Μερίδα Τ/Κ, οι οποίοι εργάζονται στις ελεύθερες περιοχές της ΚΔ, μετέβη σε οδόφραγμα το οποίο βρίσκεται στο κατεχόμενο χωριό Πέργαμος για να διαδηλώσει υπέρ της διάνοιξης των οδοφραγμάτων. Ως γνωστόν, η διέλευση μέσω των οδοφραγμάτων έχει απαγορευτεί μέχρι νεωτέρας, ως μέτρο αντιμετώπισης της επιδημίας του κορονοϊού.
Η τραγική ειρωνεία έγκειται στο ότι κατά την διάρκεια της διαμαρτυρίας οι Τ/Κ έφεραν σημαίες του ψευδοκράτους και της Τουρκίας. Οι άνθρωποι αυτοί αποφάσισαν να διαδηλώσουν για το δικαίωμα της “ελεύθερης” διέλευσης στην Κύπρο, φέροντας τα σύμβολα των βαρβάρων που εισέβαλαν στην Πατρίδα μας και έκτοτε παράνομα κατέχουν τις μισές σχεδόν περιοχές της. Αλήθεια, οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι επιβιώνουν με τον μισθό που τους εξασφαλίζει η εργασία τους στις ελεύθερες περιοχές αναγνωρίζουν την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας; Μήπως αυτοί, όπως και οι ελληνόφωνοι υποστηρικτές των, γνωρίζουν για ποιο λόγο δεν επιτρέπεται η πραγματικά ελεύθερη μετακίνηση των Κυπρίων από την μία άκρη του νησιού ως την άλλη χωρίς την επίδειξη ταυτότητας;
Η υγειονομική κρίση την οποία ακόμη διανύουμε έφερε στην επιφάνεια κάτι που όλοι γνωρίζαμε. Η οικονομική επιβίωση των κατεχομένων εξαρτάται από τα οδοφράγματα της ντροπής και τους ασυνείδητους Έλληνες της Κύπρου που τα χρησιμοποιούν για να μεταβούν στην κατεχόμενη μας Γη και χωρίς ίχνος ντροπής να ενισχύσουν οικονομικά τον κατακτητή για μια κούτα φτηνά τσιγάρα. Καιρός να αντιληφθούμε ότι πέραν των όποιων φόβων για την υγεία των συμπολιτών μας υπάρχει ένας άλλος λόγος, ακόμη πιο τρανός, για το οριστικό κλείσιμο των οδοφραγμάτων. 46 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που οι πρόσφυγες μας βρέθηκαν στις πατρογονικές τους εστίες, 46 ολόκληρα χρόνια από τότε που χαροκαμένες μάνες άκουσαν το στερνό αντίο των αγνοουμένων μας. Κι όμως, 46 χρόνια από την βάρβαρη εισβολή του Αττίλα, οι νεοκύπριοι καταδέχονται να πληρώσουν τον τούρκο εισβολέα για να δουν τα σπίτια τους που πλέον “ανήκουν” σε άλλους, τις συλημένες εκκλησιές μας και τα κατεστραμμένα νεκροταφεία των προγόνων μας.
Καιρός άπαντες να αναλογιστούμε για πόσο ακόμη θα επιτρέπουμε την ηθική κατάπτωση του λαού μας. Για πόσο ακόμη θα “αναγνωρίζουμε” τις κατοχικές αρχές επιδεικνύοντας το διαβατήριο μας για να μεταβούμε στον τόπο καταγωγής μας, για πόσο ακόμη θα ξοδεύουμε αβίαστα χρήματα για να ενισχύσουμε τους ανθρώπους που βίασαν και σκότωσαν, τους ανθρώπους που σφετερίζονται τις περιουσίες μας. Ας αποδείξουμε, έστω και την εσχάτη ότι είμαστε άξιοι απόγονοι του Ελληνικού Γένους, της φυλής που γιγάντωσε τα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης. Ας αγωνιστούμε για το δίκιο του λαού μας, αποτινάσσοντας την τουρκική κατοχή, ζώντας Ελεύθεροι πλέον στην Ελληνική μας Μεγαλόνησο.
Γραφείο Τύπου
ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου