Σαν σήμερα, πριν 61 χρόνια, περνά στο πάνθεον των Ηρώων ο Γεώργιος Κάρυος.
Γεννήθηκε στο Αυγόρου, όπου και μεγάλωσε. Αν και ανάπηρος στο ένα του πόδι, υπήρξε ενεργό μέλος του Αγώνα, από τότε που ήταν στην Αθήνα και διακήρυττε τον πόθο του Ελληνισμού της Κύπρου για Ένωση με τη Μάνα Ελλάδα.
Συνελήφθη από τους Βρετανούς 2 φορές. Τη δεύτερη φορά, με αφορμή τον θάνατο του αδερφού του Αντρέα, στον Αχυρώνα Λιοπετρίου, δραπέτευσε και εντάχθηκε στον τομέα Μόρφου.
Δεκαπέντε ημέρες μετά, όταν περικυκλώθηκε το σπίτι του από Βρετανούς στρατιώτες, η ομάδα επιχείρησε έξοδο θανάτου. Εκεί, επιτέθηκε στους εχθρούς με το περίστροφό του κι αυτοί τον τραυμάτισαν και τον συνέλαβαν. Ξεψύχησε εννιά ημέρες μετά.
Τιμάμε τη μνήμη του ήρωα και στέλνουμε το μήνυμα πως ο Αγώνας του συνεχίζεται. Ας αντιχήσει στα αυτιά του κάθε ξεπουλημένου το μήνυμα της μητέρας των αδερφών Κάρυων, μετά και το θάνατο του Γεώργιου: "Κάθε σαράντα τζι έναν γιον, διώ εις την Πατρίδα τζι ελπίζω ότι σύντομα θα'ρθει Ελευθερία."
Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Κατάγομαι από τον Αστρομερίτη και έζησα εκεί μέχρι τα 20 μου. Στον Αστρομερίτη συνελήφθη τραυματίας ο Γεώργιος Κάρυος. Θα ήθελα να σας δώσω την μαρτυρία της μητέρας μου, η οποία τότε ήταν έφηβη. Δυστυχώς έχει αποβιώσει πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γ. Κάρυος μαζί με τρεις άλλους συναγωνιστές του, βρίσκονταν σε σπίτι στο χωριό το οποίο είχε περικυκλωθεί από τους Άγγλους, μάλλον κατόπιν προδοσίας. Ο ίδιος ήταν τραυματισμένος στο πόδι από τις προηγούμενες μέρες. Όταν αντιλήφθηκαν τα παλληκάρια ότι προδόθηκαν, αποφάσισαν να διαφύγουν από την πίσω αυλή. Τα σπίτια τότε ήταν κολλητά και οι πίσω αυλές διαχωρίζονταν από ψηλούς μαντρότοιχους. Οι τρεις πηδώντας από μάντρα σε μάντρα κατέληξαν στο σπίτι του παππού μου. Εκεί ζήτησαν από την οικογένεια να εγκαταλείψει το σπίτι και αυτοί η΄θελαν να ετοιμαστούν για μάχη. Τους είπαν όμως ότι οι Άγγλοι βρίσκονταν σε όλα τα δώματα των σπιτιών και θα σκοτώνονταν άδικα. Καλύτερα να τους κρύψουν, όπως κι έγινε (δεν θυμάμαι τα ονόματα των τριών). Τελικά οι Άγγλοι, μάλλον τους είδαν από τα δώματα που κατέληξαν και ήρθαν κατευθείαν και έζωσαν το σπίτι. Έδιωξαν όλους της οικογένειας του παππού μου και κάνοντας έρευνα τους βρήκαν και τους συνέλαβαν.
Ο Κάρυος μη μπορώντας να ακολουθήσει τους τρεις συναγωνιστές του, λόγω του τραύματος στο πόδι, κατέληξε σε άλλη αυλή σπιτιού όπου έμενε ένας ηλικιωμένος. Ζητώντας από αυτό τον παππού "Που να πάω;", ο παππούς πανικόβλητος του έδειξε την έξοδο προς τον δρόμο. Βγήκε με το πιστόλι στο χέρι, χωρίς να ξέρει που πάει. Έξω ήταν πλήθος Άγγλων στρατιωτών, οι οποίοι τον πυροβόλησαν στη πόρτα και τον συνέλαβαν σοβαρά τραυματισμένο.
Αυτά άκουγα από μικρός από την μητέρα μου και την γιαγιά μου, και διαβάζοντας το άρθρο σας, θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας, έτσι όπως τα θυμάμαι.
Γιώργος Αχιλλέως
(από τον Αστρομερίτη)