Σαν σήμερα στις 24 Απριλίου το 1821 περνά στο πάνθεον των ηρώων ο Αθανάσιος Διάκος. Ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές ήρωες-οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Επανάστασης του 1821 που έδρασε στη Στερεά Ελλάδα.
Ο Αθανάσιος θα γεννηθεί το 1788 και σε ηλικία 12 ετών θα τον στείλει ο πατέρας του σε κοντινό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου σαν δόκιμο μοναχό. Μετά από 5 χρόνια χειροτονήθηκε διάκονος, αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την καλογερική, διότι σκότωσε ένα Τούρκο.
Ο νεαρός Αθανάσιος εντάχθηκε ως πρωτοπαλίκαρο στο σώμα του οπλαρχηγού Γούλα Σκαλτσά, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση, καθώς ο παππούς και ο θείος του είχαν διατελέσει κλέφτες. Τότε έλαβε και το προσωνύμιο Διάκος, με το οποίο έγινε γνωστός και έμεινε στην ιστορία.
Το 1814 θα ενταχθεί στη σωματοφυλακή του Αλή Πασά στα Ιωάννινα, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Ο Διάκος θα ακολουθήσει τον Ανδρούτσο στο αρματολίκι της Λιβαδειάς και μετά την αποχώρηση του Ανδρούτσου, θα ανακηρυχθεί καπετάνιος του θρησκευτικού λειτουργού της πόλης τον Οκτώβριο του 1820. Την ίδια περίοδο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Στις 27 Μαρτίου 1821, ο Αθανάσιος Διάκος πρωτοστατεί στην κήρυξη της Επανάστασης στην Ανατολική Στερεά, μετά από συνεννόηση με τους Αχαιούς, που είχαν επαναστατήσει μία εβδομάδα νωρίτερα. Έχοντας λάβει την άδεια του βοεβόδα της Λιβαδειάς Χασάν Αγά, κατορθώνει να στρατολογήσει 5.000 χωρικούς, με πρόσχημα την απόκρουση του Ανδρούτσου.
Στις 30 Μαρτίου, η Λιβαδειά πέφτει στα χέρια των επαναστατών και στη συνέχεια ο Διάκος οργανώνει την κατάληψη της Αταλάντης, της Θήβας, του ισχυρού φρουρίου της Μπουδουνίτσας.
Η Οθωμανική διοίκηση απαντάει στο ξεσηκωμό των Ελλήνων με την αποστολή του Ομερ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ μαζί με 8000 άνδρες. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για τους επαναστατημένους Έλληνες. Το πρωί της 23ης Απριλίου οι Τούρκοι επιτίθενται ταυτόχρονα σε όλο το εύρος του ελληνικού μετώπου. Βλέποντας ότι ήταν θέμα χρόνου προτού κατακλυστούν απ’ τον εχθρό, ο Μπούσγος, που πολεμούσε παράλληλα με τον Διάκο, του πρότεινε να υποχωρήσουν. Ο Διάκος επέλεξε να μείνει και να παλέψει μαζί με 48 συμπολεμιστές του σε μία απελπισμένη μάχη σώμα με σώμα, λίγες ώρες πριν συντριβούν. «Εγώ θα μείνω» ήταν η απάντηση.Ο Διάκος υπερασπίζεται με τους λιγοστούς άνδρες του το ξύλινο γεφύρι της Αλαμάνας. Μάχεται ηρωικά, τραυματίζεται και τελικά συλλαμβάνεται αιχμάλωτος.
Ο τραυματισμένος Αθανάσιος Διάκος μεταφέρεται σιδηροδέσμιος στη Λαμία. Οι Οθωμανοί του προτείνουν να προσκυνήσει και να συνεργαστεί μαζί τους. Ο Διάκος υπερήφανα αρνείται και απαντάει : «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω».
Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν θάνατος διά ανασκολοπισμού και εκτελέστηκε την ίδια μέρα. Ο μαρτυρικός θάνατος του Διάκου συγκλόνισε και ταυτόχρονα εμψύχωσε τους συναγωνιστές του και ολόκληρο τον επαναστατημένο Ελληνικό λαό.
«Για δες καιρό που διάλεξε
ο χάρος να με πάρει
τώρα π' ανθίζουν τα κλαδιά
και βγάζει η γης χορτάρι»
Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου