρωθώ. Ήρθα να τιμήσω την πατρίδα μου”. Εν τέλει, δανειζόμενος χρήματα, πετυχαίνει την επάνοδο του στην Αθήνα, όπου και αποφοιτά από την ΣΣΕ. Εν τω μεταξύ, λαμβάνει επιστολή από τον Αρχηγό Διγενή, ο οποίος του ζητά να αποστείλει έκθεση της δράσης του κατά τον Αγώνα για να την συμπεριλάβει στα Απομνημονεύματα του. Ο αγνός και περήφανος Αγωνιστής απαντά στον Στρατηγό, “Ό,τι έκανα Αρχηγέ, ήταν μια υποχρέωση μου προς την πατρίδα. Επομένως, δεν έχω οτιδήποτε να πω για το εαυτό μου.” Μετά την αποφοίτηση του, υπηρετεί στα ακριτικά Ελληνοβουλγαρικά σύνορα με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού και έπειτα από πρόσκληση του Αρχιεπισκόπου επιστρέφει στην Κύπρο για να υπηρετήσει στον Κυπριακό στρατό με τον βαθμό του Λοχαγού. Κατά την τουρκοανταρσία ο τότε Λοχαγός Τ. Μάρκου ξεχωρίζει για τις ηγετικές και στρατιωτικές του αρετές και διαδραματίζει καίριο ρόλο στην επιτυχία του σχεδίου “ΑΚΡΙΤΑΣ” και πρωτοστατεί στην άμυνα της Λευκωσίας. Κομβικής σημασίας υπήρξε άλλωστε η συμμετοχή του στην δημιουργία αμυντικής γραμμής στα υψώματα Προφήτη Ηλία στον Πενταδάκτυλο, όπως και στην αποστολή διάσωσης εθνοφυλάκων από την περιοχή αλευρόμυλου Σεβέρη.
Καθ’όλη την διάρκεια της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας αναλαμβάνει αποστολές υψίστης σημασίας και το 1971 προάγεται σε Ταγματάρχη. Γνωστός για τα βαθιά Δημοκρατικά του αισθήματα εναντιώνεται στην χούντα των Συνταγματαρχών. Το ΓΕΕΦ ενοχλείται και προσπαθεί να αποδομήσει τον Μύθο του Ταγματάρχη, αποτυγχάνοντας όμως παταγωδώς εξαιτίας του ακέραιου και αδαμάντινου χαρακτήρα του. Το 1972, ως πρότυπο Έλλην Δημοκράτη συμμετέχει στην αποτροπή πραξικοπήματος υποκινούμενου από την χούντα. Κατά την πρώτη εισβολή του Αττίλα στις 20 Ιουλίου, ο Τάσος Μάρκου βρίσκεται σε επιτελική θέση στο 12ο Τακτικό Συγκρότημα στην Κυθρέα. Οργανώνει γραμμή άμυνας στην περιοχή Χαμίτ Μάνδρες με ολιγομελή ομάδα εφέδρων και την ίδια μέρα αναλαμβάνει ως επικεφαλής την εξουδετέρωση του θύλακα Μπέκκιογιου. Έως την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός συνεχίζει να ξεχωρίζει στα πεδία των μαχών, επιδυκνείοντας θάρρος ισάξιο της βαριάς Ελληνικής κληρονομιάς. Κατά την “εκεχειρία” αναλαμβάνει την αμυντική θωράκιση της περιοχής Μιας Μηλιάς - Κουτσοβέντη. Τίθεται επικεφαλής του 315 ΤΠ και με πενιχρό αριθμό στρατιωτών αναλαμβάνει την υπεράσπιση των δικών του “Θερμοπυλών”, καθώς παρά τις εκκλήσεις του για έμψυχες και υλικές ενισχύσεις το ΓΕΕΦ τον αγνοεί προδοτικά. Στις 14 Αυγούστου ξεσπά η 2η φάση της τουρκικής εισβολής. Ο ταγματάρχης Μάρκου ρίχνεται μαζί με τα παλληκάρια του στην μάχη, παρά την φανερή υπεροπλία του εχθρού. Το ΓΕΕΦ διατηρεί ξανά σιγή ασυρμάτου στις εκκλήσεις του Ταγματάρχη. Αντί ενισχύσεων τον διατάζουν να οπισθοχωρήσει. Η απάντηση του Ήρωα, αντάξια του “Μολών Λαβέ” του Λεωνίδα και του Γρ. Αυξεντίου, “Μόνο πάνω από τα πτώματά μας, θα περάσει ο εχθρός. Ο Τάσος Μάρκου δεν πρόκειται να οπισθοχωρήσει. Εδώ θα μείνει.” Με την κατάρρευση του μετώπου, εξαιτίας της έλλειψης οπλισμού, πυρομαχικών και ανδρών, εξαλείφεται κάθε πιθανότητα επιτυχούς άμυνας. Ο ταγματάρχης, φροντίζει για την οπισθοχώρηση των ανδρών του και βαδίζει μόνος προς τα βόρεια της Κυθρέας, ακολουθόντας το δόγμα των Σπαρτιατών “‘Η ΤΑΝ, Ή ΕΠΙ ΤΑΣ”. Έκτοτε, παραμένει αγνοούμενος. Ο Τάσος Μάρκου προήχθη σε Υποστράτηγο μετά θάνατον.
Ο Υποστράτηγος Τάσος Μάρκου αποτελεί αναντίρρητα πρότυπο Έλλην Αξιωματικού και Ανδρός. Υπάκουσε σε κάθε κάλεσμα της Πατρίδος και βρισκόταν “μπροστάρης” στις Επάλξεις κάθε Εθνικού Αγώνος. Η Ύπαρξη του αντάξια της Ελληνικής Ιστορίας. Το όνομα του, θα αντηχεί ανά τους αιώνες ως παράδειγμα ανδρείας, θάρρους και ανιδιοτέλειας. Eνώ η Κύπρος μας συνεχίζει να είναι σκλαβωμένη από το 1974 και εντεύθεν, η θυσία του δεν ήταν εις μάτην. Ο αντιομοσπονδιακός και Απελευθερωτικός Αγώνας συνεχίζει να μαίνεται και δεν πρόκειται να πάψει όσο στην μνήμη μας κυριαρχούν Ηρωικές κι Αθάνατες μορφές όπως του Τάσου Μάρκου. Το αντίκρυσμα της κληρονομιάς του λεβέντη Στρατηγού πετυχαίνει να συνοψίσει ο μεγάλος μας ποιητής, Κώστας Μόντης:
«Νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σου νὰ καθαρίσουμε τὸ δικό μας,
νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σου νὰ μπολιάσουμε το δικό μας,
νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σου νὰ βάψουμε τὸ δικό μας
νὰ μὴν μπορέση πιὰ ποτὲς νὰ τὸ ξεθωριάση ὁ φόβος.
Νὰ πάρουμε τὸ τελευταῖο σου βλέμμα νὰ μᾶς κυτάζη μὴν ξεστρατίσουμε,
νὰ πάρουμε τὴν τελευταία σου ἐκπνοὴ νἄχουμε ὀξυγόνο ν᾽ ἀναπνέουμε χιλιάδες χρόνια,
νὰ πάρουμε τὶς τελευταῖες σου λέξεις νἄχουμε νὰ τραγουδᾶμε
ἀνεξάντλητα ἐμβατήρια γιὰ τὴ Λευτεριά.»
Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Ρε παιδιά αλλάξετε φωτογραφία. Δεν είναι ο αυτός.
ΑπάντησηΔιαγραφή