Θεόφιλος Γεωργιάδης - 20/03/1994

Συμπληρώνονται σήμερα 26 χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του φλογερού Μαχητή ενάντια στην τουρκική τυραννία, Θεόφιλου Γεωργιάδη. Γαλουχημένος με τα πανανθρώπινα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης, χαραγμένος από τον πόνο της προσφυγιάς, ο Θεόφιλος έταξε την ζωή του στην υπηρεσία της Πατρίδος. Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Καταδρομών, ενώ με το πέρας των σπουδών του εντάχθηκε αρχικά στην Αστυνομία Κύπρου, πριν προσληφθεί στο Τμήμα Τουρκικών Θεμάτων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ώντας μελετητής και βαθύς γνώστης της τουρκικής πραγματικότητας, ο Θεόφιλος προέβη στην ταύτιση του Αγώνα των υπόδουλων Κούρδων για Ανεξαρτησία από τον τουρκικό δεσποτισμό, με τον δικό μας Αγώνα για Απελευθέρωση και Αυτοδιάθεση. “Κι αφού εμείς στην Κύπρο δεν αξιωθήκαμε ν’ αγωνιζόμαστε για την ελευθερία μας, τουλάχιστον να βοηθήσουμε πρέπει εκείνους που αγωνίζονται και για μας εναντίον του τουρκικού κράτους, τους Κούρδους αγωνιστές”, η πεποίθηση του αυτή ότι η Ελευθερία της Κύπρου ήταν αλληλένδετη με την Λευτεριά των Κούρδων, τον ώθησε να ιδρύσει με συναγωνιστές του την Κυπριακή Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν, ως προσπάθεια ευαισθητοποίησης των Κυπρίων για τον μαινόμενο Κουρδικό Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα. Επιπρόσθετα, ο Θεόφιλος υπήρξε εκ των βασικών συντελεστών του περιοδικού "Φωνή του Κουρδιστάν", επίσημου οργάνου του Κουρδικού PKK. Καθ’όλη την διάρκεια της προσπάθειας του για στήριξη της μάχης των Κούρδων για Ελευθερία, προέβαλε με κάθε ευκαιρία το πραγματικό, εγκληματικό πρόσωπο της Τουρκίας, μέσω διαλέξεων, συνεδρίων, συνεντεύξεων και αρθρογραφίας.

Στα πλαίσια του πολυμέτωπου Αγώνα για απαλλαγή των λαών της Μεσογείου από τα δεσμά της απολυταρχικής Τουρκίας, εκθέτει το βαθύ τουρκικό κράτος με αδιάσειστα στοιχεία για τις γενοκτονίες που διέπραξε έναντι των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων, για την βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο αλλά και για την προσπάθεια βίαιης καταστολής του Κουρδικού Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος. Εξαιτίας του ανθρωπισμού και συνάμα του πατριωτισμού που τον χαρακτήριζε, ο Θεόφιλος αναδείχθηκε σε εμβληματική προσωπικότητα του φιλοκουρδικού κινήματος, ενώ πέτυχε σε μεγάλο βαθμό την αφύπνιση της διεθνούς κοινής γνώμης για το κράτος-εγκληματία και γενοκτόνο, Τουρκία.

Παράλληλα, ο Θεόφιλος υπήρξε ένθερμος Αγωνιστής υπέρ της Απελευθέρωσης της Κύπρου από τον τουρκικό κατοχικό στρατό και έντονος επικριτής των σχεδίων λύσης που παγίωναν την de facto διχοτόμηση, απαλλάσσοντας την Τουρκία από τα εγκλήματα που διέπραξε κατά την εισβολή στην Κύπρο και την έκτοτε παράνομη κατοχή της μισής μας Πατρίδος.

Χαρακτηριστική ήταν η άποψη που διατύπωσε ως προς τους διχοτομικούς σχεδιασμούς Μακαρίου-Ντεκτάς, “Πάνω στη βάση της εκδίωξης των 200.000 νομίμων κατοίκων της περιοχής, των ομαδικών τάφων πάνω από 6.000 σφαγιασθέντων ή πεσόντων της εισβολής και 1619 αγνοουμένων στηρίζεται τόσο το δίκαιο όσο και η βιωσιμότητα της λύσης αυτής!“

“Όσο ζω θα επιμένω ότι οι αγνοούμενοι βρίσκονται εν ζωή. Δεν θα δεχτώ να θαφτούν ζωντανοί κι αν χαθώ, η ψυχή μου από ψηλά θα αγωνίζεται γι’αυτούς.” Τα λόγια του αυτά, συνοψίζουν τον μόχθο και την επιμονή με τα οποία “ρίχτηκε” στην προσπάθεια για εξακρίβωση της τύχης όλων μας των αγνοουμένων. Ως πρόσφυγας κι ο ίδιος, ως άτομο που κλήθηκε στα εφηβικά του ακόμη χρόνια να νιώσει τον καημό του ξεριζωμού, δεν έπαψε στιγμή να αγωνίζεται για την δικαίωση των πεσόντων κατά την εισβολή, στοχεύοντας στην λήξη του μαρτυρίου που βίωναν οι οικογένειες των αγνοουμένων, καθώς δεν γνώριζαν τι είχαν απογίνει οι δικοί τους ανθρώποι, οι γονείς τους, τα αδέρφια τους, τα παιδιά τους.

Ο δυναμικός Αγώνας του Θεόφιλου για Δικαιοσύνη και Ελευθερία, θορύβησε προφανώς το τουρκικό κράτος. Στην προσπάθεια τους να αποφύγουν την ανάληψη των ευθυνών τους για τον απολυταρχισμό και την βαρβαρότητα που επέδειξαν έναντι των Ελλήνων, των Κούρδων και των Αρμενίων, αποφάσισαν την “αποσιωποίηση” του. Με διαταγές της τουρκικής MIT, “Έλληνες” συνεργοί τους στην Κύπρο δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Ηρωομάρτυρα Θεόφιλο, στις 20 Μαρτίου 1994. Στην διάρκεια της σύντομης ζωής του, προέβη στην συνειδητή επιλογή της Ελευθερίας αντί της υποδούλωσης, της Αλήθειας αντί του ψεύδους της φασιστικής Τουρκίας και των συνεργών της.

Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης αποτελεί πρότυπο Έλληνα, Αγωνιστή κι Ανθρώπου. Αποτελεί

τηλαυγή φάρο για κάθε άνθρωπο που μάχεται για την Λευτεριά του Γένους του, ποθεί όμως ταυτόχρονα την Απελευθέρωση κάθε υπόδουλου λαού. Ανήκε και θα ανήκει εσαεί στην “μειοψηφία” των ανθρώπων που στάθηκαν όρθιοι μπρος στο τέρας της σκλαβιάς, εκείνων των λίγων που η καρδιά των σκιρτίζει στο άκουσμα και μόνον μίας λέξης, της Ελευθερίας. Τέτοιους Αγωνιστές θα συλλογιζόταν ο Καζαντζάκης, προτού πει ότι “Η ανώτατη αρετή δεν είναι νά’ σαι Ελεύθερος, παρά να μάχεσαι για Ελευθερία”.

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.